ROPRAMIN
ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ
1. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1.1 Ονομασία: RΟPRAMIN
Δισκία επικαλυμμένα με υμένιο 20 mg & 40mg
1.2 Σύνθεση
Δραστική ουσία: Citalopram Hydrobromide
‘E κδοχα : Cellulose microcrystalline (Avicel 101), Lactose Monohydrate, Copovidone
Crascarmellose Sodium (Primellose SF), Starch maize, Glycerol, Copovidone
(Kollidon VA64), Magnesium Stearate.
Επικάλυψη :
Sepifilm 752 white το οποίο αποτελείται από: Hypromellose (50%), Cellulose
microcrystalline (25%), Polyoxiethylene stearate 40 (10%), Titanium dioxide E171, CI
77891 (15%)
1.3 Φαρμακοτεχνική Μορφή
Δισκία επικαλυμμένα με υμένιο.
1.4 Περιεκτικότητα
Κάθε δισκίο περιέχει Citalopram hydrobromide που αντιστοιχεί σε 20 και 40 mg
Citalopram.
1.5 Περιγραφή-Συσκευασία
Xάρτινο κουτί που περιέχει 28 δισκία (7 ή 14 δισκία σε 4 ή 2 blister αντίστοιχα PVC-
PVDC- Aluminium) και μία οδηγία χρήσεως.
1.6 Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία
Αντικαταθλιπτικό
1.7 Κάτοχος Άδειας Κυκλοφορίας
IASIS PHARMA
Λεωφ. Φυλής 137,
134 51 Καματερό Αττικής
ΕΛΛΑΔΑ
Τηλ: +30 210 6109080
1.8 Παρασκευαστής
JABA FARMACEUTICA S.A., ABRUNHEIRA, SINTRA - PORTUGAL
1
2. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ
ΣΑΣ
2.1 Γενικές Πληροφορίες
Το ROPRAMIN
περιέχει Citalopram, ένα δικυκλικό παράγωγο του φθαλενίου με
αντικαταθλιπτική δράση. Η Citalopram είναι εκλεκτικός αναστολέας της
επαναπρόσληψης της σεροτονίνης.
2.2 Ενδείξεις
- Μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο. Προφυλακτική θεραπεία κατά των υποτροπών και
της εμφάνισης νέων επεισοδίων κατάθλιψης.
- Διαταραχή πανικού με ή χωρίς αγοραφοβία.
- Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
2.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στο φάρμακο ή στα έκδοχα του προϊόντος. Ταυτόχρονη ή πρόσφατη
(λιγότερο από 14 ημέρες) θεραπεία με αναστολείς της ΜΑΟ.
2.4 Ειδικές προφυλάξεις και προειδοποιήσεις κατά τη χρήση
2.4.1 Γενικά
Το ROPRAMIN
δεν πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς που παίρνουν αναστολείς
της μονοαμινοξειδάσης ή τουλάχιστον επί 14 ημέρες μετά την διακοπή τους. Οι
αναστολείς της ΜΑΟ δεν πρέπει να χορηγούνται πριν παρέλθουν 7 ημέρες από την
διακοπή του ROPRAMIN
.
Μερικοί ασθενείς με διαταραχή πανικού εμφανίζουν έντονα συμπτώματα άγχους
στην αρχή της θεραπείας με αντικαταθλιπτικά. Αυτή η παράδοξη αρχική αύξηση του
άγχους είναι πιο έντονη κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών της θεραπείας και
υποχωρεί με την συνέχιση της θεραπείας (μέσα σε δύο εβδομάδες).
Αιμορραγικές εκδηλώσεις :
Συνιστάται να υπάρχει ιδιαίτερη προσοχή σε ασθενείς οι οποίοι συγχρόνως με το
ROPRAMIN
λαμβάνουν αντιπηκτικά φάρμακα, φάρμακα που επηρεάζουν την
λειτουργία των αιμοπεταλίων (π.χ. μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα,
ακετυλοσαλικυλικά, τικλοπιδίνη, διπυριδαμόλη) ή άλλα φάρμακα που αυξάνουν τον
κίνδυνο της αιμορραγίας. Προσοχή επίσης συνιστάται και για ασθενείς με ιστορικό
αιμορραγικών καταστάσεων.
