SPC - Περίληψη χαρακτηριστικών MIRTAZAPINE/GENERICS F.C.TAB 45MG/TAB BTx30

eRx.gr

|Αρχική|

|Σκεύασμα|

SPC : MIRTAZAPINE/GENERICS F.C.TAB 45MG/TAB BTx30

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

MIRTAZAPINE/GENERICS διασπειρόμενα στο στόμα δισκία 30 mg

MIRTAZAPINE/GENERICS διασπειρόμενα στο στόμα δισκία 45 mg

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο MIRTAZAPINE/GENERICS 30 mg περιέχει 30 mg

μιρταζαπίνης.

Κάθε διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο MIRTAZAPINE/GENERICS 45 mg περιέχει 45 mg

μιρταζαπίνης.

Έκδοχο με γνωστές δράσεις:

Κάθε διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο MIRTAZAPINE/GENERICS 30 mg περιέχει 6 mg

ασπαρτάμης.

Κάθε διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο MIRTAZAPINE/GENERICS 45 mg περιέχει 9 mg

ασπαρτάμης.

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο.

Διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο 30 mg:

Στρογγυλό και λευκό, το οποίο φέρει στη μία όψη του τον κωδικό ‘37’ και το διακριτικό ‘A’

στην άλλη όψη του.

Διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο 45 mg:

Στρογγυλό και λευκό, το οποίο φέρει στη μία όψη του τον κωδικό ‘38’ και το διακριτικό ‘A’

στην άλλη όψη του.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Θεραπεία των επεισοδίων μείζονος κατάθλιψης.

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Δοσολογία

Ενήλικες

Η αποτελεσματική ημερήσια δόση κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 15 και 45 mg: η δόση

έναρξης είναι 15 ή 30 mg.

Η μιρταζαπίνη αρχίζει γενικά να έχει αποτέλεσμα μετά από 1-2 εβδομάδες θεραπείας. Αγωγή

με επαρκές δοσολογικό σχήμα αναμένεται να παρουσιάσει θεραπευτική απάντηση σε

διάστημα 2-4 εβδομάδων. Σε περίπτωση ανεπαρκούς ανταπόκρισης, η δοσολογία μπορεί να

αυξηθεί ως τη μεγίστη δόση. Αν δεν επιτευχθεί θετική ανταπόκριση σε διάστημα ακόμη 2-4

εβδομάδων, τότε η αγωγή πρέπει να διακόπτεται.

Ηλικιωμένοι

Η συνιστώμενη δόση είναι η ίδια με αυτή των ενηλίκων. Σε ηλικιωμένους ασθενείς αύξηση

της δόσης πρέπει να γίνεται κάτω από στενή παρακολούθηση ώστε να επιτευχθεί

ικανοποιητική απόκριση στη θεραπεία με ασφαλή τρόπο.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Το Mirtazapine/Generics δε θα πρέπει να χορηγείται σε παιδιά και εφήβους κάτω των 18 ετών

επειδή δεν καταδείχτηκε αποτελεσματικότητα σε δύο βραχυχρόνιες κλινικές μελέτες (βλ.

παράγραφο 5.1) και λόγω ζητημάτων ασφαλείας (βλ. παραγράφους 4.4, 4.8 και 5.1).

Νεφρική δυσλειτουργία

Η κάθαρση της μιρταζαπίνης μπορεί να μειωθεί σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή νεφρική

δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης < 40 ml/min). Αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη όταν

το MIRTAZAPINE/GENERICS πρόκειται να συνταγογραφηθεί σε αυτή την κατηγορία

ασθενών (βλ. παράγραφο 4.4).

Ηπατική δυσλειτουργία

Η κάθαρση της μιρταζαπίνης μπορεί να μειωθεί σε ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία. Αυτό

πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη όταν το MIRTAZAPINE/GENERICS πρόκειται να

συνταγογραφηθεί σε αυτή την κατηγορία ασθενών, ειδικά σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική

δυσλειτουργία, καθώς δεν υπάρχουν μελέτες σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία

(βλ. παράγραφο 4.4).

Τρόπος χορήγησης

Η μιρταζαπίνη έχει χρόνο ημίσειας ζωής της αποβολής 20-40 ώρες και συνεπώς το

MIRTAZAPINE/GENERICS είναι κατάλληλο για εφάπαξ ημερήσια χορήγηση. Είναι

προτιμότερο να λαμβάνεται ως εφάπαξ δόση πριν τη νυχτερινή κατάκλιση. Το

MIRTAZAPINE/GENERICS μπορεί επίσης να χορηγηθεί σε δύο ισομερώς κατανεμημένες

δόσεις (μία φορά το πρωί και μία φορά το βράδυ, με τη μεγαλύτερη δόση να λαμβάνεται το

βράδυ).

Τα δισκία πρέπει να λαμβάνονται από το στόμα. Το δισκίο θα αποσαθρωθεί γρήγορα και

μπορεί να καταποθεί χωρίς νερό.

Οι ασθενείς με κατάθλιψη πρέπει να λαμβάνουν θεραπεία για επαρκές χρονικό διάστημα, ίσο

με τουλάχιστον 6 μήνες, για να διασφαλίζεται ότι είναι ελεύθεροι συμπτωμάτων.

