ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ
PROSCAR
(φιναστερίδη, MSD)
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ
PROSCAR
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 5mg
φιναστερίδης.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων βλέπε παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Το PROSCAR ενδείκνυται για την αντιμετώπιση της καλοήθους
υπερπλασίας του προστάτου (ΚΥΠ) με σκοπό τη μείωση του όγκου του
οργάνου, τη βελτίωση της ροής των ούρων και των συμπτωμάτων της
ΚΥΠ, τη μείωση του κινδύνου οξείας επίσχεσης των ούρων και της
ανάγκης για χειρουργική επέμβαση είτε πρόκειται για διουρηθρική
εκτομή του προστάτου είτε για προστατεκτομή.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Η συνιστώμενη δόση είναι 5mg την ημέρα, με ή χωρίς τροφή. Παρά το
γεγονός ότι βελτίωση μπορεί να εμφανιστεί νωρίς, είναι απαραίτητη
τουλάχιστον 6μηνη θεραπεία με PROSCAR για να εκτιμηθεί η επίτευξη
ωφέλιμης ανταπόκρισης. Πρέπει να γίνονται περιοδικές εκτιμήσεις
του ασθενούς προκειμένου να αξιολογηθεί εαν έχει επιτευχθεί
κλινική ανταπόκριση.
Δοσολογία σε νεφρική ανεπάρκεια
Δεν απαιτείται κάποια δοσολογική αναπροσαρμογή σε ασθενείς με
οποιοδήποτε βαθμό νεφρικής ανεπάρκειας (κάθαρση κρεατινίνης έως
και 9ml/min) καθώς από μελέτες φαρμακοκινητικής δεν
παρουσιάστηκε κάποια αλλαγή στην διαθεσιμότητα της
φιναστερίδης.
Δοσολογία σε ηλικιωμένους
Δεν απαιτείται κάποια αναπροσαρμογή της δοσολογίας αν και
μελέτες φαρμακοκινητικής δείχνουν ότι η απέκκριση της
φιναστερίδης είναι ελάχιστα μειωμένη σε ασθενείς ηλικίας άνω των
70 ετών.
Δοσολογία σε ηπατική ανεπάρκεια
1
Δεν υπάρχουν δεδομένα για τη χορήγηση της φιναστερίδης σε
ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια
4.3 Αντενδείξεις
Το PROSCAR δεν ενδείκνυται για χρήση στις γυναίκες ή τα παιδιά.
Το PROSCAR αντενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
- Υπερευαισθησία σε οποιοδήποτε συστατικό του φαρμάκου.
- Κύηση - Η φιναστερίδη αντενδείκνυται σε γυναίκες που είναι ή
μπορεί να μείνουν έγκυες (βλέπε παραγράφους 4.4 Ειδικές
Προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, Έκθεση σε φιναστερίδη - Κίνδυνος για το
άρρεν έμβρυο και 4.6 Κύηση και γαλουχία).
4.4 Ειδικές Προειδοποιήσεις και Προφυλάξεις κατά τη χρήση
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Το PROSCAR δεν ενδείκνυται για χρήση στα παιδιά (βλέπε παρ. 4.4
Ειδικές Προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ, Παιδιατρική χρήση), ή γυναίκες (βλέπε την
παρακάτω παράγραφο Έκθεση σε φιναστερίδη - Κίνδυνος για το
άρρεν έμβρυο και παράγραφο 4.6. Κύηση και γαλουχία).
ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΦΙΝΑΣΤΕΡΙΔΗ - ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΡΕΝ ΕΜΒΡΥΟ
Οι γυναίκες που είναι έγκυες ή μπορεί να μείνουν έγκυες δεν πρέπει
να έρχονται σε επαφή με θρυμματισμένα ή σπασμένα δισκία PROSCAR
εξαιτίας της πιθανότητας αποβολής καθώς και του κίνδυνο για το
άρρεν έμβρυο λόγω της περιεχόμενης φιναστερίδης (βλέπε παρ. 4.6
Κύηση και Γαλουχία). Τα δισκία PROSCAR είναι επικαλυμμένα και
αποτρέπουν την επαφή με το δραστικό συστατικό όταν
χρησιμοποιούνται κανονικά, με την προϋπόθεση ότι τα δισκία δεν
έχουν σπάσει ή δεν έχουν θρυμματισθεί.
Οι ασθενείς στους οποίους χορηγείται φιναστερίδη δεν θα πρέπει να
δώσουν αίμα για ένα μήνα μετά την διακοπή της θεραπείας.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Γενικά
Προκειμένου να αποφεύγονται επιπλοκές αποφρακτικού τύπου είναι
σημαντικό οι ασθενείς που έχουν μεγάλο υπόλειμμα ούρων και/ή
πολύ μειωμένη ροή ούρων να ελέγχονται προσεκτικά. Το ενδεχόμενο
χειρουργικής επέμβασης θα πρέπει να είναι μία εναλλακτική επιλογή.
2
Επίδραση στο
PSA
και έλεγχος για καρκίνο
Δεν έχει παρουσιαστεί μέχρι τώρα κάποιο κλινικό όφελος στους
ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που θεραπεύονται με PROSCAR.
Ασθενείς με ΚΥΠ και αυξημένο ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA)
παρακολουθήθηκαν σε ελεγχόμενες κλινικές μελέτες με
επανηλειμένες μετρήσεις PSA και βιοψίες του προστάτη. Σε αυτές τις
μελέτες ΚΥΠ το PROSCAR δε φάνηκε να μεταβάλλει τη συχνότητα
εμφάνισης καρκίνου του προστάτη. Η συνολική συχνότητα εμφάνισης
καρκίνου του προστάτη δεν ήταν σημαντικά διαφορετική στους
ασθενείς που ελάμβαναν θεραπεία με PROSCAR ή placebo.
Δακτυλική εξέταση δια του ορθού, καθώς και άλλες εξετάσεις για
καρκίνο του προστάτη συνιστάται να γίνονται πριν την έναρξη
θεραπείας με PROSCAR, καθώς και περιοδικά μετά την έναρξή της.
Γενικά μια βασική τιμή για το PSA>10ng/ml (Hybritech) προτρέπει σε
περαιτέρω έλεγχο και σε διενέργεια βιοψίας. Για επίπεδα PSA μεταξύ
4 και 10 ng/ml, περαιτέρω έλεγχος θεωρείται ενδεδειγμένος. Υπάρχει
αξιοσημείωτη υπερκάλυψη μεταξύ των τιμών του PSA σε άνδρες με
και χωρίς καρκίνο του προστάτη. Για το λόγο αυτό σε άνδρες με ΚΥΠ,
τιμές του PSA εντός των φυσιολογικών ορίων αναφοράς δεν
αποκλείουν τον καρκίνο του προστάτη ανεξάρτητα από τη θεραπεία
με PROSCAR. Μια αρχική τιμή του PSA<4 ng /ml δεν αποκλείει την
ύπαρξη καρκίνου του προστάτη.
Το PROSCAR μειώνει τις συγκεντρώσεις του PSA στον ορό περίπου
κατά 50% σε ασθενείς με ΚΥΠ ακόμα και κατά την παρουσία
καρκίνου του προστάτη. Η μείωση αυτή των επιπέδων του PSA στον
ορό, στους ασθενείς με ΚΥΠ που λαμβάνουν θεραπεία με PROSCAR
πρέπει να λαμβάνεται υπ’όψιν όταν γίνεται εκτίμηση των δεδομένων
για το PSA και δεν αποκλείει ταυτόχρονη ύπαρξη καρκίνου του
προστάτη. Η μείωση αυτή είναι προβλέψιμη για όλο το φάσμα των
τιμών PSA αν και μπορεί να ποικίλλει σε κάθε ασθενή ξεχωριστά.