Σκέψεις αυτοκτονίας και επιδείνωση της κατάθλιψης ή της αγχώδους διαταραχής
σας
Σε σοβαρές μορφές κατάθλιψης παρατηρούνται ως συμπτώματα της νόσου,
σκέψεις για αυτοκτονία που υποχωρούν καθώς η κατάθλιψη βελτιώνεται με την
θεραπεία.
Συνιστάται η τακτική παρακολούθηση του ασθενή από τον γιατρό, ιδιαίτερα κατά τα
αρχικά στάδια της θεραπείας.
2
Εάν έχετε κατάθλιψη και/ ή αγχώδεις διαταραχές, μπορεί μερικές φορές να
σκεφτείτε να βλάψετε τον εαυτό σας ή να κάνετε σκέψεις αυτοκτονίας. Αυτές μπορεί
να αυξηθούν όταν αρχίσετε για πρώτη φορά τα αντικαταθλιπτικά, καθώς όλα αυτά
τα φάρμακα χρειάζονται χρόνο για να δουλέψουν ,συνήθως περίπου 2 εβδομάδες
αλλά κάποτε και περισσότερο.
Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να κάνετε τέτοιες σκέψεις:
-Αν στο παρελθόν είχατε κάνει σκέψεις αυτοκτονίας ή σκέψεις να βλάψετε τον εαυτό
σας.
-Αν είστε νεαρός ενήλικας. Πληροφόρηση από κλινικές δοκιμές έχει δείξει αυξημένο
κίνδυνο αυτοκτονικής συμπεριφοράς σε ενήλικες ηλικίας κάτω των 25 χρονών με
ψυχιατρικές καταστάσεις που λάμβαναν θεραπεία με ένα αντικαταθλιπτικό.
Οποτεδήποτε σας παρουσιάζονται σκέψεις να βλάψετε τον εαυτό σας, ή σκέψεις
αυτοκτονίας, επικοινωνήστε με το γιατρό σας ή πηγαίνετε σε νοσοκομείο
αμέσως.
Μπορεί να σας βοηθήσει να το πείτε σε έναν συγγενή ή στενό φίλο ότι έχετε
κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή και να τους ζητήσετε να διαβάσουν αυτό το
φυλλάδιο. Μπορείτε να τους ζητήσετε να σας πουν αν πιστεύουν ότι η κατάθλιψη ή
η αγχώδης διαταραχή σας χειροτερέψει , ή αν ανησυχούν για αλλαγές στη
συμπεριφορά σας.
Φαρμακευτική εξάρτηση και απόσυρση :
Δεν υπάρχουν έως σήμερα προκλινικές και κλινικές ενδείξεις ότι οι Ειδικού
Αναστολείς Επαναπρόσληψης της Σεροτονίνης προκαλούν εξάρτηση. Ωστόσο,
όσον αφορά την απόσυρση, η απότομη διακοπή της χορήγησης των φαρμάκων
αυτών μπορεί να προκαλέσει ορισμένα συμπτώματα (ζάλη, παραισθησίες,
κεφαλαλγία, ναυτία, άγχος) που όμως είναι ήπια και παροδικά.
Γι’ αυτό το λόγο συνιστάται η διακοπή της φαρμακευτικής ουσίας να γίνεται
προοδευτικά και πάντοτε σύμφωνα με τις οδηγίες του θεράποντος ιατρού.
Σε γενικές όμως γραμμές επειδή είναι δύσκολο να προβλεφθεί ακριβώς από
πειραματικά δεδομένα η εξατομικευμένη αντίδραση του ασθενούς σε φάρμακα που
δρούν στο ΚΝΣ, θα πρέπει με ιδιαίτερη προσοχή να χρησιμοποιούνται τα φάρμακα
αυτά σε άτομα με ιστορικό κατάχρησης ψυχοφαρμάκων.
