ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

( SPC )

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ: AMLORETIN

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΣΕ ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ:

5mg Amlodipine (ως Amlodipine besylate).

10mg Amlodipine (ως Amlodipine besylate).

Amlodipine Besylate (BANM, USAN) ή Besilate (rlNNM):

C

20

H

25

ClN

2

O

5

S=567,1

Χρόνια σταθερή και αγγειοσυσπαστική στηθάγχη.

4.2. Δοσολογία και τρόπος χορήγησης:

Τόσο για την υπέρταση όσο και για τη στηθάγχη η συνήθης αρχική δόση της αμλοδιπίνης είναι 5mg άπαξ

ημερησίως. Η δόση αυτή μπορεί να αυξηθεί στη μέγιστη δόση των 10mg ημερησίως (ως εφάπαξ δόση)

μετά από 6 εβδομάδες, ανάλογα με την ανταπόκριση του κάθε ασθενούς.

Η αμλοδιπίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλα αντιστηθαγχικά

φάρμακα σε ασθενείς με στηθάγχη.

Χρήση σε παιδιά και εφήβους

Δεν συνιστάται η χρήση της αμλοδιπίνης σε παιδιά και εφήβους (<18 ετών).

Χρήση σε ηλικιωμένους

Χρήση σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια

Μεταβολές των συγκεντρώσεων της αμλοδιπίνης στο πλάσμα δεν συσχετίζονται με το βαθμό νεφρικής

ανεπάρκειας. Δια τούτο η αμλοδιπίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί στους ασθενείς αυτούς στις συνήθεις

δόσεις. Η αμλοδιπίνη δεν αποκρίνεται με αιμοκάθαρση (βλέπε λήμμα 5.2. “Φαρμακοκινητικές

Ιδιότητες”).

4.3. Αντενδείξεις:

Η αμλοδιπίνη, αντενδείκνυται σε ασθενείς με:

• Υπερευαισθησία στα παράγωγα διυδροπυριδίνης, στην αμλοδιπίνη ή σε οποιοδήποτε

από τα έκδοχα

Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της αμλοδιπίνης σε υπερτασική κρίση δεν έχει προσδιοριστεί.

Ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια

Οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή. Σε μια μακροχρόνια

μελέτη (PRAISE – 2) ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, που περιελάμβανε πάσχοντες από καρδιακή

ανεπάρκεια βαριάς μορφής (βαθμού III και IV κατά NYHA) μη ισχαιμικής αιτιολογίας, υπήρξαν

αυξημένες αναφορές περιστατικών πνευμονικού οιδήματος, στην ομάδα υπό θεραπεία με αμλοδιπίνη,

συγκριτικά με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό να συσχετισθεί με

επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας (βλέπε λήμμα 5.1. “Φαρμακοδυναμικές Ιδιότητες”).

Η αμλοδιπίνη θα πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια μετά από οξύ

έμφραγμα του μυοκαρδίου (εντός των πρώτων 28 ημερών).

(βλέπε λήμμα 5.1. “Φαρμακοδυναμικές Ιδιότητες”).

Χρήση σε παιδιά: Η αμλοδιπίνη δεν ενδείκνυται για χρήση σε παιδιά.

Χρήση σε νεφρική ανεπάρκεια:

Η αμλοδιπίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί στους ασθενείς αυτούς στις συνήθεις δόσεις. Μεταβολές των

συγκεντρώσεων της αμλοδιπίνης στο πλάσμα δεν συσχετίζονται με το βαθμό νεφρικής ανεπάρκειας. Η

αμλοδιπίνη δεν απομακρύνεται με αιμοκάθαρση.

4.5. Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης:

Επιδράσεις άλλων φαρμακευτικών σκευασμάτων στην αμλοδιπίνη

Αναστολείς CYP 3 A 4: Τα επίπεδα αμλοδιπίνης στο πλάσμα αυξήθηκαν κατά 22% και 50% κατά τη

συγχορήγησή της με τους αναστολείς του CYP3A4 ερυθρομυκίνη σε νέους ασθενείς και διλτιαζέμη σε

αμλοδιπίνης, ενδεχομένως μέσω των ενζύμων CYP3A4. Αφού η συγκέντρωση της αμλοδιπίνης στο

πλάσμα αυξάνεται κατά περίπου 50%, αυξάνεται και η δράση της. Ωστόσο, η κλινική σημασία αυτού του

πλάσμα, σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι η διλτιαζέμη. Προσοχή θα πρέπει να δίνεται στο συνδυασμό της

οποίες να αποδίδονται σε αυτή την αλληλεπίδραση.