Ανάλυση των τιμών του PSA σε περισσότερους από 3.000 ασθενείς σε
μια διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με placebo, μελέτη διάρκειας τεσσάρων
ετών του PROSCAR όπου μελετήθηκε η μακροχρόνια
αποτελεσματικότητα και ασφάλεια (PROSCAR Long-term Efficacy and
Safety Study, PLESS) επιβεβαίωσε ότι στους τυπικούς ασθενείς που
λαμβάνουν θεραπεία με PROSCAR για έξι μήνες ή περισσότερο, οι
μετρώμενες τιμές PSA θα πρέπει να διπλασιάζονται για να είναι
συγκρίσημες με τις φυσιολογικές τιμές των ανδρών που δεν
λαμβάνουν θεραπευτική αγωγή. Η προσαρμογή αυτή διατηρεί την
ευαισθησία και ειδικότητα του ελέγχου PSA και διατηρεί την
ικανότητα του να ανιχνεύει τον καρκίνο του προστάτη.
Οποιαδήποτε υφιστάμενη αύξηση των επιπέδων του PSA κατά τη
διάρκεια της θεραπείας με PROSCAR πρέπει να ελέγχεται προσεκτικά,
συμπεριλαμβανομένης και της περίπτωσης να μην υπάρχει
συμμόρφωση στη θεραπεία με PROSCAR.
3
Αλληλεπιδράσεις Φαρμάκου/εργαστηριακών ελέγχων
Επίδραση στα επίπεδα
PSA
Οι συγκεντρώσεις του PSA στον ορό συσχετίζονται με την ηλικία του
ασθενή και τον όγκο του προστάτη, ο οποίος επίσης συσχετίζεται με
την ηλικία του ασθενή.
Κατά τoν εργαστηριακό έλεγχο των επιπέδων του PSA, πρέπει να
ληφθεί υπόψιν το γεγονός ότι τα επίπεδα του PSA μειώνονται στους
ασθενείς που βρίσκονται σε θεραπεία με PROSCAR. Στους
περισσότερους ασθενείς, μια ταχεία μείωση του PSA παρατηρείται
στους πρώτους μήνες θεραπείας και στη συνέχεια τα επίπεδα του PSA
σταθεροποιούνται σε μια νέα αρχική τιμή. Η αρχική τιμή υπό
θεραπεία προσεγγίζει τη μισή τιμή προ της θεραπείας.
Γι αυτό το λόγο στους τυπικούς ασθενείς που ακολουθούν θεραπεία
με PROSCAR για έξι μήνες ή περισσότερο, οι μετρώμενες τιμές PSA θα
πρέπει να διπλασιάζονται για να είναι συγκρίσημες με τις
φυσιολογικές τιμές των ανδρών που δεν λαμβάνουν θεραπεία. Για
κλινική ερμηνεία, βλέπε πιο πάνω στην παρ. 4.4 Ειδικές
Προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση, το λήμμα:
Επίδραση στο PSA και έλεγχος για καρκίνο του προστάτη.
Το ποσοστό του ελεύθερου PSA (λόγος ελεύθερου προς το συνολικό
PSA) δεν μειώνεται σημαντικά από το PROSCAR. Ο λόγος του
ελεύθερου προς το συνολικό PSA παραμένει σταθερός ακόμη και υπό
την επίδραση του PROSCAR. Εάν το ποσοστό του ελεύθερου PSA
χρησιμοποιείται ως μέσο για την ανίχνευση του καρκίνου του
προστάτη, δεν είναι απαραίτητη καμία αναπροσαρμογή στην τιμή του.
Οι αθλητές που συμμετέχουν σε αγώνες πρέπει να ενημερώνουν τον
οργανισμό Worldwide Anti-Doping Agency (WADA) πριν από την χρήση
αυτού του προϊόντος επειδή η φιναστερίδη μπορεί να παρεμποδίσει
τους ελέγχους anti-doping. Η φιναστερίδη δεν είναι στεροειδές
αναβολικού τύπου και δεν αυξάνει την απόδοση των αθλητών.
Καρκίνος του μαστού στους άνδρες
Κατά τη διάρκεια κλινικών μελετών και κατά την περίοδο μετά την
κυκλοφορία στην αγορά έχει αναφερθεί ανάπτυξη καρκίνου του
μαστού
σε άνδρες που λαμβάνουν φιναστερίδη 5mg. Οι γιατροί πρέπει
να συμβουλεύουν τους ασθενείς τους να αναφέρουν αμέσως
οποιεσδήποτε αλλαγές, όπως όγκους, πόνο, γυναικομαστία ή έκκριμα
από τη θηλή του μαστού.
Παιδιατρική Χρήση
Το PROSCAR δεν ενδείκνυται για χρήση σε παιδιά.
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα σε παιδιά δεν έχει
τεκμηριωθεί.
4
Λακτόζη
Τα δισκία PROSCAR περιέχουν μονοϋδρική λακτόζη. Ασθενείς με
οποιαδήποτε από τις ακόλουθες γενετικές ανωμαλίες δεν πρέπει να
πάρουν αυτό το φάρμακο: δυσανεξία στη γαλακτόζη, ολική
ανεπάρκεια λακτάσης ή δυσαπορρόφηση γλυκόζης-γαλακτόζης.
Ηπατική ανεπάρκεια
Η επίδραση της ηπατικής ανεπάρκειας στην φαρμακοκινητική της
φιναστερίδης δεν έχει μελετηθεί.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα ή άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Δεν έχουν διαπιστωθεί κλινικά σημαντικές αλληλεπιδράσεις με άλλα
φάρμακα.
Η φιναστερίδη μεταβολίζεται πρωταρχικά, αλλά δεν φαίνεται να
επηρεάζει σημαντικά, μέσω του συστήματος του κυτοχρώματος P450
3A4. Αν και ο κίνδυνος να επηρεάζει η φιναστερίδη την
φαρμακοκινητική άλλων φαρμάκων υπολογίζεται οτι είναι μικρός,
είναι προφανές ότι οι αναστολείς και επαγωγείς του κυτοχρώματος
P450 3A4 θα επηρεάσουν την συγκέντρωση της φιναστερίδης στο
πλάσμα. Ωστόσο, βάσει καθιερωμένων πλαισίων ασφάλειας,
οποιαδήποτε αύξηση λόγω της ταυτόχρονης χρήσης τέτοιων
αναστολέων δεν είναι πιθανόν να είναι κλινικά σημαντική.
Μελέτες αλληλεπίδρασης, στον άνθρωπο, έχουν γίνει με
προπρανολόλη, διγοξίνη, γλιμπενκλαμίδη, βαρφαρίνη, θεοφυλλίνη,
φεναζόνη και αντιπυρίνη, χωρίς να βρεθούν κλινικά σημαντικές
αλληλεπιδράσεις.
Αλληλεπιδράσεις με άλλες φαρμακευτικές ουσίες
Αντιπυρίνη: Η αντιπυρίνη χρησιμοποιείται ως πρότυπο, για τα
φάρμακα που μεταβολίζονται από το ίδιο ισοενζυματικό κυτόχρωμα
Ρ450. Σε 12 ασθενείς που έλαβαν PROSCAR 10mg/ημερησίως για 28
ημέρες, το PROSCAR δεν επηρέασε τις φαρμακοκινητικές παραμέτρους
της αντιπυρίνης ή των μεταβολιτών αυτής.
Προπρανολόλη: Σε 19 υγιείς εθελοντές που έλαβαν PROSCAR
5mg/ημερησίως για 10 ημέρες, το PROSCAR δεν επηρέασε τη
δραστικότητα των βήτα-αδρενεργικών αναστολέων ή τις
συγκεντρώσεις του πλάσματος των εναντιομερών της προπρανολόλης
μετά από χορήγηση μιας δόσης προπρανολόλης.
Διγοξίνη: Σε 17 υγιείς εθελοντές που έλαβαν PROSCAR 5mg/ημερησίως
για 10 ημέρες, ταυτόχρονη χορήγηση πολλαπλών δόσεων PROSCAR
και μιας δόσης διγοξίνης δεν είχε καμία επίδραση στις
συγκεντρώσεις της διγοξίνης και των ανοσολογικά ενεργών
μεταβολιτών της στο πλάσμα.