2.4.2 Ηλικιωμένοι:
Οι ασθενείς άνω των 65 ετών θα πρέπει να λαμβάνουν τη μισή της συνιστώμενης
δοσολογίας.
2.4.3 Κύηση - Γαλουχία:
Η ασφάλεια του ROPRAMIN
κατά την κύηση στον άνθρωπο δεν έχει εξακριβωθεί.
Γι’ αυτό το φάρμακο δεν πρέπει να χορηγείται κατά την κύηση και σε μητέρες που
θηλάζουν, εκτός εάν το αναμενόμενο όφελος για την ασθενή υπερβαίνει το
θεωρητικό κίνδυνο για το έμβρυο ή το θηλάζον βρέφος.
2.4.4 Παιδιά
Δε συνιστάται η χορήγηση του φαρμάκου σε παιδιά και εφήβους < 18 ετών , διότι
δεν υπάρχει κλινική εμπειρία για τη χρήση.
3
2.4.5 Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων:
Η ROPRAMIN
έχει ελάχιστη επίδραση στη γνωστική και ψυχοκινητική απόδοση και
ή αλληλεπίδραση με την αλκοόλη δεν είναι αξιόλογη. Όμως σε ασθενείς στους
οποίους συνταγογραφούνται ψυχότροπα φάρμακα μπορεί να αναμένεται κάποια
επίδραση στην ικανότητα προσοχής και συγκέντρωσης και πρέπει να
προειδοποιούνται για αυτό. Κατά τα άλλα, όλα εξαρτώνται από την αντίδραση του
ασθενούς στο φάρμακο. Πρέπει να εξετάζεται σε συνεργασία με τον γιατρό.
2.4.6. Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις για τα περιεχόμενα έκδοχα:
(Βλ. Κεφ. 2.3.)
2.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα ή ουσίες
Η ταυτόχρονη χορήγηση αναστολέων της ΜΑΟ μπορεί να προκαλέσει υπερτασικές
κρίσεις και αποτελεί αντένδειξη.
Απαιτείται προσοχή κατά την συγχορήγηση με λίθιο ή τρυπτοφάνη και με
σεροτονινεργικά φάρμακα (π.χ. σουπατρυπτάνη).
Δεν συνιστάται η σύγχρονη λήψη με οινόπνευμα.
Η συγχορήγηση με προϊόντα που περιέχουν Υπερικό / Βαλσαμόχορτο (St. John’s
Wort / Hypericum perforatum) μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των
ανεπιθυμήτων ενεργειών.
Ελαφρά αυξημένα επίπεδα σιταλοπράμης στον ορό έχουν παρατηρηθεί κατά την
ταυτόχρονη θεραπεία με ορισμένες φαινοθειαζίνες (λεβομεπρομαζίνη κ.λ.π.) αλλά
δεν έχουν κλινική σημασία.
Φάρμακα που επηρεάζουν την αιμόσταση :
Η σύγχρονη χορήγηση με αντιπηκτικά φάρμακα που επηρεάζουν τη λειτουργία των
αιμοπεταλίων (π.χ. ΜΣΑΦ, ακετυλοσαλικυλικά, τικλοπιδίνη, διπυριδαμόλη) ή άλλα
φάρμακα που επηρεάζουν την αιμόσταση, αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης
αιμορραγιών.
2.6 Δοσολογία
Τα δισκία ROPRAMIN
χορηγούνται σε μία δόση το βράδυ.
Μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο και προφυλακτική θεραπεία κατά των υποτρόπων και
της εμφάνισης νέων επεισοδίων κατάθλιψης :
Η συνήθης δόση είναι 20 mg μία φορά την ημέρα. Εάν κλινικώς ενδείκνυται,
αυξάνεται η δόση σε 40 mg και αν είναι απαραίτητο στο μέγιστο των 60 mg / ημέρα.