Επαγωγείς CYP 3 A 4: Δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για την επίδραση των επαγωγέων CYP3A4 στην

αμλοδιπίνη. Η συγχορήγηση των επαγωγέων CYP3A4 [π.χ. ριφαμπικίνη, St.’ John wort

(Υπερικό/Βαλσαμόχορτο)] με την αμλοδιπίνη μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη συγκέντρωση της

αμλοδιπίνης στο πλάσμα. Προσοχή θα πρέπει να δίνεται στο συνδυασμό της αμλοδιπίνης και των

επαγωγέων CYP3A4.

Σε κλινικές μελέτες αλληλεπίδρασης, ο χυμός γκρέιπφρουτ, η σιμετιδίνη, τα άλατα αργιλίου/μαγνησίου

(αντιόξινα) και το σιλδεναφίλη δεν επηρέασαν τη φαρμακοκινητική της αμλοδιπίνης.

Επιδράσεις της αμλοδιπίνης σε άλλα φαρμακευτικά προϊόντα

Η επίδραση της αμλοδιπίνης στη μείωση της αρτηριακής πίεσης είναι αθροιστική στη δράση άλλων

αντιϋπερτασικών παραγόντων.

Σε κλινικές μελέτες αλληλεπίδρασης, η αμλοδιπίνη δεν επηρέασε τη φαρμακοκινητική της

ατορβαστατίνης, της διγοξίνης, της αιθανόλης (αλκοόλη), της βαρφαρίνης ή της κυκλοσπορίνης.

Η αμλοδιπίνη δεν επηρεάζει τις εργαστηριακές δοκιμασίες.

4.6. Κύηση γαλουχία:

Κύηση:

Η ασφάλεια της αμλοδιπίνης κατά τη διάρκεια της κύησης δεν έχει τεκμηριωθεί.

Μελέτες αναπαραγωγής σε αρουραίους δεν έχουν δείξει τοξικότητα, εκτός από καθυστερημένη

περίπτωση που θα πρέπει να ληφθεί απόφαση για τη συνέχιση ή μη του θηλασμού για το παιδί και τη

4.7. Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων:

Η αμλοδιπίνη μπορεί να έχει μικρή ή μέτρια επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών.

Εάν οι ασθενείς που λαμβάνουν αμλοδιπίνη υποφέρουν από ζάλη, κεφαλαλγία, κόπωση ή ναυτία, η

ικανότητα αντίδρασης μπορεί να έχει επηρεασθεί.

Η αμλοδιπίνη γίνεται καλώς ανεκτή από τους ασθενείς. Σε ελεγχόμενες κλινικές μελέτες με placebo που

εμφάνισης βάσει MedDRA, ως εξής: Πολύ συχνές: ≥1/10, Συχνές: ≥1/100 και <1/10, Όχι συχνές:

≥1/1.000 και <1/100, Σπάνιες: ≥1/10.000 και <1/1.000, Πολύ Σπάνιες: <1/10.000.

ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ MedDRA

ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

Διαταραχές του

Αιμοποιητικού και του

Λεμφικού συστήματος

Λευκοπενία

Θρομβοπενία

Πολύ σπάνια

Διαταραχές του

Ανοσοποιητικού Συστήματος

Αλλεργική αντίδραση:

κνίδωση Πολύ σπάνια

Ψυχιατρικές

Διαταραχές

Σύγχυση Σπάνια

Αϋπνία, μεταβολές της

διάθεσης

(συμπεριλαμβανομένων:

άγχους, ευερεθιστότητας,

κατάθλιψης)

Όχι συχνή

Διαταραχές του Νευρικού

Συστήματος

Υπνηλία, ζάλη,

κεφαλαλγία (ιδιαίτερα

κατά την έναρξη της

Πολύ σπάνια

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ MedDRA

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ

ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

Οφθαλμικές Διαταραχές Οπτικές διαταραχές

(συμπεριλαμβανομένης της

διπλωπίας)

Όχι συχνή

Διαταραχές του Ωτός και

Του Λαβυρίνθου

Εμβοές Όχι συχνή

Καρδιακές Διαταραχές Αίσθημα παλμών Συχνή

ταχυκαρδίας και κολπικής

μαρμαρυγής)