Θεοφυλλίνη: Σε 12 υγιείς ασθενείς εθελοντές που έλαβαν PROSCAR
5mg/ημερησίως για 8 ημέρες, το PROSCAR αύξησε την κάθαρση της
5
ενδοφλεβίως χορηγηθείσης θεοφυλλίνης κατά 7%, ενώ μείωσε τη
διάρκεια ημι-ζωής της κατά 10%. Οι αλλαγές αυτές δεν ήταν κλινικά
σημαντικές.
Βαρφαρίνη: Σε 12 ασθενείς χρόνια θεραπευόμενους με βαρφαρίνη, ο
χρόνος προθρομβίνης και οι συγκεντρώσεις των εναντιομερών της
βαρφαρίνης στο πλάσμα, δεν μεταβλήθηκαν μετά από θεραπεία με
PROSCAR 5mg/ημερησίως για 14 ημέρες.
4.6 Κύηση και γαλουχία
Κύηση
Το PROSCAR αντενδείκνυται για χρήση σε γυναίκες που είναι
ή που μπορεί να μείνουν έγκυες (βλ.παρ. 4.3. Αντενδείξεις).
Εξαιτίας της ικανότητας των αναστολέων του τύπου ΙΙ της 5-α
ρεδουκτάσης να εμποδίζουν τη μετατροπή της τεστοστερόνης σε
διυδροτεστοστερόνη, DHT, αυτές οι δραστικές ουσίες,
συμπεριλαμβανομένης της φιναστερίδης, μπορεί να προκαλέσουν
ανωμαλίες στα εξωτερικά γεννητικά όργανα άρρενος εμβρύου, όταν
χορηγηθούν σε γυναίκα που εγκυμονεί (βλέπε 5.3 Προκλινικά
δεδομένα ασφάλειας, Μελέτες ανάπτυξης).
Έκθεση σε φιναστερίδη - Κίνδυνος για το άρρεν έμβρυο
Οι γυναίκες που είναι έγκυες ή μπορεί να μείνουν έγκυες δεν πρέπει
να έρχονται σε επαφή με θρυμματισμένα ή σπασμένα δισκία PROSCAR
εξαιτίας της πιθανότητας απορρόφησης της φιναστερίδης με
επακόλουθο κίνδυνο για το άρρεν έμβρυο. Τα δισκία PROSCAR είναι
επικαλυμμένα και αποτρέπουν την επαφή με το δραστικό συστατικό
όταν χρησιμοποιούνται κανονικά, με την προϋπόθεση ότι δεν έχουν
σπάσει ή δεν έχουν θρυμματισθεί.
Μικρές ποσότητες φιναστερίδης έχουν ανιχνευθεί στο σπέρμα
ατόμων που λάμβαναν 5mg φιναστερίδη ημερησίως. Δεν είναι γνωστό
εάν αυτό έχει ανεπιθύμητες επιπτώσεις στο άρρεν έμβρυο, εάν η
μητέρα του έχει εκτεθεί στο σπέρμα ενός ασθενούς που λαμβάνει
θεραπεία με φιναστερίδη. Εάν η σεξουαλική σύντροφος του ασθενούς
είναι ή μπορεί να μείνει έγκυος, συνιστάται στον ασθενή να
ελαχιστοποιήσει την έκθεση της συντρόφου στο σπέρμα.
Γαλουχία
Το PROSCAR δεν ενδείκνυται για χρήση από τις γυναίκες. Δεν είναι
γνωστό αν το PROSCAR απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανημάτων
Δεν υπάρχουν δεδομένα τα οποία να υποστηρίζουν ότι το PROSCAR
επηρεάζει την ικανότητα οδήγησης ή χρήσης μηχανημάτων.
6
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ανικανότητα και
μειωμένη libido. Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες εμφανίζονται κατά
το πρώτο διάστημα της θεραπείας και εξαφανίζονται με την συνέχιση
της θεραπείας στην πλειονότητα των ασθενών.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν αναφερθεί κατά τη διάρκεια
κλινικών μελετών και/ή κατά την χρήση μετά την κυκλοφορία, έχουν
κατηγοριοποιηθεί στον παρακάτω πίνακα.
Η συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών έχει προσδιορισθεί ως
εξής:
Πολύ Συχνές (≥1/10), Συχνές (≥1/100 έως <1/10) , Οχι συχνές
(≥1/1.000, έως <1/100), Σπάνιες (≥1/10.000 έως < 1/1.000), Πολύ
Σπάνιες (<1/10.000), μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με
βάση τα διαθέσιμα δεδομένα. Η συχνότητα των ανεπιθύμητων
ενεργειών που έχουν αναφερθεί κατά τη διάρκεια μετά την
κυκλοφορία δεν μπορεί να προσδιορισθεί επειδή αυτές έχουν ληφθεί
από αυθόρμητες αναφορές.
Κατηγορία Οργανικού
Συστήματος
Συχνότητα
:
ανεπιθύμητη ενέργεια
Διαταραχές του
ανοσοποιητικού συστήματος
Μη γνωστές:
αντιδράσεις
υπερευαισθησίας όπως κνησμός,
κνίδωση και αγγειοοίδημα (που
περιλαμβάνει οίδημα των χειλέων,
της γλώσσας, του τραχήλου και του
προσώπου).
Ψυχιατρικές διαταραχές Συχνές
:
μειωμένη σεξουαλική
επιθυμία η οποία συνεχίζεται και
μετά την διακοπή της θεραπείας.
Μη γνωστές
:
κατάθλιψη
Καρδιακές διαταραχές Μη γνωστές: αίσθημα παλμών
Ηπατοχολικές διαταραχές Μη γνωστές
:
αυξημένα ηπατικά
ένζυμα
Διαταραχές του δέρματος και
του υποδόριου ιστού
Όχι συχνές
:
εξάνθημα
Μη γνωστές
:
κνησμός, κνίδωση
Διαταραχές του
αναπαραγωγικού συστήματος
και του μαστού
Συχνές
:
ανικανότητα, μειωμένος
όγκος σπέρματος
Όχι συχνές
:
διαταραχές στην
εκσπερμάτωση, η οποία συνεχίζεται
και μετά την διακοπή της θεραπείας,
ευαισθησία στο μαστό, διόγκωση του
μαστού
Μη γνωστές
:
πόνος στους όρχεις,
στυτική δυσλειτουργία η οποία
συνεχίζεται και μετά την διακοπή της
θεραπείας, ανδρική στειρότητα και/ή
κακή ποιότητα σπέρματος.
Έχει αναφερθεί βελτίωση ή ανάκτηση
της φυσιολογικής ποιότητας του
σπέρματος μετά την διακοπή της
φιναστερίδης.
7
Επιπλέον, η ακόλουθη ανεπιθύμητη ενέργεια έχει αναφερθεί σε
κλινικές μελέτες και κατά την χρήση μετά την κυκλοφορία: καρκίνος
του μαστού στους άνδρες (βλέπε 4.4
Ειδικές Προειδοποιήσεις και Προφυλάξεις κατά τη Χρήση).
Μελέτη με τίτλο «Ιατρική θεραπεία των συμπτωμάτων του προστάτη»
( Medical Therapy of Prostatic Symptoms , MTOPS )
Κατά την μελέτη MTOPS έγινε σύγκριση φιναστερίδης 5mg/ημερησίως
(n=768), δοξαζοσίνης 4 ή 8mg /ημερησίως (n=756), συνδυασμένης
θεραπείας φιναστερίδης 5mg/ημερησίως και δοξαζοσίνης 4 ή 8 mg
/ημερησίως(n=786), και εικονικού φαρμάκου (n=737). Στη μελέτη
αυτή το προφίλ ασφάλειας και ανεκτικότητας της συνδυασμένης
θεραπείας ήταν γενικά σύμφωνο με τα προφίλ ασφάλειας των
μεμονωμένων συστατικών. Η συχνότητα της διαταραχής
εκσπερμάτωσης στους ασθενείς που έλαβαν συνδυασμένη θεραπεία
ήταν συγκρίσιμη με τη συνολική συχνότητα αυτής της ανεπιθύμητης
ενέργειας για τις δύο μονοθεραπείες.
