σημαντική μείωση του απόλυτου κινδύνου θνησιμότητας που έχει σχέση με
το διαβήτη: μετφορμίνη 7,5 συμβάντα/1000 ασθενείς-χρόνο, δίαιτα μόνο
12,7 συμβάντα/ 1000 ασθενείς-χρόνο, p=0,017,
σημαντική μείωση του απόλυτου κινδύνου γενικής θνησιμότητας:
μετφορμίνη 13,5 συμβάντα/ 1000 ασθενείς-χρόνο έναντι δίαιτας μόνο 20,6
συμβάντα/ 1000 ασθενείς-χρόνο (p=0,011), και έναντι των ομάδων
συνδυασμένης σουλφονυλουρίας και μονοθεραπείας με ινσουλίνη
18,9 συμβάντα/ 1000 ασθενείς-χρόνο (p=0,021),
σημαντική μείωση του απόλυτου κινδύνου εμφράγματος του μυοκαρδίου:
μετφορμίνη 11 συμβάντα/ 1000 ασθενείς-χρόνο, δίαιτα μόνο 18 συμβάντα/
1000 ασθενείς-χρόνο (p=0,01).
Το όφελος σχετικά με το κλινικό αποτέλεσμα δεν έχει επαληθευθεί όταν η
μετφορμίνη χρησιμοποιείται σαν δευτερεύουσα θεραπεία σε συνδυασμό με
σουλφονυλουρία.
Στο διαβήτη τύπου 1, ο συνδυασμός μετφορμίνης και ινσουλίνης έχει
χρησιμοποιηθεί σε επιλεγμένους ασθενείς, αλλά το κλινικό όφελος αυτού του
συνδυασμού δεν έχει επίσημα επαληθευθεί.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Ελεγχόμενες κλινικές μελέτες σε περιορισμένο πληθυσμό παιδιών ηλικίας 10 –
16 ετών που λάμβαναν θεραπεία για 1 χρόνο έδειξαν μία παρόμοια απόκριση
στη γλυκαιμική ρύθμιση με αυτή που έχει παρατηρηθεί σε ενήλικες.
5.2 μ Φαρ ακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Ύστερα από χορήγηση δόσης από το στόμα ενός δισκίου υδροχλωρικής
μετφορμίνης,, η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα (C
max
) επιτυγχάνεται σε
περίπου 2,5 ώρες (t
max
). Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα της υδροχλωρικής
μετφορμίνης ύστερα από χορήγηση δισκίου υδροχλωρικής μετφορμίνης των
500 mg ή 850 mg είναι περίπου 50-60% στα υγιή άτομα. Ύστερα από χορήγηση
δόσης από το στόμα, το μη απορροφημένο κλάσμα που ανακτάται στα κόπρανα
ήταν 20-30%.
Ύστερα από χορήγηση από το στόμα, η απορρόφηση μετφορμίνης φθάνει σε
κορεσμό και είναι ατελής. Θεωρείται ότι η φαρμακοκινητική της απορρόφησης
μετφορμίνης είναι μη γραμμική.
Στις συνιστώμενες δόσεις μετφορμίνης και τα συνήθη σχήματα δοσολογίας, οι
συγκεντρώσεις σταθεροποιημένης κατάστασης στο πλάσμα επιτυγχάνονται
εντός 24 έως 48 ωρών και γενικά είναι μικρότερες από 1 μικρογραμμάριο/mL.
Σε ελεγχόμενες κλινικές μελέτες, τα μέγιστα επίπεδα μετφορμίνης στο πλάσμα
(C
max
) δεν υπερέβησαν τα 5 μικρογραμμάρια/ml, ακόμα και σε μέγιστες δόσεις.
Η τροφή μειώνει το βαθμό και καθυστερεί ελαφρώς την απορρόφηση των
δισκίων της μετφορμίνης. Ύστερα από χορήγηση από το στόμα δισκίου 850 mg,
παρατηρήθηκε μείωση κατά 40 % της μέγιστης τιμής συγκέντρωσης στο
πλάσμα, μείωση κατά 25 % στην AUC (περιοχή κάτω από την καμπύλη) και
παράταση χρόνου 35 λεπτών για τη μέγιστη τιμή συγκέντρωσης στο πλάσμα. Η
κλινική σχέση αυτών των αποτελεσμάτων είναι άγνωστη.
Η κόνις για πόσιμο διάλυμα υδροχλωρικής μετφορμίνης έχει αποδειχθεί
βιοισοδύναμη με δισκίο υδροχλωρικής μετφορμίνης σε δόση των 500 mg όσον
11