Αγγειακές Διαταραχές Έξαψη Συχνή

Υπόταση Όχι συχνή

Αγγειίτιδα Πολύ σπάνια

Διαταραχές του

Αναπνευστικού Συστήματος,

του Θώρακα και του

Μεσοθωρακίου

Δύσπνοια, ρινίτιδα Όχι συχνή

Ο μηχανισμός της αντιυπερτασικής δράσης της αμλοδιπίνης οφείλεται σε άμεση επίδραση στη χάλαση

των λείων μυϊκών ινών των αγγείων. Ο ακριβής μηχανισμός δια του οποίου η αμλοδιπίνη βελτιώνει τη

Αυτή η μείωση του καρδιακού έργου μειώνει την κατανάλωση ενέργειας από το μυοκάρδιο

των στεφανιαίων αρτηριών και των στεφανιαίων αρτηριολίων, τόσο σε περιοχές υγιούς όσο

και σε περιοχές ισχαιμικού μυοκαρδίου. Η διαστολή αυτή αυξάνει την παροχή οξυγόνου στο

μυοκάρδιο σε ασθενείς με επεισόδια στηθάγχης Prinzmetal.

Σε ασθενείς με υπέρταση η άπαξ ημερήσια χορήγηση του φαρμάκου εξασφαλίζει κλινικά σημαντική

μείωση της αρτηριακής πίεσης, τόσο σε ύπτια όσο και σε όρθια θέση, καθ’ όλη την διάρκεια του 24ώρου.

Λόγω της βραδείας έναρξης της δράσης του φαρμάκου δεν παρατηρείται απότομη υπόταση επί

Σε ασθενείς με στηθάγχη η άπαξ ημερήσια χορήγηση της αμλοδιπίνης αυξάνει τον ολικό χρόνο άσκησης,

1mm, ενώ μειώνει τόσο τη συχνότητα των στηθαγχικών παροξυσμών όσο και την κατανάλωση των

δισκίων νιτρογλυκερίνης.

Χρήση σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια

Αιμοδυναμικές μελέτες και ελεγχόμενες κλινικές μελέτες βασισμένες σε δοκιμασίες κόπωσης σε

ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια κατηγορίας II έως IV κατά NYHA έδειξαν ότι η αμλοδιπίνη δεν

προκάλεσε κλινική επιδείνωση, όπως μετρήθηκε με την ανοχή στην άσκηση, το κλάσμα εξώθησης της

αριστεράς κοιλίας και την κλινική συμπτωματολογία.

Μια ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη (PRAISE), που σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει

ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια κατηγορίας III-IV κατά NYHA, υπό θεραπεία με διγοξίνη, διουρητικά

και αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ΜΕΑ), έδειξε ότι η αμλοδιπίνη δεν

προκάλεσε αύξηση του κινδύνου θνητότητας ή συνδυασμένου κινδύνου θνητότητας και νοσηρότητας σε

ανεπάρκειας συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο (βλέπε λήμμα 5.1. “Φαρμακοδυναμικές Ιδιότητες”).

(Antihypertensive and Lipid – Lowering Treatment to Prevent Heart Attack Trial), πραγματοποιήθηκε για

λισινοπρίλη 10–40mg/ημέρα (ανταγωνιστής του ΜΕΑ) ως θεραπείες πρώτης εκλογής σε σύγκριση με

θεραπεία με το θειαζιδικό διουρητικό χλωροθαλιδόνης 12,5 – 25mg/ημέρα, σε ήπια έως μέτρια

υπέρταση.

Σύνολο 33.357 υπερτασικών ασθενών, ηλικίας 55 ετών ή άνω, τυχαιοποιήθηκαν και παρακολουθήθηκαν

για 4,9 χρόνια (μέση τιμή). Οι ασθενείς είχαν τουλάχιστον έναν επιπλέον καρδιαγγειακό παράγοντα

(περισσότερο από 6 μήνες πριν από την ένταξη στην μελέτη) ή ύπαρξη αθηροσκληρωτικών

υπερτροφία αριστερής κοιλίας, διαγνωσμένης με ηλεκτροκαρδιογράφημα ή υπερηχογράφημα καρδιάς

(20,9%), κάπνισμα (21,9%).

αμλοδιπίνη και της θεραπείας με χλωροθαλιδόνη: RR 0,98 95% CI [0,90–1,07] p=0,65. Επιπλέον, δεν

υπήρξε σημαντική διαφορά στη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες, μεταξύ της θεραπείας με αμλοδιπίνη

Μετά τη χορήγηση θεραπευτικών δόσεων από το στόμα, η αμλοδιπίνη απορροφάται καλώς και

δημιουργούνται μέγιστες συγκεντρώσεις του φαρμάκου εντός 6–12 ωρών από της χορηγήσεώς του. Η

απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου υπολογίστηκε ότι κυμαίνεται μεταξύ 64 και 80%. Ο όγκος

κατανομής του φαρμάκου είναι περίπου 21 l/kg. Η απορρόφηση της αμλοδιπίνης δεν επηρεάζεται από τη

λήψη τροφής.