Στοιχεία από μελέτες μεγάλης διάρκειας
Σε μία μελέτη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, διάρκειας 7ετών,
στην οποία εισήχθησαν 18.882 υγιείς άνδρες, για τους οποίους 9.060
υπήρχαν προς ανάλυση διαθέσιμα στοιχεία από βιοψία δια βελόνης,
καρκίνος του προστάτη διαπιστώθηκε σε 803 (18,4%) άνδρες που
έπαιρναν φιναστερίδη 5mg/ημερησίως και σε 1.147(24,4%) άνδρες
που ελάμβαναν εικονικό φάρμακο. Στην ομάδα της φιναστερίδης
5mg/ημερησίως 280 άνδρες (6,4%) είχαν καρκίνο προστάτη με σκορ
Gleason 7-10 που διαπιστώθηκε με βιοψία δια βελόνης, έναντι 237
(5,1%) της ομάδας του εικονικού φαρμάκου. Περαιτέρω αναλύσεις
υποδεικνύουν ότι η αύξηση της επίπτωσης υψηλού βαθμού καρκίνου
προστάτη που παρατηρήθηκε στην ομάδα της φιναστερίδης 5 mg
μπορεί να οφείλεται στην επίδραση της φιναστερίδης 5mg στον όγκο
του προστάτου (detection bias).
Από το σύνολο των περιπτώσεων με καρκίνο προστάτη που
διαγνώσθηκε σ΄αυτή την μελέτη, περίπου το 98% ταξινομήθηκε ως
ενδοκαψικός (κλινικό στάδιο Τ1 ή Τ2) κατά την διάγνωση. Η κλινική
σημασία των δεδομένων με σκόρ Gleason 7-10 είναι άγνωστη.
Ευρήματα εργαστηριακών ελέγχων
Όταν αξιολογούνται εργαστηριακά αποτελέσματα του PSA, θα πρέπει
να λαμβάνεται υπόψιν ότι τα επίπεδα PSA μειώνονται στους ασθενείς
που ακολουθούν θεραπεία με PROSCAR (βλέπε παράγραφο. 4.4.
Ειδικές Προειδοποιήσεις και Ιδιαίτερες Προφυλάξεις).
Καμία άλλη διαφορά δεν παρατηρήθηκε στις τυποποιημένες
εργαστηριακές εξετάσεις σε ασθενείς που έλαμβαναν ως θεραπεία
εικονικό φάρμακο (placebo) ή PROSCAR.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
8
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά
από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού
προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή
παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του
φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες
υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες
ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων
(Μεσογείων 284, 15562, Χολαργός, Τηλ.: 213-2040200, Φαξ: + 30 21
06549585, Ιστότοπος: http://www.eof.gr).
4.9 Υπερδοσολογία
Ασθενείς έλαβαν μία εφάπαξ δόση PROSCAR έως και 400mg και
πολλαπλές δόσεις PROSCAR έως και 80mg/ημερησίως για τρεις μήνες,
χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες. Καμία συγκεκριμένη αγωγή δεν
συστήνεται σε υπερδοσολογία με PROSCAR.
5.1 ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Κωδικός ATC: G04CB01
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ
Η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη (ΚΥΠ) παρουσιάζεται στην
πλειονότητα των ανδρών άνω των 50 ετών και η συχνότητα της
νόσου αυξάνει με την ηλικία. Από επιδημιολογικές μελέτες προκύπτει
ότι η αύξηση του μεγέθους του προστατικού αδένα συνδέεται με 3
φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για οξεία επίσχεση ούρων και εγχείρηση
του προστάτη. Οι άνδρες με μεγάλο μέγεθος προστάτη είναι επίσης 3
φορές πιο πιθανό να είχαν μετρίου έως σοβαρού βαθμού ουρολογικά
συμπτώματα ή μείωση στη ροή των ούρων σε σχέση με τους άνδρες με
μικρότερο προστάτη.
Η ανάπτυξη και η αύξηση του μεγέθους του προστατικού αδένα
καθώς και η επακόλουθη ΚΥΠ εξαρτάται από το ισχυρό ανδρογόνο 5-
α διυδροτεστοστερόνη (DHT). Η τεστοστερόνη που εκκρίνεται από
τους όρχεις και τα επινεφρίδια, μετατρέπεται γρήγορα σε DHT από το
ένζυμο 5α-ρεδουκτάση πρωταρχικά στον προστατικό αδένα, το ήπαρ
και το δέρμα όπου στη συνέχεια δεσμεύεται εκλεκτικά στον πυρήνα
των κυττάρων αυτών των ιστών.
Η φιναστερίδη είναι ένας συναγωνιστικός και εξειδικευμένος
αναστολέας της 5α-ρεδουκτάσης, με την οποία σχηματίζει
προοδευτικά ένα σταθερό ενζυμικό σύμπλοκο, του οποίου η διάσπαση
είναι εξαιρετικά αργή (t1/2 = 30 ημέρες). In
vivo
και In
vitro
η
φιναστερίδη έχει δείξει ότι είναι ένας ειδικός αναστολέας τύπου ΙΙ
9
της 5α-ρεδουκτάσης και δεν έχει συγγένεια με τους υποδοχείς των
ανδρογόνων.
Μια από του στόματος δόση φιναστερίδη 5mg, προκαλεί γρήγορη
μείωση στη συγκέντρωση της DHT στο πλάσμα με το μέγιστο
αποτέλεσμα να εμφανίζεται 8 ώρες μετά την πρώτη δόση. Καθώς τα
επίπεδα της φιναστερίδης ποικίλουν καθ’όλο το 24ωρο, τα επίπεδα
της DHT παραμένουν σταθερά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου
δεικνύοντας ότι οι συγκεντρώσεις του φαρμάκου στο πλάσμα δε
σχετίζονται άμεσα με τις συγκεντρώσεις της DΗT στο πλάσμα.
Σε ασθενείς με ΚΥΠ, η φιναστερίδη όταν δόθηκε για 4 χρόνια σε δόση
5mg/ημέρα έδειξε ότι μειώνει τις συγκεντρώσεις της DHT στην
κυκλοφορία περίπου κατά 70% και επίσης συνδέθηκε με μια μέση
μείωση στον όγκο του προστάτη περίπου κατά 20%. Επιπλέον το PSA
μειώθηκε περίπου κατά 50% από τις αρχικές τιμές, δείχνοντας έτσι
μια μείωση στην αύξηση των προστατικών επιθηλιακών κυττάρων. Η
καταστολή της DHT και η υποστροφή στην υπερπλασία του προστάτη
μαζί με τη συνοδή μείωση στα επίπεδα του PSA διατηρήθηκαν σε
μελέτες διάρκειας έως 4 χρόνων. Σε αυτές τις μελέτες τα επίπεδα της
τεστοστερόνης στην κυκλοφορία αυξήθηκαν περίπου κατά 10-20%,
ωστόσο παρέμειναν εντός των φυσιολογικών ορίων.
Όταν το PROSCAR δόθηκε για 7-10 ημέρες σε ασθενείς που επρόκειτο
να υποβληθούν σε προστατεκτομή, το φάρμακο προκάλεσε μείωση της
ενδοπροστατικής DHT περίπου κατά 80%. Η ενδοπροστατική
συγκέντρωση της τεστοστερόνης αυξήθηκε έως 10 φορές πάνω από τα
προ-θεραπείας επίπεδα.
Σε υγιείς άνδρες εθελοντές που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με
PROSCAR για 14 ημέρες, διακοπή της θεραπείας είχε ως αποτέλεσμα
την επαναφορά των επιπέδων της DHT στο πλάσμα στα προ-θεραπείας
επίπεδα μέσα σε 2 εβδομάδες. Σε ασθενείς που έλαβαν PROSCAR για
τρεις μήνες ο όγκος του προστάτη μειώθηκε περίπου κατά 20%, αλλά
επανήλθε στα προ της θεραπείας επίπεδα τρεις περίπου μήνες μετά τη
διακοπή της θεραπείας.
