Αναφορές «καταιγίδας του θυρεοειδούς» μετά από ενδοαγγειακή χρήση
ακτινογραφικών μέσων που περιέχουν ιώδιο σε ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό
ή με όζο του θυρεοειδούς που λειτουργεί αυτόνομα υποδεικνύουν ότι ο
πρόσθετος κίνδυνος πρέπει να αξιολογείται σε τέτοιους ασθενείς πριν τη
χρήση οποιουδήποτε σκιαγραφικού μέσου (βλ. παράγραφο 4.3 «Αντενδείξεις»).
Πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στους ασθενείς με σοβαρώς επηρεασμένη
νεφρική λειτουργία, συνδυασμό νεφρικής και ηπατικής βλάβης, σακχαρώδη
διαβήτη, ομόζυγη δρεπανοκυτταρική νόσο, πολλαπλούν μυέλωμα ή άλλη
παραπρωτεϊναιμία, ανουρία, ιδιαίτερα όταν χορηγούνται μεγάλες δόσεις.
Στους ασθενείς αυτούς μπορεί να παρουσιαστούν σοβαρές νεφρικές
επιδράσεις, συμπεριλαμβανομένης της οξείας νεφρικής ανεπάρκειας. Αν και
ούτε το σκιαγραφικό μέσο ούτε η ενυδάτωση δεν έχει αποδειχθεί ξεχωριστά ότι
αποτελούν την αιτία της νεφρικής ανεπάρκειας, έχει πιθανολογηθεί ότι ο
συνδυασμός και των δύο μπορεί να είναι αιτιώδης. Ο κίνδυνος σε ασθενείς με
μειωμένη νεφρική λειτουργία δεν αποτελεί αντένδειξη για τη διαδικασία:
ωστόσο, απαιτούνται ειδικές προφυλάξεις, συμπεριλαμβανομένης της
διατήρησης φυσιολογικής ενυδάτωσης και της στενής παρακολούθησης.
Η αποτελεσματική ενυδάτωση πριν τη χορήγηση του Optiray είναι απαραίτητη
και μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο νεφρικής βλάβης. Η αφυδάτωση κατά την
προετοιμασία είναι επικίνδυνη και μπορεί να συμβάλλει σε οξεία νεφρική
ανεπάρκεια.
Η χορήγηση ακτινοσκιερών υλικών σε ασθενείς με γνωστό ή πιθανολογούμενο
φαιοχρωμοκύτωμα πρέπει να πραγματοποιείται με προσοχή. Εάν, κατά τη
γνώμη του γιατρού, τα ενδεχόμενα οφέλη από τέτοιες διαδικασίες
υπερσκελίζουν τους θεωρούμενους κινδύνους, η διαδικασία μπορεί να
διενεργηθεί. Ωστόσο, η ποσότητα του ενιόμενου ακτινοσκιερού μέσου πρέπει να
διατηρείται στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο. Συνιστάται προληπτική
φαρμακευτική αγωγή με α- και ß-αποκλειστές όταν το σκιαγραφικό μέσο
χορηγείται ενδοαγγειακώς, λόγω κινδύνου υπερτασικής κρίσης. Η αρτηριακή
πίεση πρέπει να αξιολογείται καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας και πρέπει
να υπάρχουν διαθέσιμα μέσα για την αντιμετώπιση υπερτασικής κρίσης.
Σε ασθενείς με ομόζυγη δρεπανοκυτταρική αναιμία, οι υπερωσμωμοριακοί
παράγοντες όπως τα ακτινογραφικά σκιαγραφικά μέσα μπορεί να προκαλέσουν
δρεπάνωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Για το λόγο αυτό, απαιτείται μεγάλη
προσοχή πριν την ενδαρτηριακή χορήγηση τέτοιων μέσων σε ασθενείς με
ομόζυγη δρεπανοκυτταρική νόσο.
Έχει αποδειχθεί
in vitro
ότι η αντιπηκτική ενέργεια μη ιοντικών,
ακτινογραφικών, σκιαγραφικών μέσων είναι μικρότερη από την αντιπηκτική
ενέργεια συμβατικών ιοντικών μέσων σε συγκρίσιμες συγκεντρώσεις. Όμοια
αποτελέσματα προέκυψαν και από μερικές
in vivo
μελέτες. Για το λόγο αυτό,
συνιστώνται σχολαστικές τεχνικές αγγειογραφίας, π.χ. συχνή έκπλυση των
πρότυπων καθετήρων της αγγειογραφίας και αποφυγή της παρατεταμένης
επαφής του αίματος με το σκιαγραφικό μέσο μέσα στις σύριγγες και τους
καθετήρες.
Έχουν παρατηρηθεί σοβαρές νευρολογικές αντιδράσεις ύστερα από απευθείας
ένεση σε εγκεφαλικές αρτηρίες ή αγγεία που αιματώνουν το νωτιαίο μυελό ή
σε αγγειοκαρδιογραφία, λόγω ακούσιας πλήρωσης των καρωτίδων. Δεν έχει
εξακριβωθεί σχέση αιτίας-αποτελέσματος στο σκιαγραφικό μέσο, επειδή η
προϋπάρχουσα κατάσταση του ασθενή και οι διαδικαστικές τεχνικές είναι οι
ίδιοι αιτιολογικοί παράγοντες.
5