Θεραπεία με Pneumo-kast σε σχέση με άλλη αγωγή για το άσθμα.
Το Pneumo-kast μπορεί να προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα θεραπευτική αγωγή του ασθενούς
εφόσον το κρίνει σκόπιμο ο γιατρός .
Αγωγή με β-αγωνιστές: Το Pneumo-kast μπορεί να προστεθεί στην θεραπευτική αγωγή ασθενών
των οποίων το άσθμα δεν ελέγχεται επαρκώς με τη χρήση βραχείας διάρκειας δράσης β-
αγωνιστή "όταν χρειάζεται". Όταν επιτευχθεί σαφής κλινική ανταπόκριση (συνήθως μετά την
πρώτη δόση), ο ασθενής ,εφόσον το κρίνει σκόπιμο ο γιατρός ,μπορεί να μειώσει τη δόση του β-
αγωνιστή βραχείας διάρκειας που χρησιμοποιείται "όταν χρειάζεται".
Εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή: Η αγωγή με Pneumo-kast μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιπρόσθετα
σε ασθενείς όταν άλλα φάρμακα όπως εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή παρέχουν ανεπαρκή
κλινικό έλεγχο, εφόσον το κρίνει σκόπιμο ο γιατρός. Το Pneumo-kast δεν πρέπει να
υποκαταστήσει εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή
Δοσολογία για παιδιά ηλικίας 2-5 ετών:
Διατίθεται το Pneumo-kast 4mg
Δοσολογία για ενήλικες άνω των 15 ετών:
Διατίθεται το Pneumo-kast 10mg
2.7 Υπερδοσολογία - Αντιμετώπιση
Επικοινωνήστε με το γιατρό σας αμέσως.
Δεν αναφέρθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες στην πλειονότητα των περιστατικών
υπερδοσολογίας.
Τα πιο συνήθη εμφανιζόμενα συμπτώματα που αναφέρθηκαν με την υπερδοσολογία σε
ενήλικες και παιδιά συμπεριελάμβαναν κοιλιακό άλγος, υπνηλία, δίψα, κεφαλαλγία, έμετος,
και υπερδραστηριότητα.
2.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Οποιοδήποτε φάρμακο μπορεί να έχει μη αναμενόμενες ή μη επιθυμητές ενέργειες που λέγονται
ανεπιθύμητες ενέργειες. Αυτές ήταν συνήθως ήπιες και δεν απαιτήθηκε διακοπή της θεραπείας.
Σε μελέτες, σε παιδιά ηλικίας 2-5 ετών , η πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια που σχετίζονταν με
το Pneumo-kast ήταν δίψα. Επίσης σε μελέτες, σε παιδιά ηλικίας 2-5 ετών ανεξαρτήτου
αιτιολογίας αναφέρθηκε πολύ συχνά βήχας.
Επιπλέον, όσον αφορά τους παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 6-14 ετών ,συνήθως έχουν
αναφερθεί τα ακόλουθα: πυρετός, διάρροια, ναυτία, φαρυγγίτιδα, γρίπη,
παραρρινοκολπίτιδα.
Στους ενήλικες ασθενείς έχουν αναφερθεί:
Εξασθένιση/κόπωση, πυρετός, κοιλιακό άλγος, τραύμα, διάρροια, δυσπεψία, λοιμώδης
γαστρεντερίτιδα, οδοντικό άλγος, πονοκέφαλος, ζάλη, αϋπνία, ρινική συμφόρηση, βήχας,
γρίπη, εξάνθημα.
Οι ακόλουθες έχουν αναφερθεί πολύ σπάνια μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου:
Σώμα ως σύνολο: εξασθένιση/κούραση, κακουχία, οίδημα, αντιδράσεις υπερευαισθησίας
συμπεριλαμβανομένης της αναφυλαξίας, αγγειοοίδημα, κνίδωση, κνησμός, εξάνθημα και μία
μεμονωμένη αναφορά ηπατικής ηωσινοφιλικής διήθησης.
Νευρικό σύστημα/ψυχιατρικές διαταραχές: ζάλη, αφύσικα όνειρα συμπεριλαμβανομένων των
εφιαλτών, ψευδαισθήσεις, νυσταγμός, αϋπνία, παραισθησία/υπαισθησία ,ευερεθιστότητα,
διέγερση συμπεριλαμβανομένης της επιθετικής συμπεριφοράς, ανησυχία, σπασμός.
Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος: αρθραλγία, μυαλγία συμπεριλαμβανομένων των
μυϊκών κραμπών