Η φιναστερίδη δεν είχε κάποια επίδραση συγκρινόμενη με το placebo
στα επίπεδα της κυκλοφορούσας κορτιζόλης, οιστραδιόλης,
προλακτίνης, θυροειδοτρόπου ορμόνης ή θυροξίνης. Επίσης δεν
παρατηρήθηκε κλινικά σημαντική επίδραση στο λιπιδικό προφίλ του
πλάσματος (π.χ. ολική χοληστερόλη, χαμηλής πυκνότητας
λιποπρωτεϊνες, υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνες και τριγλυκερίδια)
ή στη μέση οστική πυκνότητα. Παρατηρήθηκε αύξηση περίπου 15%
στη ωχρινοτρόπο ορμόνη (LH) και 9% στην θυλακιοτρόπο ορμόνη
(FSH) σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία για 12 μήνες, ωστόσο αυτά τα
επίπεδα παρέμειναν εντός των φυσιολογικών ορίων. Η απόκριση της
LH και FSH στην εκλυτική ορμόνη των γοναδοτροπινών (GnRH) δεν
10
επηρεάστηκε, γεγονός που δείχνει ότι ο έλεγχος που γίνεται από τον
άξονα υπόφυση-όρχεις δεν επηρεάζεται.
Θεραπεία με PROSCAR για 24 εβδομάδες για την εκτίμηση των
παραμέτρων του σπέρματος, σε υγιείς άρρενες εθελοντές, δεν
αποκάλυψε επίδραση στον ολικό όγκο εκσπερμάτησης, στην
κινητικότητα του σπέρματος, τη μορφολογία του ή το Ph.
Παρατηρήθηκε μια μέση μείωση κατά 0,6 ml στον όγκο
εκσπερμάτησης με ταυτόχρονη μείωση στο συνολικό σπέρμα ανά
εκσπερμάτηση. Οι παράμετροι αυτοί παρέμειναν εντός φυσιολογικών
ορίων και ήταν αναστρέψιμοι με τη διακοπή του φαρμάκου.
Η φιναστερίδη εμφανίστηκε να αναστέλλει το μεταβολισμό του C19
όσο και του C21 στεροειδών και έκτοτε εμφανίστηκε να έχει
ανασταλτική επίδραση τόσο στην ηπατική όσο και στην περιφερική
δραστηριότητα της 5α-ρεδουκτάσης τύπου ΙΙ. Οι μεταβολίτες της DHT
στον ορό, γλυκουρονίδιο, ανδροστενεδιόνη και γλυκουρονίδιο της
ανδροστερόνης επίσης μειώθηκαν.
Αυτό το μεταβολικό μοντέλο είναι παρόμοιο με αυτό που
παρατηρήθηκε σε άτομα με γενετική ανωμαλία στην Τύπου ΙΙ 5α-
ρεδουκτάση, τα οποία είχαν αξιοσημείωτα μειωμένα επίπεδα της DHT
και μικρού όγκου προστάτες και δεν εμφάνιζαν ΚΥΠ. Τα άτομα αυτά
είχαν ουρογεννητικές ανωμαλίες κατά τη γέννηση και βιοχημικές
ανωμαλίες ,αλλά δεν είχαν κάποιες άλλες κλινικά σημαντικές
διαταραχές, ως συνέπεια της έλλειψης 5α-ρεδουκτάσης τύπου ΙΙ.
Κλινικές Μελέτες
Τα στοιχεία από τις μελέτες που περιγράφονται ακολούθως, δείχνουν
μειωμένο κίνδυνο για οξεία επίσχεση ούρων και εγχειρητική
βελτίωση των συμπτωμάτων που συνδέονται με την ΚΥΠ, αύξηση της
μέγιστης ροής ούρησης και μείωση στον όγκο του προστάτη, τα οποία
υποδεικνύουν ότι το PROSCAR μεταστρέφει την εξέλιξη της ΚΥΠ
στους άνδρες με διογκωμένο προστάτη.
Το PROSCAR 5mg/ημέρα αρχικά αξιολογήθηκε σε ασθενείς με
συμπτώματα ΚΥΠ και εξακριβωμένα διογκωμένο προστάτη με
δακτυλική εξέταση, σε δυο τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες με placebo,
διπλές-τυφλές μελέτες, διάρκειας 1 χρόνου και στην ανοιχτή
επέκτασή τους διάρκειας 5 χρόνων. Από τους 536 ασθενείς που
αρχικά τυχαιοποιήθηκαν στη λήψη PROSCAR 5mg/ημέρα, οι 234
ολοκλήρωσαν την επιπλέον περίοδο θεραπείας των 5 χρόνων και
μπόρεσαν να αξιολογηθούν. Οι παράμετροι αποτελεσματικότητας
ήταν η βαθμολογία των συμπτωμάτων, η μέγιστη ροή ούρων και ο
όγκος του προστάτη.
Το PROSCAR αξιολογήθηκε περαιτέρω στην Μεγάλης Διάρκειας
Μελέτη Αποτελεσματικότητας και Ασφάλειας του PROSCAR (PROSCAR
11
Long-term Efficacy and Safety Study, PLESS) μια διπλή-τυφλή,
τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με plecebo, πολυκεντρική μελέτη
διάρκειας 4 χρόνων. Στη μελέτη αυτή εκτιμήθηκε η επίδραση της
θεραπείας με PROSCAR 5mg/ημέρα στα συμπτώματα της ΚΥΠ και στα
ουρολογικά γεγονότα που συνδέονται με την ΚΥΠ (εγχειρητική
παρέμβαση [π.χ. διουρηθρική εκτομή του προστάτη και
προστατεκτομή] ή οξεία επίσχεση ούρων που χρειάζεται
καθετηριασμό). 3.040 ασθενείς ηλικίας από 45 έως 78 ετών με μέτρια
έως σοβαρά συμπτώματα ΚΥΠ και διογκωμένο προστάτη
εξακριβωμένο με δακτυλική εξέταση τυχαιοποιήθηκαν στη μελέτη
(1.524 στη φιναστερίδη και 1.516 στο placebo) και 3.016 ασθενείς
αξιολογήθηκαν ως προς την αποτελεσματικότητα. 1.883 ασθενείς
ολοκλήρωσαν την 4 ετών μελέτη (1000 στην ομάδα της φιναστερίδης
και 883 στην ομάδα του placebo). Επίσης αξιολογήθηκαν ο μέγιστος
ρυθμός ροής ούρων και ο όγκος του προστάτη.
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΞΕΙΑ ΕΠΙΣΧΕΣΗ ΟΥΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ
Στην 4 ετών μελέτη PLESS, χειρουργικές επεμβάσεις και οξεία
επίσχεση ούρων με ανάγκη για καθετηριασμό συνέβησαν στο 13,3%
των ασθενών που ελάμβαναν PROSCAR, γεγονός που δείχνει 51%
μείωση στον κίνδυνο για χειρουργική επέμβαση ή οξεία επίσχεση
ούρων σε διάστημα 4 ετών. Το PROSCAR μείωσε τον κίνδυνο για
χειρουργικές επεμβάσεις κατά 55% (10,1% για το placebo σε σύγκριση
με 4,6% για το PROSCAR) και μείωσε τον κίνδυνο για οξεία επίσχεση
ούρων κατά 57% (6,7% για το placebo σε σύγκριση με 2,8% για το
PROSCAR). Η μείωση του κινδύνου ήταν εμφανής μεταξύ των ομάδων
θεραπείας στην πρώτη αξιολόγηση (4 μήνες) και διατηρήθηκε σε όλη
τη διάρκεια των 4 ετών της μελέτης (Βλ. Διαγράμματα 1 και 2). Ο
πίνακας που ακολουθεί δείχνει τους ρυθμούς εμφάνισης και τη
μείωση στον κίνδυνο των ουρολογικών συμβάντων κατά τη διάρκεια
της μελέτης.