Ασθενείς άνω των 65 ετών θα πρέπει να λαμβάνουν το μισό της συνιστώμενης
δόσης, δηλαδή 10 – 30 mg / ημέρα.
Το αντικαταθλιπτικό αποτέλεσμα εγκαθίσταται μέσα σε 2 έως 4 εβδομάδες. Η
θεραπεία με αντικαταθλιπτικά είναι συμπτωματική και επομένως πρέπει να
συνεχίζεται επί κατάλληλο χρονικό διάστημα, συνήθως 4 6 μήνες για να επιτευχθεί
η σταθεροποίηση του αποτελέσματος και να προληφθούν υποτροπές. Οι ασθενείς
4
που πάσχουν από υποτροποιάζουσα κατάθλιψη, ίσως χρειαστεί να συνεχίσουν την
θεραπεία για μία σειρά ετών ώστε να αποφευχθούν νέα επεισόδια κατάθλιψης.
Διαταραχή πανικού :
Αρχικά 10 mg / ημέρα. Μετά από μία εβδομάδα η δόση αυξάνεται στα 20 mg / ημέρα.
Η βέλτιστη δόση είναι συνήθως 20 - 30 mg / ημέρα. Σε περίπτωση ανεπαρκούς
ανταπόκρισης η δόση μπορεί να αυξηθεί μέχρι το μέγιστο των 60 mg / ημέρα
Ηλικιωμένοι ασθενείς άνω των 65 ετών θα πρέπει να λαμβάνουν το μισό της
συνιστώμενης δόσης.
Η θεραπεία για την διαταραχή πανικού είναι μακροχρόνια. Διατήρηση του
θεραπευτικού αποτελέσματος έχει δειχθεί κατά την διάρκεια παρατεταμένης
θεραπείας (1 έτος)
Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή :
Συνιστάται αρχική δόση 20 mg (1 δισκίο) ημερησίως. Η δόση μπορεί να αυξηθεί
σταδιακά ανά 20 mg μέχρι τα 60 mg (3 δισκία) ημερησίως, αν κριθεί απαραίτητο κατά
την κλινική αξιολόγηση.
Ηλικιωμένοι ασθενείς άνω των 65 ετών θα πρέπει να λαμβάνουν το μισό της
συνιστώμενης δόσης.
Η έναρξη της δράσης στη θεραπεία της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής εμφανίζεται
μέσα σε 2 – 4 εβδομάδες και η βελτίωση αυξάνει με την πάροδο του χρόνου.
Παιδιά
Δεν συνιστάται η χορήγηση του φαρμάκου σε παιδιά και εφήβους ηλικίας < 18 ετών,
διότι δεν υπάρχει κλινική εμπειρία για την χρήση.
Ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια
Να δίδεται η χαμηλότερη δόση του συνιστώμενου δοσολογικού σχήματος για τους
ενήλικες και να παρακολουθούνται προσεκτικά.
Ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια
Δεν απαιτείται η προσαρμογή της δόσης σε ασθενείς με ήπια ως μέτρια νεφρική
ανεπάρκεια. Δεν υπάρχει εμπειρία σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια
(κάθαρση κρεατινίνης < 20 ml/min.).
2.7 Υπερδοσολογία - Αντιμετώπιση
Συμπτώματα
Ελαφρά δηλητηρίαση < 600 mg :
Κόπωση, αδυναμία, καταστολή, ζάλη, τρόμος χειρών, ναυτία, κρύος ιδρώτας.
Βαριά δηλητηρίαση – η μεγαλύτερη δόση ήταν 1800 mg – 2000 mg , δηλαδή περίπου
45 – 50 φορές μεγαλύτερη από την ημερήσια δόση :
5
Τα συμπτώματα ήταν απάθεια που εξελίχθηκε σε λήθαργο, μία κρίση μη ειδικών
μυϊκών σπασμών, κυάνωση, επιπόλαιη και θορυβώδης αναπνοή οφειλόμενη ίσως σε
εισρόφηση, και κολπική ταχυκαρδία (ρυθμός 128).
