διακοπεί (βλ. παράγραφο 4.8). Ψυχιατρικές αντιδράσεις μπορεί να εμφανιστούν
ακόμα και μετά την πρώτη χορήγηση της σιπροφλοξασίνης. Σε σπάνιες
περιπτώσεις, κατάθλιψη ή ψύχωση μπορεί να εξελιχθούν σε αυτοκτονικούς
ιδεασμούς / σκέψεις που οδηγούν σε απόπειρα αυτοκτονίας ή αυτοκτονία. Εάν
προκύψουν τέτοιες περιπτώσεις, η σιπροφλοξασίνη πρέπει να διακοπεί.
Σε ασθενείς που λάμβαναν σιπροφλοξασίνη έχουν αναφερθεί περιπτώσεις
πολυνευροπάθειας (με βάση νευρολογικά συμπτώματα όπως πόνος, αίσθημα
καύσου, αισθητήριες διαταραχές ή μυϊκή αδυναμία, μεμονωμένα ή σε
συνδυασμό). Η σιπροφλοξασίνη πρέπει να διακόπτεται σε ασθενείς που
εμφανίζουν συμπτώματα νευροπάθειας, όπως πόνος, αίσθημα καύσου,
μυρμηκίαση, μούδιασμα ή/και αδυναμία, για να αποτραπεί η ανάπτυξη μη
αναστρέψιμης κατάστασης (βλ. παράγραφο 4.8).
Καρδιακές διαταραχές
Θα πρέπει να δίνεται προσοχή όταν γίνεται χρήση των φθοριοκινολονών ,
συμπεριλαμβανομένης της σιπροφλοξασίνης, σε ασθενείς με γνωστούς
παράγοντες κινδύνου για την επιμύκηνση του διαστήματος QT όπως για
παράδειγμα:
- συγγενές σύνδρομο μακρού QT
- ταυτόχρονη χρήση φαρμάκων που είναι γνωστά ότι επιμυκήνουν το
διάστημα QT (π.χ. κατηγορία ΙΑ και ΙΙΙ αντι αρρυθμικά, τρικυκλικά
αντικαταθλιπτικά, μακρολίδια, αντιψυχωσικά)
- μη διορθωμένη ηλεκτρολυτική διαταραχή ( π.χ. υποκαλιαιμία,
υπομαγνησιαιμία)
- καρδιακή νόσος (π.χ. καρδιακή ανεπάρκεια, έμφραγμα του μυοκαρδίου,
βραδυκαρδία)
Οι ηλικιωμένοι ασθενείς και οι γυναίκες μπορεί να είναι περισσότερο
ευαίσθητες στα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα που επιμηκύνουν το διάστημα
QTc. Συνεπώς, θα πρέπει να λαμβάνεται προσοχή σε αυτούς τους πληθυσμούς
κατά τη χρήση των φθοριοκινολονών, συμπεριλαμβανομένης της
σιπροφλοξασίνης.
(Δείτε παράγραφο 4.2 Ηλικιωμένοι ασθενείς, παράγραφο 4.5, παράγραφο 4.8,
παράγραφο 4.9)
Γαστρεντερικό σύστημα
Η εμφάνιση σοβαρής και επίμονης διάρροιας κατά τη διάρκεια ή μετά τη
θεραπεία (συμπεριλαμβανομένων αρκετών εβδομάδων μετά τη θεραπεία),
μπορεί να είναι ενδεικτικό κολίτιδας σχετιζόμενης με αντιβιοτικά (απειλητική
για τη ζωή με ενδεχόμενη θανατηφόρα έκβαση), η οποία απαιτεί άμεση
θεραπεία (βλ. παράγραφο 4.8). Σε τέτοιες περιπτώσεις, η σιπροφλοξασίνη
πρέπει να διακοπεί και να ξεκινήσει η κατάλληλη θεραπεία. Αντιπερισταλτικά
φάρμακα αντενδείκνυνται σε αυτήν την περίπτωση.
Νεφρικό και ουροποιητικό σύστημα
Έχει αναφερθεί κρυσταλλουρία σχετιζόμενη με τη χρήση της σιπροφλοξασίνης
(βλ. παράγραφο 4.8). Ασθενείς που λαμβάνουν Σιπροφλοξασίνη πρέπει να
ενυδατώνονται καλά και να αποφεύγεται η υπερβολική αλκαλικότητα των
ούρων.
5