Διάγραμμα 1
Ποσοστό ασθενών στους οποίους έγινε χειρουργική επέμβαση για
ΚΥΠ, συμπεριλαμβανομένης της TURP
12
13
Διάγραμμα 2
Ποσοστό ασθενών που εμφάνισαν οξεία επίσχεση ούρων (Αυθόρμητη
και Εσπευσμένη)
Πίνακας 1
ΡΥΘΜΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ
ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ PROSCAR ΣΕ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 4 ΧΡΟΝΩΝ
Ουρολογικά Συμβάντα
Ποσοστό Ασθενών
Placebo
(n=1.503)
Finasteride
5mg
(n=1.513)
Μείωση
κινδύνου
Εγχείρηση ή Οξεία Επίσχεση
Ούρων
13,3% 6,6% 51%*
Εγχείρηση +
TURP
10,1%
8,3%
4,6%
4.2%
55%*
49%*
Οξεία Επίσχεση Ούρων 6,7% 2,8% 57%*
+Εγχείρηση σχετιζόμενη με την
ΚΥΠ
* p0,001
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ
Στις δύο μελέτες Φάσης ΙΙΙ, διάρκειας 1 έτους, η μέση ολική
βαθμολογία των συμπτωμάτων μειώθηκε από την αρχική νωρίς, από
την δεύτερη εβδομάδα. Σε σύγκριση με το placebo παρατηρήθηκε στις
μελέτες αυτές, μια σημαντική βελτίωση στα συμπτώμτα στον 7ο και
10ο μήνα. Αν και σε μερικούς ασθενείς φάνηκε νωρίς μια βελτίωση
στα ουρολογικά συμπτώματα, μια μελέτη θεραπείας τουλάχιστον 6
μηνών ήταν γενικά απαραίτητη προκειμένου να εκτιμηθεί εάν έχει
επιτευχθεί ικανοποιητικό αποτέλεσμα ως προς την ανακούφιση των
συμπτωμάτων. Η βελτίωση στα συμπτώματα της ΚΥΠ διατηρήθηκε σε
όλη τη διάρκεια του πρώτου έτους και σε όλη τη διάρκεια των
επιπλέον 5 ετών της επέκτασης των μελετών.
14
Οι ασθενείς στη μελέτη PLESS των 4 ετών είχαν μετρίου εως σοβαρού
βαθμού συμπτώματα κατά την έναρξη (μέση βαθμολογία περίπου 15
βαθμοί σε βαθμολογική κλίμακα από 0-34 βαθμούς). Στους ασθενείς
που παρέμειναν σε θεραπεία για όλη τη διάρκεια των 4 ετών της
μελέτης, το PROSCAR βελτίωσε τη βαθμολογία των συμπτωμάτων
κατά 3,3 βαθμούς σε σύγκριση με τους 1,3 βαθμούς στην ομάδα του
placebo (p<0,001).
Βελτίωση στη βαθμολογία των συμπτωμάτων ήταν εμφανής κατά τον
πρώτο χρόνο στους ασθενείς που θεραπεύονται με PROSCAR και αυτή
η βελτίωση συνεχίστηκε μέχρι το τέταρτο έτος. Βελτίωση στη
βαθμολογία των συμπτωμάτων υπήρξε τον πρώτο χρόνο και στους
ασθενείς που ελάμβαναν placebo αλλά τα συμπτώματα επιδεινώθηκαν
μετέπειτα. Οι ασθενείς με μετρίου εως σοβαρού βαθμού συμπτώματα
πριν την έναρξη της θεραπείας φαίνεται να έχουν την καλύτερη
βελτίωση στη βαθμολογία των συμπτωμάτων.
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΡΟΗΣ ΟΥΡΩΝ
Στις δυο μελέτες Φάσης ΙΙΙ διάρκειας 1 έτους, η μέγιστη ταχύτητα
ροής ούρων στη δεύτερη εβδομάδα ήταν σημαντικά αυξημένη σε
σύγκριση με την αρχική. Σε σύγκριση με το placebo, σημαντική αύξηση
στη μέγιστη ταχύτητα ροής ούρων παρατηρήθηκε σε αυτές τις μελέτες
στον 4ο και 7ο μήνα. Το αποτέλεσμα αυτό διατηρήθηκε στη διάρκεια
του πρώτου χρόνου και σε όλη τη διάρκεια των επιπλέων 5 χρόνων
της επέκτασης αυτών των μελετών.
Στη μελέτη PLESS διάρκειας 4 χρόνων, υπήρξε ξεκάθαρος
διαχωρισμός τον 4ο μήνα μεταξύ των θεραπευτικών ομάδων όσον
αφορά στη μέγιστη ταχύτητα ροής ούρων προς όφελος του PROSCAR
γεγονός που διατηρήθηκε σε όλη τη διάρκεια της μελέτης. Η μέση
τιμή της μέγιστης ταχύτητας ροής ούρων πριν την έναρξη της μελέτης
ήταν περίπου 11ml/sec και στις δυο ομάδες θεραπείας. Στους ασθενείς
που παρέμειναν σε θεραπεία σε όλη τη διάρκεια της μελέτης και είχαν
στοιχεία για τη ροή των ούρων προς αξιολόγηση, το PROSCAR αύξησε
τη μέγιστη ταχύτητα ροής ούρων κατά 1,9ml/sec σε σύγκριση με
0,2ml/sec στην ομάδα του placebo.
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟΝ ΟΓΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
Στις δυο μελέτες Φάσης ΙΙΙ διάρκειας 1 έτους, ο μέσος όγκος του
προστάτη πριν την έναρξη της μελέτης κυμαινόταν μεταξύ 40-50cc.
Και στις δυο μελέτες ο όγκος του προστάτη μειώθηκε σημαντικά
συγκρινόμενος τόσο με τις αρχικές τιμές όσο και με το placebo κατά
την πρώτη εκτίμηση (3ος μήνας της μελέτης). Αυτό το αποτέλεσμα
διατηρήθηκε κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους και κατά τη διάρκεια
των επιπλέον 5 χρόνων της επέκτασης των μελετών.
Στη μελέτη PLESS διάρκειας 4 χρόνων, γινόταν εκτίμηση του όγκου
του προστάτη ετησίως με μαγνητικό τομογράφο σε μία υποομάδα
ασθενών (n=284). Στους ασθενείς που θεραπεύονται με PROSCAR ο
όγκος του προστάτη μειώθηκε συγκρινόμενος τόσο με τις αρχικές
15
τιμές όσο και με το placebo σε όλη τη διάρκεια των 4 χρόνων της
μελέτης. Από τους ασθενείς της υποομάδας της μαγνητικής
τομογραφίας οι οποίοι παρέμειναν σε θεραπεία σε όλη τη διάρκεια
της μελέτης, το PROSCAR μείωσε τον όγκο του προστάτη κατά 17,9%
(από 55,9 cc αρχικά σε 45,8cc στο τέλος των 4 χρόνων) σε σύγκριση
με μια αύξηση κατά 14,1 % (από 51,3cc σε 58,5cc) στην ομάδα του
placebo (p<0,001).
Ο ΟΓΚΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΤΗΣ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗΣ
Μια μετα-ανάλυση όπου συνδυάσθηκαν δεδομένα 1 έτους από επτά
διπλές-τυφλές, ελεγχόμενες με placebo μελέτες παρόμοιου σχεδιασμού,
όπου συμπεριελήφθησαν 4.491 ασθενείς με συμπτωματική ΚΥΠ,
έδειξαν ότι στους ασθενείς που θεραπεύονται με PROSCAR, ο βαθμός
βελτίωσης των συμπτωμάτων και της μέγιστης ταχύτητας ροής
ούρων ήταν μεγαλύτερος σε ασθενείς με διογκωμένο προστάτη
(περίπου 40cc και μεγαλύτερος) πριν την έναρξη της θεραπείας.