Αντιμετώπιση :
Η θεραπεία είναι συμπτωματική και υποστηρικτική. Πρέπει να γίνεται πλύση
στομάχου όσο το δυνατόν γρηγορότερα μετά την λήψη από το στόμα. Οι αεραγωγοί
διατηρούνται ανοικτοί με διασωλήνωση αν χρειαστεί. Χορήγηση οξυγόνου σε
περίπτωση υποξαιμίας και διαζεπάμης σε περίπτωση σπασμών. Συνιστάται ιατρική
παρακολούθηση επί περίπου 24 ώρες. Δεν υπάρχει ειδικό αντίδοτο, αλλά ο ασθενής
μπορεί να ωφεληθεί από την χορήγηση ανταγωνιστή της σεροτονίνης (π.χ.
μεθυλσεργίδη).
2.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρούνται με το φάρμακο είναι γενικά λίγες,
ήπιες και θεραπεύσιμες. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που εμφανίζονται συχνότερα είναι
ναυτία, υπνηλία, αυξημένη εφίδρωση, ξηροστομία και τρόμος.
Είναι περισσότερο εμφανείς κατά την πρώτη ή τις δύο πρώτες εβδομάδες της
θεραπείας και εν συνεχεία μειώνονται καθώς βελτιώνεται η καταθλιπτική κατάσταση.
Έχουν αναφερθεί σπάνιες περιπτώσεις αιμορραγικών εκδηλώσεων όπως
εκχυμώσεις, αιμορραγία από τον κόλπο, αιμορραγία από τον γαστρεντερικό σωλήνα
ή από άλλες βλεννογονικές επιφάνειες.
Περιστατικά αυτοκτονικού ιδεασμού και αυτοκτονικών συμπεριφορών έχουν
αναφερθεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας με σιταλοπράμη ή λίγο μετά τη διακοπή
της θεραπείας.(βλέπε παράγραφο 2.4).
Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν αναφερθεί με τη σιταλοπράμη:
Συχνές :
Δέρμα και εξαρτήματά του : αυξημένη εφίδρωση
Κεντρικό και Περιφερικό Νευρικό Σύστημα : κεφαλγία, τρόμος, ζάλη.
Διαταραχές όρασης : διαταραχή προσαρμογής οφθαλμών.
Ψυχιατρικές Διαταραχές : υπνηλία, αϋπνία, ευερεθιστότητα, νευρικότητα
Γαστρεντερικές Διαταραχές: ναυτία, ξηροστομία, δυσκοιλιότητα, διάρροια.
Διαταραχές καρδιακής συχνότητας και καρδιακού ρυθμού: αίσθημα παλμών.
Σώμα ως σύνολο : εξασθένηση
Λιγότερο συχνές :
Δέρμα και εξαρτήματά του : εξανθήματα, κνίδωση
Κεντρικό και Περιφερικό Νευρικό Σύστημα : παραισθησία, ημικρανία.
Ειδικές αισθήσεις : διαταραχές οράσεως, αλλοίωση γεύσης.
Ψυχιατρικές Διαταραχές : διαταραχές ύπνου, μειωμένη libido, μειωμένη
συγκέντρωση, διαταραγμένα όνειρα, αμνησία, άγχος, αυξημένη όρεξη, ανορεξία,
απάθεια, ανικανότητα, απόπειρα αυτοκτονίας, σύγχυση, χάσμημα.
Γαστρεντερικές Διαταραχές: δυσπεψία, έμετος, κοιλιακό άλγος, μετεωρισμός,
6
σιελόρροια.
Μεταβολισμός και διαταραχές θρέψης : μείωση σωματικού βάρους, αύξηση
σωματικού βάρους.
Καρδιακές διαταραχές : ορθοστατική υπόταση.
Διαταραχές καρδιακής συχνότητας και καρδιακού ρυθμού : ταχυκαρδία.
Διαταραχές αναπνευστικού : ρινίτις
Ουροποιογεννητικές διαταραχές : πολυουρία, διαταραχές ούρησης.
