κνιδωτικές καταστάσεις, επιπλέον της χρόνιας ιδιοπαθούς κνίδωσης, όπως
υποδεικνύεται στις κλινικές κατευθυντήριες γραμμές.
Σε ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο κλινικές δοκιμές σε ασθενείς με Χρόνια Ιδιοπαθή
Κνίδωση, η ρουπαταδίνη ήταν αποτελεσματική μειώνοντας τη μέση τιμή του κνησμού
σε σχέση με την τιμή κατά την έναρξη της θεραπείας κατά τη διάρκεια 4 εβδομάδων
θεραπείας (αλλαγή έναντι της τιμής κατά την έναρξη της θεραπείας: ρουπαταδίνη
57,5%, εικονικό φάρμακο 44,9%) και ελαττώνοντας τον μέσο αριθμό των πομφών
(54,3% έναντι 39,7%).
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση και βιοδιαθεσιμότητα
Μετά από του στόματος χορήγηση η ρουπαταδίνη απορροφάται γρήγορα, με t
max
περίπου
0,75 ώρες από τη λήψη. Η μέση C
max
ήταν 2,6 ng/ml μετά από εφάπαξ από του στόματος
δόση 10 mg και 4,6 ng/ml μετά από εφάπαξ από του στόματος δόση 20 mg. Η
φαρμακοκινητική της ρουπαταδίνης ήταν γραμμική για δόση μεταξύ 10 και 20 mg μετά
από εφάπαξ και επαναλαμβανόμενες δόσεις. Μετά από δόση 10 mg άπαξ ημερησίως για
7 ημέρες, η μέση C
max
ήταν 3,8 ng/ml. Η συγκέντρωση στο πλάσμα ακολούθησε μια δις-
εκθετική πτώση με μέσο χρόνο ημιζωής αποβολής 5,9 ώρες. Ο ρυθμός σύνδεσης της
ρουπαταδίνης με τις πρωτεΐνες του πλάσματος ήταν 98,5-99%.
Λόγω του ότι η ρουπαταδίνη δεν έχει ποτέ χορηγηθεί σε ανθρώπους ενδοφλεβίως, δεν
υπάρχουν στοιχεία διαθέσιμα για την απόλυτη βιοδιαθεσιμότητά της.
Επίδραση από την λήψη τροφής
Η λήψη τροφής αύξησε τη συστηματική έκθεση (AUC) σε ρουπαταδίνη κατά 23%
περίπου. Η έκθεση στον έναν από τους δραστικούς μεταβολίτες της και στον κυρίως
αδρανή μεταβολίτη της ήταν πρακτικά η ίδια (μείωση κατά 5% περίπου και 3%
αντίστοιχα). Ο χρόνος έως την επίτευξη της μέγιστης συγκέντρωσης στο πλάσμα (t
max
)
της ρουπαταδίνης καθυστέρησε κατά 1 ώρα. Η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα (C
max
)
δεν επηρεάστηκε από την λήψη τροφής. Αυτές οι διαφορές δεν είχαν κλινική σημασία.
Βιομετασχηματισμός και αποβολή
Σε μία μελέτη απέκκρισης στους ανθρώπους (40 mg της
14
C-ρουπαταδίνης), 34,6% της
ραδιενέργειας που χορηγήθηκε ανακτήθηκε στα ούρα και 60,9% στα κόπρανα που
συλλέχθηκαν για 7 ημέρες. Η ρουπαταδίνη όταν χορηγείται από του στόματος
υφίσταται σημαντικό προ-συστηματικό μεταβολισμό. Τα ποσά του αμετάβλητου
δραστικού συστατικού που βρέθηκαν στα ούρα και στα κόπρανα ήταν ασήμαντα. Αυτό
σημαίνει ότι η ρουπαταδίνη μεταβολίζεται σχεδόν πλήρως. Οι ενεργοί μεταβολίτες
δεσλοραταδίνη και άλλα υδροξυλιωμένα παράγωγα αντιπροσωπεύουν περίπου το 27%
και το 48%, αντίστοιχα, της συνολικής συστημικής έκθεσης των δραστικών ουσιών.
In
vitro μελέτες μεταβολισμού σε ανθρώπινα ηπατικά μικροσώματα δείχνουν ότι η
ρουπαταδίνη μεταβολίζεται κυρίως από το κυτόχρωμα P450 (CYP 3A4).
Ειδικές ομάδες ασθενών
Σε μελέτη που έγινε σε υγιείς εθελοντές για να συγκριθούν τα αποτελέσματα σε νέους
ενήλικες και ηλικιωμένους ασθενείς, οι τιμές των AUC και C
max
για τη ρουπαταδίνη
ήταν υψηλότερες στους ηλικιωμένους απ’ ότι στους νεώτερους ενήλικες. Αυτό πιθανόν
οφείλεται σε μείωση του ηπατικού μεταβολισμού πρώτης διόδου στους ηλικιωμένους.
Αυτές οι διαφορές δεν ήταν εμφανείς στους μεταβολίτες που αναλύθηκαν. Ο μέσος
χρόνος ημίσειας ζωής αποβολής για τη ρουπαταδίνη στους ηλικιωμένους και νέους
εθελοντές ήταν 8,7 ώρες και 5,9 ώρες αντίστοιχα. Καθώς αυτά τα αποτελέσματα για
τη ρουπαταδίνη και για τους μεταβολίτες της δεν ήταν κλινικά σημαντικά, θεωρείται
ότι δεν είναι απαραίτητο να γίνει κάποια προσαρμογή όταν χορηγείται δόση 10 mg
στους ηλικιωμένους.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια