
επιδείνωση εξελισσομένης), μυκητιασικές λοιμώξεις, διευκόλυνση της
έναρξης μολυσματικής τερμίνθου και οξυτενών κονδυλωμάτων.
Αναστολή της επούλωσης τραυμάτων, ακμοειδή στοιχεία, φλυκταινίδια,
θερινή ιδρώα, περιστοματική δερματίτις, εξάνθημα υπό μορφή ροδόχρου
ακμής, υποτροπή φλυκταινώδους ψωρίασης επί διακοπής της θεραπείας
(Rebound Phenomenon), ατροφία του δέρματος υπό μορφή ουλής,
γραμμοειδείς ραβδώσεις, ευρυαγγείες, πορφυρικά εξανθήματα, ερύθημα
διάχυτο, βλατιδο-φυσαλλιδώδη άτυπα εξανθήματα, αλλεργική
υπερευαισθησία, τοπική υπερτρίχωση.
Αν εμφανιστούν συμπτώματα υπερευαισθησίας, θα πρέπει η χορήγηση
να σταματήσει αμέσως. Οι παραπάνω ανεπιθύμητες ενέργειες δεν είναι
συνήθεις, αλλά μπορεί να εμφανιστούν συχνότερα με τη χρήση στεγανής
επίδεσης ή μετά από μακροχρόνια τοπική χρήση.
Γενικές μετά από μακροχρόνια τοπική χρήση
Καταστολή της λειτουργίας του φλοιο-επινεφριδικού άξονα, πτώση του
επιπέδου της κορτιζόλης στο πλάσμα - σύνδρομο CUSHING.
4.9 Υπερδοσολογία – Αντιμετώπιση
Παρατεταμένη και υπερβολική χρήση μπορεί να οδηγήσουν σε
δερματικούς ερεθισμούς και δερματική ατροφία.
Τηλ. Κέντρου Δηλητηριάσεων: 210 77 93 777.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Κωδικός ATC: D 07CC01
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Η BETAFUSIN
®
κρέμα συνδυάζει την ισχυρή τοπική αντιμικροβιακή
δράση του FUSIDIC ACID με την αντιφλεγμονώδη και αντικνησμώδη
δράση της BETAMETHASONE.
Το FUSIDIC ACID είναι δραστικό, σε χαμηλές πυκνότητες, κατά των
σταφυλόκοκκων, συμπεριλαμβανομένων και των στελεχών που είναι
ανθεκτικά στην πενικιλίνη ή σε άλλα αντιβιοτικά.
Τοπικά το FUSIDIC ACID είναι επίσης δραστικό κατά των
στρεπτόκοκκων, κορυνοβακτηριδίων, neisseria και μερικών
κλωστριδίων.
Τα τοπικά κορτικοστεροειδή έχουν αντιφλεγμονώδη δράση.
Καταστέλλουν εκδηλώσεις της φλεγμονώδους αντίδρασης όπως το
οίδημα, η εναπόθεση ινώδους, η διαστολή των τριχοειδών, η
μετανάστευση των λευκοκυττάρων, ο πολλαπλασιασμός των τριχοειδών,
η εναπόθεση κολλαγόνου, ο πολλαπλασιασμός των ινοβλαστών και ο
σχηματισμός ουλής. Τα στερινοειδή αναστέλλουν την φλεγμονώδη
αντίδραση έναντι μηχανικών, χημικών ή ανοσολογικών παραγόντων.
Ο μηχανισμός της αντιφλεγμονώδους δράσεως θεωρείται ότι λειτουργεί
μέσω επίτασης της αγγειοσυσπαστικής δράσεως της αδρεναλίνης,
σταθεροποίησης της μεμβράνης των λυσοσωμάτων, επιβράδυνσης της
κινητικότητας των μακροφάγων, αναστολής της απελευθέρωσης κινίνης,
αναστολής της λειτουργίας των λεμφοκυττάρων και των ουδετερόφιλων
καθώς και της σύνθεσης προσταγλαδινών και, επί παρατεταμένης
χρήσεως, μείωσης της παραγωγής αντισωμάτων.
3