Μελέτες in vitro απέδειξαν ότι περίπου 97,5% της κυκλοφορούσης αμλοδιπίνης δεσμεύεται από τις

πρωτεΐνες του πλάσματος.

Βιομεταβολισμός/Αποβολή

άπαξ ημερήσια χορήγησή του. Σταθεροποιημένη κατάσταση του φαρμάκου στο πλάσμα επιτυγχάνεται

μετά 7–8 συνεχόμενες ημέρες.

Η αμλοδιπίνη μεταβολίζεται σε μεγάλο ποσοστό στο ήπαρ, μετατρεπόμενη σε αδρανείς μεταβολίτες και

αποβάλλεται στα ούρα σε ποσοστό 10% υπό αναλλοίωτη μορφή και 60% υπό μορφή μεταβολιτών.

Χρήση σε Ηλικιωμένους

Ο χρόνος επιτεύξεως των μέγιστων συγκεντρώσεων της αμλοδιπίνης στο πλάσμα είναι παρόμοιος επί

ηλικιωμένων και νεότερων ασθενών. Η κάθαρση της αμλοδιπίνης τείνει να μειωθεί με αποτέλεσμα την

αύξηση της επιφάνειας κάτω από την καμπύλη (AUC) και του τελικού χρόνου ημιζωής της αποβολής του

φαρμάκου επί ηλικιωμένων ασθενών. Η αύξηση της AUC και ημιπεριόδου ζωής της αποβολής του

φαρμάκου σε ασθενείς με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια ήταν αναμενόμενη για την υπό μελέτη

ηλικιακή ομάδα ασθενών.

απεκκρίνεται αναλλοίωτο στα ούρα. Μεταβολές των συγκεντρώσεων της αμλοδιπίνης στο πλάσμα δεν

ασθενείς αυτούς στις συνήθεις δόσεις. Η αμλοδιπίνη δεν απομακρύνεται με αιμοκάθαρση (Βλέπε λήμμα

5.3. Προκλινικά δεδομένα ασφάλειας:

Καρκινογένεση

αμλοδιπίνη για δύο χρόνια σε συγκεντρώσεις που υπολογίζεται ότι αντιστοιχούν σε ημερήσια δόση 0,5,

φορές* μεγαλύτερη της μέγιστης συνιστώμενης κλινικής δόσης των 10mg, σε mg/m

μέγιστη ανεκτή δόση για τους ποντικούς, αλλά όχι για τους αρουραίους.

Μελέτες μεταλλαξιογένεσης δεν έδειξαν επιδράσεις του φαρμάκου στα γονίδια ή στο επίπεδο των

χρωμοσωμάτων.

Σε μελέτες με ζώα, αναφορικά με την αναπαραγωγή στους επίμυες μετά από χορήγηση υψηλών δόσεων,

νεογνού.

ημέρες και τα θηλυκά για 14 ημέρες πριν το ζευγάρωμα) σε ημερήσιες δόσεις μέχρι και 10 mg/kg (8

φορές* μεγαλύτερη της μέγιστης συνιστώμενης δόσης στον άνθρωπο των 10mg, σε mg/m

* Με βάση το βάρος ασθενούς ίσο με 50kg.

6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ :

Microcrystalline cellulose, Maize starch pregelatinized, Magnesium stearate.

Σύνθεση κενής κάψουλας :

Gelatin, Titanium dioxide E-171, Quinoline yellow E-104, Iron oxide yellow E-172.

Έκδοχα (Amloretin 10mg):

Microcrystalline cellulose, Maize starch pregelatinized, Magnesium stearate.

Σύνθεση κενής κάψουλας :

Gelatin, Titanium dioxide E-171, Quinoline yellow E-104, Orange yellow E-110.

6.2. Ασυμβατότητες : Καμία γνωστή.

Φυλάσσεται για 36 μήνες σε θερμοκρασία περιβάλλοντος ≤25

C.

Χάρτινο κουτί το οποίο περιέχει 14 ή 28 κάψουλες σε blister PVC/PVDC – aluminium foil.

6.6. Οδηγίες χρήσης και χειρισμού: Δεν είναι απαραίτητες.

BIOMEDICA-CHEMICA A.E.