επεισοδίων στους ασθενείς με έκθεση σε αντιψυχωσικά. Η αύξηση αυτή
ενδέχεται να είναι μεγαλύτερη με όλες τις βουτυροφαινόνες,
συμπεριλαμβανομένης της αλοπεριδόλης. Ο μηχανισμός για αυτόν τον
αυξημένο κίνδυνο δεν είναι γνωστός. Δεν μπορεί να αποκλειστεί η
παρουσία αυξημένου κινδύνου για άλλους πληθυσμούς ασθενών. Το
ALOPERIDIN Decanoas πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε
ασθενείς με παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση αγγειακού εγκεφαλικού
επεισοδίου.
Κακόηθες νευροληπτικό σύνδρομο
Η αλοπεριδόλη έχει συσχετιστεί με κακόηθες νευροληπτικό σύνδρομο:
μία σπάνια ιδιοσυγκρασιακή αντίδραση, που χαρακτηρίζεται από
υπερθερμία, γενικευμένη μυϊκή δυσκαμψία, αστάθεια του αυτόνομου
νευρικού συστήματος, διαταραχές της συνείδησης και αυξημένα επίπεδα
κρεατινοφωσφοκινάσης ορού. Η υπερθερμία είναι συχνά ένα πρώιμο
σημείο αυτού του συνδρόμου. Η αντιψυχωσική θεραπεία πρέπει να
αποσυρθεί αμέσως και να ξεκινήσει κατάλληλη υποστηρικτική θεραπεία
και προσεκτική παρακολούθηση.
Όψιμη δυσκινησία
Όψιμη δυσκινησία μπορεί να εμφανισθεί σε μερικούς ασθενείς που
υποβάλλονται σε μακροχρόνια θεραπεία ή μετά από διακοπή του
φαρμακευτικού προϊόντος. Το σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από
ρυθμικές ακούσιες κινήσεις της γλώσσας, του προσώπου, του στόματος ή
της σιαγόνας. Οι εκδηλώσεις μπορεί να είναι μόνιμες σε μερικούς
ασθενείς. Το σύνδρομο μπορεί να καλυφθεί κατά την επανέναρξη της
θεραπείας, την αύξηση της δόσης ή τη μετάβαση σε άλλο αντιψυχωσικό.
Σε περίπτωση εμφάνισης σημείων και συμπτωμάτων όψιμης
δυσκινησίας, πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο διακοπής όλων των
αντιψυχωσικών, συμπεριλαμβανομένου του ALOPERIDIN Decanoas.
Εξωπυραμιδικά συμπτώματα
Μπορεί να εμφανισθούν εξωπυραμιδικά συμπτώματα, π.χ. τρόμος,
δυσκαμψία, υπερέκκριση σιέλου, βραδυκινησία, ακαθησία, οξεία
δυστονία). Η χρήση της αλοπεριδόλης έχει συσχετιστεί με την ανάπτυξη
ακαθησίας, η οποία χαρακτηρίζεται από υποκειμενικά δυσάρεστη ή
ενοχλητική ανησυχία και ανάγκη για κίνηση που συνοδεύεται συχνά από
την ανικανότητα του ατόμου να παραμείνει καθιστό ή σε ακινησία. Αυτό
είναι πιο πιθανό να συμβεί εντός των πρώτων λίγων εβδομάδων της
θεραπείας. Η αύξηση της δόσης σε ασθενείς που αναπτύσσουν αυτά τα
συμπτώματα μπορεί να αποβεί επιζήμια.
Οξεία δυστονία μπορεί να εμφανιστεί τις πρώτες λίγες ημέρες της
θεραπείας με αλοπεριδόλη, ωστόσο έχει αναφερθεί όψιμη έναρξη καθώς
και έναρξη μετά από αυξήσεις της δόσης. Τα συμπτώματα της δυστονίας
μπορεί να περιλαμβάνουν, ενδεικτικά, ραιβόκρανο, μορφασμούς
προσώπου, τρισμό, προεκβολή της γλώσσας και ανώμαλες κινήσεις του
οφθαλμού, συμπεριλαμβανομένης της κρίσης περιστροφής οφθαλμικών
βολβών. Οι άνδρες και οι μικρότερες ηλικιακές ομάδες διατρέχουν
μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης αυτών των αντιδράσεων. Η οξεία
δυστονία μπορεί να χρειάζεται διακοπή του φαρμακευτικού προϊόντος.
7