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ
Οι ουροδυναμικές επιδράσεις της φιναστερίδης στη θεραπεία της
απόφραξης της ουροδόχου κύστης λόγω ΚΥΠ, εκτιμήθηκαν με
επεμβατικές τεχνικές σε μια 24-εβδομάδων, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη
με placebo μελέτη 36 ασθενών με μετρίου ή σοβαρού βαθμού
συμπτώματα απόφραξης της ροής των ούρων και με μέγιστη ταχύτηατ
ροής ούρων μικρότερη από 15ml/sec. Σημαντική βελτίωση της
απόφραξης, όπως αυτή εκφράστηκε από τη σημαντική βελτίωση της
πίεσης του εξωστήρα μυ και την αύξηση της μέσης ταχύτητας ροής
ούρων, παρατηρήθηκε συγκριτικά με το placebo, σε ασθενείς που
έλαβαν 5mg PROSCAR.
Η επίδραση της φιναστερίδης στον όγκο της περιφερικής και
περιουριθρικής ζώνης του προστάτη εκτιμήθηκε με μαγνητικό
τομογράφο σε 20 άνδρες με ΚΥΠ, σε μια διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με
placebo μελέτη, διάρκειας ενός έτους. Οι ασθενείς που ελάμβαναν
PROSCAR, σε αντίθεση με αυτούς που ελάμβαναν placebo, παρουσίασαν
σημαντική μείωση [11,5, 3,2cc (SE)] του συνολικού όγκου του αδένα.
Η μείωση αυτή κατά μεγάλο μέρος οφειλόταν στη μείωση (6,2, 3cc)
στον όγκο της περιουρηθρικής ζώνης.
Εφόσον η περιουρηθρική ζώνη είναι υπεύθυνη για την απόφραξη στη
ροή των ούρων, στη μείωση αυτή μπορεί να οφείλεται η ευεργετική
κλινική ανταπόκριση που παρατηρείται σε αυτούς τους ασθενείς.
Οι πληροφορίες από μία πρόσφατα ολοκληρωθείσα ελεγχόμενη με
placebo μελέτη διάρκειας 7-ετών, όπου εισήχθησαν 18.882 άνδρες
ηλικίας 55 ετών, μετά από καθιερωμένη δακτυλική εξέταση του
πρωκτού και τιμή PSA 3,0ng/ml, μπορεί να σχετίζεται με ασθενείς οι
οποίοι πρόσφατα έλαβαν θεραπεία με PROSCAR για KYΠ. Στο τέλος
της μελέτης, 9.060 άνδρες είχαν στοιχεία διαθέσιμα για ανάλυση από
16
βιοψία προστάτου μέσω παρακέντησης. Στη μελέτη αυτή, καρκίνος
του προστάτου ανιχνεύθηκε σε 803 (18,4%) άνδρες, που έλαβαν
PROSCAR και σε 1.147 (24,4%) άνδρες που έλαβαν placebo (βλέπε
επίσης Ανεπιθύμητες ενέργειες, Άλλα στοιχεία μακροχρόνιας
θεραπείας).Το PROSCAR δεν ενδείκνυται για τη μείωση του κινδύνου
εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Μετά από του στόματος χορήγηση ραδιοσημασμένης με
14
C-
φιναστερίδης στον άνθρωπο, ένα ποσοστό 39% κατά μέσο όρο
(διακύμανση 32-46%) της δόσης απεκκρίθηκε στα ούρα με μορφή
μεταβολιτών, 57% (διακύμανση 51-64%) απεκκρίθηκε από τα
κόπρανα.
Σε αυτή τη μελέτη, ανιχνεύθηκαν δύο μεταβολίτες της φιναστερίδης
οι οποίοι ευθύνονται για μικρό μόνο μέρος της ανασταλτικής δράσης
της φιναστερίδης στην 5α-ρεδουκτάση.
Σε σχέση με μια ενδοφλέβια χορήγηση δόσης αναφοράς η από του
στόματος βιοδιαθεσιμότητα της φιναστερίδης είναι περίπου 80%. Η
βιοδιαθεσιμότητα δεν επηρεάζεται από την τροφή. Η μέγιστη
συγκέντρωση της φιναστερίδης στο πλάσμα επιτεύχθηκε 2 ώρες μετά
τη χορήγηση μίας δόσης και η απορρόφηση ήταν πλήρης μετά από 6
εως 8 ώρες. Ο μέσος χρόνος ημίσειας ζωής στο πλάσμα είναι 6 ώρες.
Η σύνδεση με πρωτεϊνες είναι 93%. Η κάθαρση στο πλάσμα και ο
όγκος κατανομής της φιναστερίδης ήταν περίπου 165 mL/min και 76
λίτρα, αντιστοίχως.
Μια μελέτη πολλαπλών δόσεων έδειξε μια αργή συσσώρευση μικρών
ποσών της φιναστερίδης με την πάροδο του χρόνου. Μετά από
ημερήσια δοσολογία 5mg/ημέρα στο σταθερό σημείο της καμπύλης οι
συγκεντρώσεις της φιναστερίδης στο πλάσμα υπολογίστηκαν ότι
είναι 8-10ng/mL και παρέμειναν σταθερές με την πάροδο του χρόνου.
Ο ρυθμός απέκκρισης της φιναστερίδης μειώνεται κάπως στους
ηλικιωμένους. Η μέση ημιπερίοδος ζωής της φιναστερίδης
επιμηκύνθηκε από 6 ώρες που είναι στους άνδρες ηλικίας 18-60 ετών
σε 8 ώρες στους άνδρες ηλικίας μεγαλύτερης των 70 ετών.
Το εύρημα αυτό δεν έχει κάποια κλινική σημασία και ως εκ τούτου
δεν απαιτείται κάποια μείωση της δοσολογίας.
Σε ασθενείς με χρόνια νεφρική βλάβη, με κάθαρση της κρεατινίνης να
κυμαίνεται από 9 έως 55ml/min, η κατανομή της φιναστερίδης μετά
από χορήγηση μιας δόσης
14
C-φιναστερίδης, ήταν παρόμοια με αυτή
των υγιών εθελοντών. Η σύνδεση με τις πρωτεΐνες επίσης δεν διέφερε
σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια. Ένα μέρος των μεταβολιτών το
οποίο φυσιολογικά απεκκρίνεται από τα νεφρά τώρα απεκκρινόταν με
τα κόπρανα. Επομένως, η απέκκριση στα κόπρανα αυξάνεται
αναλογικά με τη μείωση στην ουρική απέκκριση και δεν είναι
17
απαραίτητη αναπροσαρμογή της δοσολογίας σε ασθενείς με νεφρική
ανεπάρκεια που δεν υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση.
Η φιναστερίδη έχει ανιχνευθεί στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (CSF)
ασθενών που ελάμβαναν φιναστερίδη για διάστημα 7-10 ημέρων,
αλλά το φάρμακο δε φαίνεται να συγκεντρώνεται επιλεκτικά στο
εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Η φιναστερίδη επίσης εντοπίσθηκε στο
σπερματικό υγρό ατόμων που ελάμβαναν PROSCAR 5mg/ημέρα. Η
συγκέντρωση της φιναστερίδης στο σπερματικό υγρό ήταν 50 έως
100 φορές μικρότερη από τη συγκέντρωση της φιναστερίδης (5μg) η
οποία δεν είχε καμία επίδραση στα επίπεδα της DHT στην κυκλοφορία
ενήλικων ανδρών (βλέπε επίσης 5.3 Προκλινικά στοιχεία για την
ασφάλεια).
5.3 Προκλινικά στοιχεία για την ασφάλεια
Καρκινογένεση, μεταλλαξιογόνος δράση
Μη-κλινικά δεδομένα δεν έδειξαν κανένα ειδικό κίνδυνο για τον
άνθρωπο βάσει των συμβατικών μελετών επαναλαμβανόμενης δόσης
τοξικότητας, γενοτοξικότητας, και πιθανότητας καρκινογένεσης.
