Λίθιο (χορηγείται συνήθως για μανιοκατάθλιψη, που ονομάζεται επίσης και
διπολική διαταραχή). Έχει φανεί ότι χρήση λιθίου μαζί με διουρητικά και
αναστολείς ΜΕΑ (χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της υψηλής αρτηριακής
πίεσης και της καρδιακής νόσου) έχει δειχθεί ότι προκαλεί μεγάλη αύξηση των
επιπέδων του λιθίου στο αίμα, η οποία μπορεί να προκαλέσει τις ακόλουθες
ανεπιθύμητες ενέργειες: απώλεια όρεξης, οπτική διαταραχή, κόπωση, μυϊκή
αδυναμία, ακούσιους μυϊκούς σπασμούς.
Κυκλοσπορίνη ή τακρόλιμους (χρησιμοποιούνται στην θεραπεία δερματικών
παθήσεων όπως η ψωρίαση ή το έκζεμα και στην πρόληψη απόρριψης μετά από
μεταμόσχευση οργάνου). Αυτά τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα
στους νεφρούς και ως εκ τούτου αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης υψηλών
επιπέδων καλίου στο αίμα.
Μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ - συγκεκριμένα
αναλγητικά, όπως η ιβουπροφένη, που χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του
πόνου, της δυσκαμψίας και της φλεγμονής). Αυτά τα φάρμακα μπορεί να
δημιουργήσουν προβλήματα στους νεφρούς και ως εκ τούτου αυξάνουν τον
κίνδυνο εμφάνισης υψηλών επιπέδων καλίου στο αίμα.
Τριμεθοπρίμη (χρησιμοποιείται στη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων) η οποία
μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης υψηλών επιπέδων καλίου στο αίμα.
Άλφα Ι αποκλειστές, όπως η πραζοσίνη ή η αλφουζοσίνη (χρησιμοποιούνται
στην θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης και για συγκεκριμένες παθήσεις
του προστάτη), οι οποίοι μπορεί να οδηγήσουν σε πτώση της αρτηριακής πίεσης
και σε ζάλη όταν σηκώνεται κάποιος όρθιος.
Τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά (όπως η αμιτριπτυλίνη ή η αμοξαπίνη) (για τη
θεραπεία της κατάθλιψης), αντιψυχωσικά (επίσης γνωστά ως νευροληπτικά)
όπως η χλωροπρομαζίνη ή η αλοπεριδόλη (για την θεραπεία ψυχιατρικών
διαταραχών), η αμιφοστίνη (χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια χημειοθεραπείας
για καρκίνο) και η βακλοφαίνη (χρησιμοποιείται στη θεραπεία μυϊκών
σπασμών). Αυτά τα φάρμακα μπορεί να οδηγήσουν σε πτώση της αρτηριακής
πίεσης και σε ζάλη καθώς σηκώνεστε όρθιος.
Γλυκοκορτικοειδή (όπως η υδροκορτιζόνη ή η πρεδνιζόνη) (χρησιμοποιούνται
στην θεραπεία φλεγμονών και συγκεκριμένων παθήσεων του δέρματος) και η
τετρακοσακτίδη (χρησιμοποιείται κυρίως στην διάγνωση και θεραπεία
διαταραχών του φλοιού των επινεφριδίων) μπορεί να μειώσουν την υποτασική
δράση της επλερενόνης.
Διγοξίνη (χρησιμοποιείται στην θεραπεία καρδιακών παθήσεων). Τα επίπεδα της
διγοξίνης στο αίμα μπορεί να αυξηθούν όταν λαμβάνεται μαζί με επλερενόνη.
Βαρφαρίνη (ένα αντιπηκτικό φάρμακο): Χρειάζεται προσοχή όταν λαμβάνετε
βαρφαρίνη, επειδή υψηλά επίπεδα βαρφαρίνης στο αίμα μπορεί να προκαλέσουν
μεταβολές στη δράση του Eplerenone / Sandoz στον οργανισμό.
Η ερυθρομυκίνη (χρησιμοποιείται στην θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων), η
σακουιναβίρη (αντιικό φάρμακο για την θεραπεία του HIV), η φλουκοναζόλη
(χρησιμοποιείται στην θεραπεία μυκητιάσεων), η αμιοδαρόνη, η διλτιαζέμη
και η βεραπαμίλη (για την θεραπεία καρδιακών παθήσεων και υψηλής
αρτηριακής πίεσης) μειώνουν την διάσπαση της επλερενόνης, επιμηκύνοντας
κατά αυτό τον τρόπο την επίδρασή της στον οργανισμό.
St John's Wort (φυτικό φαρμακευτικό σκεύασμα), ριφαμπικίνη (χρησιμοποιείται
στην θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων), καρβαμαζεπίνη, φαινυτοϊνη και
φαινοβαρβιτάλη (χρησιμοποιούνται μεταξύ άλλων για την θεραπεία της
επιληψίας), τα οποία μπορεί να αυξήσουν την διάσπαση της επλερενόνης,
μειώνοντας κατά αυτό τον τρόπο τη δράση της.
3