θεραπεία με OMNIC
0,4mg, ως συνέπεια της οποίας, σπάνια, μπορεί να επέλθει
συγκοπή. Στις πρώτες ενδείξεις ορθοστατικής υπότασης (ζαλάδα, αδυναμία) ο
ασθενής πρέπει να κάθεται ή να ξαπλώνει μέχρι να παρέλθουν τα συμπτώματα.
Πριν ξεκινήσει η θεραπεία με OMNIC
0,4mg θα πρέπει να πραγματοποιούνται
εξετάσεις στον ασθενή ώστε να αποκλειστεί η παρουσία άλλων καταστάσεων που
μπορεί να προκαλούν τα ίδια συμπτώματα με αυτά της καλοήθους υπερπλασίας
του προστάτη. Η διενέργεια δακτυλικής εξέτασης από του ορθού και εφόσον είναι
απαραίτητο, προσδιορισμός του ειδικού αντιγόνου του προστάτη (PSA) πρέπει να
λαμβάνουν χώρα πριν από την έναρξη της θεραπείας και μετά, σε τακτά χρονικά
διαστήματα.
Η θεραπεία των ασθενών με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση
κρεατινίνης <10 ml/min) πρέπει να γίνεται με πρoσoχή, καθότι δεν υπάρχουν
μελέτες για τους ασθενείς αυτούς.
Το “Σύνδρομο Διεγχειρητικής Υποτονικής Ίριδας” (IFIS, μια εκδοχή του
συνδρόμου μικρής ίριδας) έχει παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια επέμβασης
καταρράκτη και γλαυκώματος σε ορισμένους ασθενείς που λαμβάνουν ή έχουν
λάβει στο παρελθόν θεραπεία με υδροχλωρική ταμσουλοζίνη. Το IFIS μπορεί να
αυξήσει τον κίνδυνο οφθαλμολογικών επιπλοκών κατά τη διάρκεια και μετά
την επέμβαση.
Εμπειρικά έχει θεωρηθεί ότι η διακοπή της υδροχλωρικής ταμσουλοζίνης 1-2
εβδομάδες πριν την επέμβαση καταρράκτη ή γλαυκώματος μπορεί να βοηθήσει,
αλλά το όφελος από τη διακοπή της αγωγής δεν έχει ακόμα τεκμηριωθεί
επαρκώς. Έχει αναφερθεί IFIS και σε ασθενείς που είχαν διακόψει την
ταμσουλοζίνη για μεγαλύτερες περιόδους πριν από την επέμβαση.
Η έναρξη της αγωγής με υδροχλωρική ταμσουλοζίνη σε ασθενείς που έχουν
προγραμματίσει να υποβληθούν σε επέμβαση καταρράκτη ή γλαυκώματος δε
συνιστάται. Κατά την προεγχειριτική εκτίμηση, ο χειρούργος οφθαλμίατρος και
η οφθαλμιατρική ομάδα θα πρέπει να εξετάσουν εάν οι ασθενείς οι οποίοι έχουν
προγραμματίσει να υποβληθούν σε εγχείριση καταρράκτη ή γλαυκώματος
ευρίσκονται ή έχουν υποβληθεί σε αγωγή με ταμσουλοζίνη, έτσι ώστε να
διασφαλιστεί ότι θα είναι διαθέσιμα τα κατάλληλα μέσα για να αντιμετωπιστεί
το σύνδρομο IFIS κατά τη διάρκεια της επέμβασης.
Η υδροχλωρική ταμσουλοζίνη δεν πρέπει να δίνεται σε συνδυασμό με ισχυρούς
αναστολείς του CYP3A4 σε ασθενείς με περιορισμένη μεταβολική ικανότητα του
φαινοτύπου για το CYP2D6.
H υδροχλωρική ταμσουλοζίνη πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε
συνδυασμό με ισχυρούς και μέτριους αναστολείς του CYP3A4 (βλ. παράγραφο
4.5)
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Μελέτες αλληλεπιδράσεων έχουν πραγματοποιηθεί μόνο σε ενήλικες.
Δεν παρατηρήθηκαν αλληλεπιδράσεις κατά τη συγχορήγηση της υδροχλωρικής
ταμσουλοζίνης με ατενoλόλη, εναλαπρίλη ή θεοφυλλίνη. Η συγχορήγησή της με
σιμετιδίνη επιφέρει άνοδο των επιπέδων της ταμσουλοζίνης στο πλάσμα ενώ η
συγχορήγησή της με φουροσεμίδη πτώση των επιπέδων της. Επειδή όμως, οι
μεταβολές αυτές παραμένουν μέσα στα φυσιολογικά επίπεδα, δεν υπάρχει ανάγκη
προσαρμογής της δοσολογίας.
4