Μελέτες τοξικότητας στην αναπαραγωγή σε αρσενικούς αρουραίους
έδειξαν μειωμένο βάρος του προστάτη και της σπερματοδόχου
κύστεως, μειωμένη έκκριση των επικουρικών των γεννητικών αδένων
και μειωμένο δείκτη γονιμότητας (που προκαλείται από την
πρωτογενή φαρμακολογική επίδραση της φιναστερίδης). Η κλινική
συσχέτιση αυτών των ευρημάτων δεν είναι σαφής.
Όπως και με άλλους αναστολείς της 5-αλφα-αναγωγάσης, έχει
παρατηρηθεί θηλεοποίηση των αρσενικών εμβρύων αρουραίων με την
χορήγηση φιναστερίδης κατά την περίοδο της κύησης. Ενδοφλέβια
χορήγηση φιναστερίδης σε εγκύους πιθήκους των Ινδιών σε
δοσολογίες έως 800ng ημερησίως καθ' όλη την διάρκεια της
εμβρυονικής και εμβρυϊκής ανάπτυξης δεν οδήγησε σε ανωμαλίες στα
αρσενικά έμβρυα. Η δόση αυτή είναι περίπου 60-120 φορές
μεγαλύτερη από ότι η υπολογισθείσα ποσότητα στο σπέρμα ανδρός
που έλαβε 5mg φιναστερίδης, και στον οποίο μπορεί να είναι
εκτεθειμένη μία γυναίκα μέσω του σπέρματος. Για την επιβεβαίωση
του συσχετισμού του μοντέλου πιθήκων των Ινδιών με την εμβρυϊκή
ανάπτυξη στον άνθρωπο, η από του στόματος χορήγηση φιναστερίδης
2mg/kg/ημερησίως συστηματική έκθεση (AUC) των πιθήκων ήταν
λίγο μεγαλύτερη (3x) από ότι των ανδρών,οι οποίοι έλαβαν 5mg
φιναστερίδης, ή περίπου 1-2 εκατομμύρια φορές η υπολογισθείσα τιμή
της φιναστερίδης στο σπέρμα] σε εγκύους πιθήκους οδήγησε σε
εξωτερικές γενετικές ανωμαλίες σε αρσενικά έμβρυα.
Δεν παρατηρήθηκε καμμία άλλη ανωμαλία σε αρσενικά έμβρυα ούτε
και ανωμαλίες που σχετίζονται με την φιναστερίδη σε θηλυκά έμβρυα
σε οποιαδήποτε δοσολογία.
Δεν παρατηρήθηκε ογκογόνος δράση σε μια 24-μηνη μελέτη σε
αρουραίους Sprague-Dawley, που έλαβαν δόσεις φιναστερίδης έως
18
160mg ημερησίως τα αρσενικά και 320mg ημερησίως τα θηλυκά. Οι
δόσεις αυτές προκάλεσαν αντίστοιχη συστηματική έκθεση στους
αρουραίους 111 και 274 φορές από αυτές που παρατηρήθηκαν σε
άνδρες που έλαβαν τη συνιστώμενη ανθρώπινη δόση των 5mg
ημερησίως. Όλες οι μετρήσεις έκθεσης βασίστηκαν στον υπολογισμό
του AUC (0-24h) για τα ζώα και τη μέση τιμή AUC (0-24h) για τον
άνθρωπο (0,4μg/hr/ml).
Σε 19μηνη μελέτη καρκινογένεσης, σε CD-1 ποντίκια, παρατηρήθηκε
στατιστικά σημαντική αύξηση (p0,05) στην εμφάνιση αδενώματος
στα κύτταρα Leydig, με δόση 250mg/Kg/ημερησίως (228 φορές της
ανθρώπινης έκθεσης).
Στα ποντίκια, μεμία δόση 25mg/Kg/ ημερησίως (23 φορές της
ανθρώπινης υπολογισθείσης έκθεσης) και στους αρουραίους με
μίαδόση 40mg/Kg/ημερησίως (39 φορές της ανθρώπινης έκθεσης)
παρατηρήθηκε αύξηση της συχνότητας υπερπλασίας των κυττάρων
Leyding. Έχει αποδειχθεί θετική συσχέτιση μεταξύ των
υπερπλαστικών αλλοιώσεων των κυττάρων Leydig και της αύξησης
στον ορό των επιπέδων της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH) (2-3 φορές
πάνω από τον μάρτυρα) και στα δυο είδη τρωκτικών που
θεραπεύτηκαν με υψηλές δόσεις φιναστερίδης.
Δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές στα κύτταρα Leydig που να σχετίζονται
με το φάρμακο ούτε στους αρουραίους ούτε στους σκύλους που
θεραπεύτηκαν με φιναστερίδη για ένα χρόνο, με δόσεις
20mg/Kg/ημέρα και 45mg/Kg/ημέρα (30 και 350 φορές αντίστοιχα της
ανθρώπινης έκθεσης) ή σε ποντίκια που θεραπεύτηκαν για 19 μήνες
με δόση 25mg/Kg/ημέρα (2-3 φορές της υπολογισθείσης ανθρώπινης
έκθεσης).
Δεν παρατηρήθηκε μεταλλαξιογόνος δράση σε μια βακτηριακή in
vitro
δοκιμή για διαπίστωση μεταλλαξιογόνου δράσης, σε μια δοκιμασία
με κύτταρα θηλαστικών για διαπίστωση μεταλλαξιογόνου δράσης ή
σε μια in
vitro
δοκιμασία αλκαλικής έκπλυσης.
Σε μια in
vitro δοκιμή χρωμοσωμικής απόκλισης όπου κύτταρα
ωοθηκών από σινικά χάμστερς εκτέθηκαν σε υψηλές συγκεντρώσεις
(450-550μmol) φιναστερίδης, υπήρξε ελαφρά αύξηση των
χρωμοσωμικών αποκλίσεων.
Οι συγκεντρώσεις αυτές αντιστοιχούν σε 4.000-5.000 φορές των
μέγιστων επιπέδων στο πλάσμα στον άνθρωπο όταν δοθεί συνολική
δόση 5mg. Ακόμα, οι συγκεντρώσεις (450-550μmol) που
χρησιμοποιούνται σε in
vitro
μελέτες δεν επιτυγχάνονται σε ένα
βιολογικό σύστημα.
Σε μια in
vivo
μελέτη χρωμοσωμικής απόκλισης σε ποντικούς, δεν
παρατηρήθηκε καμία αύξηση στη χρωμοσωμική απόκλιση που να
σχετίζεται με το φάρμακο, με τη φιναστερίδη στη μέγιστη ανεκτή
δόση των 250mg/Kgr/ημέρα (228 φορές της συνιστώμενης ανθρώπινης
έκθεσης), όπως καθορίζεται στις μελέτες καρκινογένεσης.
19
Μελέτες αναπαραγωγής
Σε σεξουαλικά ώριμα αρσενικά κουνέλια, που έλαβαν φιναστερίδη
80mg/Kg/ημέρα (800 φορές της συνιστώμενης ανθρώπινης δόσης των
5 mg/ημερησίως) για έως 12 εβδομάδες, δεν παρατηρήθηκε καμία
επίδραση στη γονιμότητά τους, στην ποσότητα του σπέρματος ή στον
όγκο εκσπερμάτωσης.
Σε σεξουαλικά ώριμους αρσενικούς αρουραίους που έλαβαν την ιδια
δόση φιναστερίδης δεν υπήρξαν σημαντικές επιδράσεις στη
γονιμότητα τους μετά από 6 ή 12 εβδομάδες θεραπείας. Ωστόσο, όταν
η θεραπεία συνεχίστηκε έως 24 ή 30 εβδομάδες υπήρξε μια εμφανής
μείωση της γονιμότητας και της γονιμοποίησης, και μια σχετιζόμενη
σημαντική μείωση στο βάρος των σπερματικών κυστιδίων και του
προστάτη. Όλες αυτές οι επιδράσεις ήταν αναστρέψιμες μέσα σε 6
εβδομάδες μετά τη διακοπή της θεραπείας.
Η μείωση αυτή της γονιμότητας στους αρουραίους που έλαβαν
φιναστερίδη είναι δευτερογενής λόγω