Η μακροχρόνια θεραπεία με μετοπρολόλη μπορεί να μειώσει την
ευαισθησία σε ινσουλίνη. Ωστόσο, η μετοπρολόλη παρεμβαίνει λιγότερο
στην αποδέσμευση ινσουλίνης και στο μεταβολισμό των υδατανθράκων,
από όσο οι μη εκλεκτικοί β-αναστολείς.
Σε βραχυχρόνιες μελέτες έχει αποδειχθεί ότι η μετοπρολόλη μπορεί να
αλλάξει το προφίλ των λιπιδίων του αίματος. Μπορεί να προκαλέσει
αύξηση των τριγλυκεριδίων και μείωση των ελεύθερων λιπαρών οξέων. Σε
ορισμένες περιπτώσεις, μια μικρή μείωση του κλάσματος υψηλής
πυκνότητας λιποπρωτεΐνης (HDL) έχει παρατηρηθεί, αν και σε μικρότερο
βαθμό από ό, τι με μη-εκλεκτικούς β-αναστολείς. Σε μια μακροχρόνια
μελέτη που διήρκησε μερικά χρόνια, τα επίπεδα χοληστερόλης βρέθηκαν
να μειώνονται. Φαρμακοκινητικές και φαρμακοδυναμικές μελέτες
δείχνουν ότι το 30% της μέγιστης ανταγωνιστικής δραστηριότητας επί
των β1-αδρενεργικών υποδοχέων είναι απαραίτητη για την ελάχιστη
φαρμακοδυναμική επίδραση που παρατηρείται με περίπου 45 nmol/L
μετοπρολόλης στο πλάσμα.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Μετά από τη από του στόματος χορήγηση της κλασικής μορφής δισκίου, η
μετοπρολόλη απορροφάται γρήγορα και σχεδόν πλήρως από το
γαστρεντερικό σωλήνα. Το φάρμακο απορροφάται ομοιόμορφα από
ολόκληρο το γαστρεντερικό σωλήνα. H απορρόφηση της μετοπρολόλης από
μορφές βραδείας αποδέσμευσης είναι βραδύτερη, αλλά η διαθεσιμότητα
της μετοπρολόλης είναι παρόμοια συγκρινόμενη με τις κλασσικές μορφές
δισκίων. Επιτυγχάνονται μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα μετά από
1,5 έως 2 ώρες περίπου με τις κλασσικές μορφές δισκίων και μετά από 4
έως 5 ώρες περίπου με μορφές δισκίων βραδείας αποδέσμευσης.
Οι συγκεντρώσεις μετοπρολόλης στο πλάσμα αυξάνονται σχεδόν
αναλογικά με τη δόση για ένα εύρος δόσεων 50 mg έως 200 mg.
Λόγω του εκτενούς ηπατικού μεταβολισμού πρώτης διόδου, περίπου το
50% μίας εφάπαξ δόσης μετοπρολόλης χορηγούμενης από το στόμα φθάνει
στη συστηματική κυκλοφορία. Η έκταση της προ-συστηματικής
απομάκρυνσης διαφέρει μεταξύ των ατόμων λόγω των γενετικών
διαφορών στον οξειδωτικό μεταβολισμό.
Παρά το γεγονός ότι τα προφίλ πλάσματος παρουσιάζουν μεγάλη
διακύμανση μεταξύ των ατόμων, είναι αναπαραγώγιμα για το ίδιο άτομο.
Μετά από επαναλαμβανόμενη χορήγηση, το συστηματικά διαθέσιμο
ποσοστό της δόσης είναι περίπου 40% υψηλότερο από ό, τι μετά από μια
εφάπαξ δόση (δηλαδή, περίπου 70%). Αυτό μπορεί να οφείλεται σε μερικό
κορεσμό του μεταβολισμού πρώτης διόδου, ή σε μειωμένη κάθαρση, ως
αποτέλεσμα της μειωμένης ηπατικής ροής αίματος. Η λήψη μαζί με τροφή
μπορεί ν' αυξήσει τη συστηματική διαθεσιμότητα μίας εφάπαξ δόσης από
το στόμα κατά περίπου 20 - 40%.
Κατανομή
Η μετοπρολόλη κατανέμεται εκτενώς και ταχέως, με ένα αναφερόμενο
όγκο κατανομής 3,2 έως 5,6 L/kg. Ο φαινόμενος όγκος κατανομής σε
σταθεροποιημένη κατάσταση (Vss) σε άτομα με εκτεταμένο μεταβολισμό
είναι σχετικά υψηλότερος (4,84 L/kg) από ό, τι άτομα με φτωχό
μεταβολισμό (2,83 L/kg). Ο χρόνος ημίσειας ζωής δεν είναι
δοσοεξαρτώμενος και δε μεταβάλλεται κατά την επαναλαμβανόμενη
δοσολογία. Περίπου το 10% της μετοπρολόλης στο πλάσμα είναι
13