
Η απέκκριση της ροξιθρομυκίνης γίνεται κυρίως από τα κόπρανα. 72 ώρες μετά
την από του στόματος χορήγηση σεσημασμένης με άνθρακα ροξιθρομυκίνης (
14
C),
12% της ραδιενέργειας αποβάλλεται από τα ούρα, ενώ το υπόλοιπο από τα
κόπρανα.
Φαρμακοκινητική σε ειδικές ομάδες ατόμων
Ηλικιωμένοι: Μετά τη χορήγηση 1 δισκίου 300mg, η μέγιστη συγκέντρωση της
ροξιθρομυκίνης στο πλάσμα (C max) είναι κατά μέσο όρο 17,8 mg/l και
επιτυγχάνεται σε 1,5 ώρα περίπου.
Η υπολειπόμενη συγκέντρωση σε 24 ώρες είναι 5,2 mg/l.
Στους ηλικιωμένους ο χρόνος ημίσειας ζωής είναι κατά μέσο όρο διπλάσιος.
Η απόκλιση από τη γραμμική κινητική είναι περισσότερο έντονη σε ηλικιωμένα
άτομα, όπου παρατηρείται η αύξηση της συγκέντρωσης στο πλάσμα μετά από
επαναλαμβανόμενες χορηγήσεις να είναι μικρότερη από την αναμενόμενη. Αυτό
πιθανότατα οφείλεται σε κορεσμό της σύνδεσης της ροξιθρομυκίνης στις πρωτεΐνες
του πλάσματος.
Νεφρική ανεπάρκεια: μετά τη χορήγηση 1 δισκίου 300mg, η μέγιστη
συγκέντρωση της ροξιθρομυκίνης στο πλάσμα (C max) είναι 10,2mg/l και
επιτυγχάνεται σε 2,2 ώρες. Η υπολειπόμενη συγκέντρωση σε 24 ώρες είναι
3,4mg/l. Ο χρόνος ημίσειας ζωής είναι 16 ώρες.
Ασθενείς με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια: Μετά την από του στόματος
χορήγηση ενός δισκίου 150mg, ο χρόνος ημίσειας ζωής αυξάνεται σε 25 ώρες.
5.3 Προκλινικά στοιχεία ασφάλειας (τοξικολογικές ιδιότητες)
Η ροξιθρομυκίνη όπως και η ερυθρομυκίνη, έχει δείξει in vitro να προκαλεί μια
εξαρτώμενη από τη συγκέντρωση παράταση του QRS. Τέτοιες επιδράσεις δεν
παρατηρήθηκαν σε ανθρώπους αλλά θεωρούνται σαν πιθανές στην κλινική πράξη.
Οξεία τοξικότητα
Η ροξιθρομυκίνη εμφανίζει μικρή τοξικότητα μετά από οξεία χορήγηση (LD 50 με
περίπου 750mg/kg από του στόματος σε ποντικούς, 1000-1700mg/kg από του
στόματος σε αρουραίους και >2000mg/kg από του στόματος σε σκύλους).
Χρόνια τοξικότητα
Μετά από επαναλαμβανόμενη χορήγηση τα βασικά όργανα στόχοι ήταν το ήπαρ
και το πάγκρεας.
Η δράση στο ήπαρ ήταν πιο έκδηλη στο σκύλο από ότι στον αρουραίο, σε δόσεις
που κυμαίνονταν από 180mg/kg/ημερησίως για 1 μήνα έως 100mg/kg/ημέρα για 6
μήνες σε σύγκριση με 400 και 125mg/kg/ημέρα αντίστοιχα, στις αυτές μελέτες στον
αρουραίο: τα αποτελέσματα που εμφανίσθηκαν με αυτές τις δόσεις ήταν επίσης
πιο έκδηλα στο σκύλο από ότι στον αρουραίο.
Η δράση στο πάγκρεας εντοπίσθηκε στην ενδροκρινή μοίρα στον αρουραίο αλλά
πιο έντονα στην εξωκρινή μοίρα στο σκύλο: τα φαινόμενα αυτά έγιναν αντιληπτά
μετά από χορήγηση υψηλών δόσεων ή για μακρό χρονικό διάστημα.
Στον αρουραίο παρατηρήθηκε ακόμη κάποια επίδραση στα δόντια.
Τερατογόνος δράση
Τα πρωτότυπα τοξικολογικά στοιχεία έδειξαν επίσης ότι η ροξιθρομυκίνη δεν
εμφάνισε ούτε τερατογόνο δράση στον ποντικό, στον αρουραίο ή στο κουνέλι ούτε
εκδηλώθηκε μεταλλαξιογόνος δράση.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος των εκδόχων
8