Διαταραχές αναπαραγωγικού συστήματος θηλέων : ανοργασμία.
Διαταραχές αναπαραγωγικού συστήματος αρρένων : διαταραχές εκσπερμάτισης.
Σώμα ως σύνολο : κόπωση.
Σπάνιες :
Διαταραχές μυοσκελετικού συστήματος : μυαλγία.
Κεντρικό και Περιφερικό Νευρικό Σύστημα : εξωπυραμιδικές διαταραχές, σπασμοί.
Ειδικές αισθήσεις : εμβοές ώτων.
Ψυχιατρικές Διαταραχές : ευφορία, αυξημένη σεξουαλική διάθεση.
Διαταραχές αναπνευστικού : βήχας.
Σώμα ως σύνολο : κακουχία.
2.9 Τι πρέπει να γνωρίζει ο ασθενής σε περίπτωση που παραλείψει να πάρει
κάποια δόση
Εάν πρέπει να λαμβάνετε το φάρμακο συνεχώς και παραλείψατε μία δόση, θα πρέπει
να πάρετε τη δόση αυτή το ταχύτερο δυνατόν. Εάν, εν τούτοις πλησιάζει η ώρα για
την επόμενη δόση, μη λάβετε τη δόση που παραλείψατε, αλλά συνεχίστε κανονικά
την θεραπεία.
2.10 Ημερομηνία λήξης του προϊόντος:
Αναγράφεται στην εξωτερική και την εσωτερική συσκευασία. Στην περίπτωση που η
ημερομηνία έχει παρέλθει, μην το χρησιμοποιήσετε.
2.11 Ιδιαίτερες προφυλάξεις για τη φύλαξη του προϊόντος
Να φυλάσσονται σε θερμοκρασία μικρότερη από 25
ο
C, για 60 μήνες.
2.12 Ημερομηνία τελευταίας αναθεώρησης του φύλλου οδηγιών
13-05-2008
3. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
7
- Το φάρμακο αυτό σας το έγραψε ο γιατρός σας μόνο για το συγκεκριμένο ιατρικό σας
πρόβλημα. Δεν πρέπει να το δίνετε σε άλλα άτομα ή να το χρησιμοποιείτε για κάποια
άλλη πάθηση, χωρίς προηγουμένως να έχετε συμβουλευτεί το γιατρό σας.
- Εάν κατά τη διάρκεια της θεραπείας εμφανισθεί κάποιο πρόβλημα με το φάρμακο,
ενημερώστε το γιατρό σας ή το φαρμακοποιό σας.
- Εάν έχετε οποιαδήποτε ερωτηματικά γύρω από τις πληροφορίες που αφορούν το
φάρμακο που λαμβάνετε ή χρειάζεστε καλύτερη ενημέρωση για το ιατρικό σας
πρόβλημα μη διστάσετε να ζητήσετε τις πληροφορίες αυτές από το γιατρό σας ή τον
φαρμακοποιό σας.
- Για να είναι αποτελεσματικό και ασφαλές το φάρμακο που σας χορηγήθηκε θα πρέπει
να λαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες που σας δόθηκαν.
- Για την ασφάλεια και την υγεία σας είναι απαραίτητο να διαβάστε με προσοχή κάθε
πληροφορία που αφορά το φάρμακο που σας χορηγήθηκε.
- Να μη διατηρείτε τα φάρμακα σε ερμάρια του λουτρού, διότι η ζέστη και η υγρασία
μπορεί να αλλοιώσουν το φάρμακο και να το καταστήσουν επιβλαβές για την υγεία
σας.
- Να μην κρατάτε φάρμακα που δεν τα χρειάζεστε πλέον ή που έχουν ήδη λήξει.
- Για μεγαλύτερη ασφάλεια κρατάτε όλα τα φάρμακα σε ασφαλές μέρος μακριά από τα
παιδιά.
4. ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ
Το φάρμακο αυτό χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή.
8