
2.6. Δοσολογία:
Τόσο για την υπέρταση όσο και για τη στηθάγχη η συνήθης αρχική δόση της
αμλοδιπίνης είναι 5mg άπαξ ημερησίως.
Η δόση αυτή μπορεί να αυξηθεί στη μέγιστη δόση των 10mg ημερησίως (ως εφάπαξ
δόση) μετά από 6 εβδομάδες, ανάλογα με τη ανταπόκριση του κάθε ασθενούς.
Η αμλοδιπίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλα
αντιστηθαγχικά φάρμακα σε ασθενείς με στηθάγχη.
Χρήση σε ηλικιωμένους
Για τους ηλικιωμένους, συνιστώνται τα συνήθη δοσολογικά σχήματα. Εντούτοις,
αύξηση της δόσης θα πρέπει να γίνεται με προσοχή.
Χρήση σε ασθενείς με διαταραχή της ηπατικής λειτουργίας
Η συνιστώμενη δοσολογία στους ασθενείς αυτούς δεν έχει καθορισθεί. Το φάρμακο
πρέπει επομένως να χορηγείται με προσοχή σε αυτούς τους ασθενείς.
Χρήση σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια
Η αμλοδιπίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί στους ασθενείς αυτούς στις συνήθεις δόσεις.
2.7. Υπερδοσολογία:
Σε περίπτωση λήψης υπερβολικής δόσης, επικοινωνήστε αμέσως με το γιατρό ή
φαρμακοποιό σας ή το πλησιέστερο Νοσοκομείο (τηλ. Κέντρου Δηλητηριάσεων: 210
7793 777, ΑΘΗΝΑ)
Τα υπάρχοντα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η λήψη υπερβολικής δόσης μπορεί να
προκαλέσει έντονη περιφερική αγγειοδιαστολή με πιθανή αντανακλαστική ταχυκαρδία.
Σημαντική και προφανώς παρατεταμένη περιφερική υπόταση μέχρι και
συμπεριλαμβανομένου του shock έχει αναφερθεί.
Η χορήγηση ενεργού άνθρακα σε υγιείς εθελοντές αμέσως μετά ή μέχρι και 2 ώρες μετά
τη λήψη αμλοδιπίνης 10 mg έδειξε να μειώνει σημαντικά την απορρόφηση του
φαρμάκου. Η πλύση στομάχου μπορεί να είναι χρήσιμη σε ορισμένες περιπτώσεις. Η
ύπαρξη κλινικά σημαντικής υπότασης λόγω λήψης υπερβολικής δόσης της αμλοδιπίνης,
απαιτεί τη δραστική υποστήριξη του καρδιαγγειακού συστήματος περιλαμβανομένης της
συχνής παρακολούθησης της καρδιακής και αναπνευστικής λειτουργίας, της ανύψωσης
των κάτω άκρων και της ρύθμισης του όγκου του κυκλοφορούντος αίματος και των
αποβαλλομένων ούρων. Η χορήγηση αγγειοσυσπαστικών ουσιών δυνατόν να είναι
χρήσιμη για την αποκατάσταση του αγγειακού τόνου και της αρτηριακής πίεσης με την
προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει αντένδειξη για τη χρήση τους. Η ενδοφλέβια χορήγηση
γλυκονικού ασβεστίου μπορεί να είναι χρήσιμη για την εξουδετέρωση της επίδρασης των
ανταγωνιστών του ασβεστίου.
Δεδομένου ότι η αμλοδιπίνη δεσμεύεται σε μεγάλο βαθμό από τις πρωτεΐνες του
πλάσματος, η αιμοδιΰλιση δεν είναι πιθανόν να αποβεί χρήσιμη.
2.8. Ανεπιθύμητες ενέργειες:
Η αμλοδιπίνη γίνεται καλώς ανεκτή από τους ασθενείς. Σε ελεγχόμενες κλινικές μελέτες
με placebo που αφορούσαν ασθενείς με υπέρταση ή στηθάγχη, έχουν παρατηρηθεί οι
παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες, οι οποίες καταγράφονται σύμφωνα με την κατηγορία
οργανικού συστήματος και τις συχνότητες εμφάνισης βάσει του MedDRA, ως εξής:
Πολύ συχνές: ≥1/10, Συχνές : ≥1/100 και <1/10, Όχι συχνές: ≥1/10 και <1/100, Σπάνιες:
≥1/10000 και <1/1000, Πολύ σπάνιες: <1/10000.
Συχνές παρενέργειες που μπορεί να επηρεάσουν περισσότερους από 1 στους 100
ανθρώπους αναφέρονται παρακάτω:
• Υπνηλία
3