Συνιστάται η θεραπεία με τη μιρταζαπίνη να διακόπτεται σταδιακά για να αποφευχθούν τα

συμπτώματα απόσυρσης (βλ. παράγραφο 4.4).

4.3 Αντενδείξεις

Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην

παράγραφο 6.1.

Συγχορήγηση της μιρταζαπίνης με αναστολείς της μονο-αμινοξειδάσης (ΜΑΟ) (βλ.

παράγραφο 4.5).

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Παιδιατρικός πληθυσμός

Το MIRTAZAPINE/GENERICS δεν πρέπει να χορηγείται για τη θεραπεία παιδιών και

εφήβων κάτω των 18 ετών. Η αυτοκτονική συμπεριφορά (απόπειρα αυτοκτονίας και

αυτοκτονικές σκέψεις), καθώς και η εχθρική συμπεριφορά (κυρίως επιθετικότητα,

εναντιωτική συμπεριφορά και θυμός) παρατηρήθηκαν με μεγαλύτερη συχνότητα σε κλινικές

μελέτες με παιδιά και εφήβους που λάμβαναν αντικαταθλιπτικά σε σύγκριση με εκείνα που

λάμβαναν εικονικό φάρμακο. Εάν, λόγω κλινικής ανάγκης, αποφασιστεί εντούτοις να

χορηγηθεί αγωγή, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται με προσοχή για την εμφάνιση

αυτοκτονικών συμπτωμάτων. Επιπλέον, δεν υπάρχουν μακροχρόνια στοιχεία ασφάλειας σε

παιδιά και εφήβους σε ό,τι αφορά τη σωματική τους ανάπτυξη, την ωρίμανση, τη γνωστική

και συμπεριφορική ανάπτυξη.

Αυτοκτονία/ αυτοκτονικές σκέψεις ή κλινική επιδείνωση

Η κατάθλιψη συνδέεται με έναν αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων,

αυτοτραυματισμού και αυτοκτονίας (συμβάντα σχετικά με αυτοκτονία). Αυτός ο κίνδυνος

παραμένει μέχρις ότου παρουσιαστεί σημαντική ύφεση των συμπτωμάτων. Καθώς η

βελτίωση μπορεί να μην παρουσιαστεί κατά τις πρώτες ή τις μετέπειτα εβδομάδες της

θεραπείας, οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά μέχρις ότου παρουσιαστεί μία

τέτοια βελτίωση. Η γενική κλινική εμπειρία είναι ότι ο κίνδυνος αυτοκτονίας μπορεί να

αυξηθεί στα πρώτα στάδια της ανάρρωσης.

Οι ασθενείς με ιστορικό συμβάντων σχετικών με αυτοκτονία ή εκείνοι που εμφανίζουν σε

σημαντικό βαθμό αυτοκτονικό ιδεασμό πριν την έναρξη της αγωγής είναι γνωστό ότι

βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για αυτοκτονικές σκέψεις ή απόπειρες αυτοκτονίας, και

θα πρέπει να παρακολουθούνται με προσοχή κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Μία μετα-

ανάλυση ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο κλινικών μελετών με αντικαταθλιπτικά φάρμακα

σε ενήλικες με ψυχιατρικές διαταραχές έδειξε αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονικής συμπεριφοράς

με τα αντικαταθλιπτικά συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο σε ασθενείς κάτω των 25 ετών.

Στενή επίβλεψη των ασθενών και ιδιαίτερα εκείνων που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο θα πρέπει

να συνοδεύει τη φαρμακοθεραπεία ειδικά στην έναρξη της αγωγής και μετά από αλλαγές στη

δοσολογία. Οι ασθενείς (και όσοι φροντίζουν τους ασθενείς) πρέπει να έχουν προειδοποιηθεί

για την ανάγκη παρακολούθησης κάθε κλινικής επιδείνωσης, αυτοκτονικής συμπεριφοράς ή

σκέψεων και ασυνήθιστων αλλαγών στη συμπεριφορά και να αναζητούν αμέσως ιατρική

συμβουλή εάν τέτοια συμπτώματα εμφανιστούν.

Αναφορικά με την πιθανότητα αυτοκτονίας, ιδιαίτερα κατά την έναρξη της θεραπείας, μόνο

ένας περιορισμένος αριθμός διασπειρόμενων στο στόμα δισκίων

MIRTAZAPINE/GENERICS θα πρέπει να δίδεται στους ασθενείς.

Καταστολή του μυελού των οστών

Καταστολή του μυελού των οστών, που συνήθως παρουσιάζεται ως κοκκιοκυτταροπενία ή

ακοκκιοκυτταραιμία, έχει αναφερθεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας με το

MIRTAZAPINE/GENERICS. Αναστρέψιμη ακοκκιοκυτταραιμία αναφέρθηκε ως σπάνιο

συμβάν κατά τη διεξαγωγή των κλινικών μελετών με το MIRTAZAPINE/GENERICS. Στην

περίοδο μετά την κυκλοφορία του MIRTAZAPINE/GENERICS πολύ σπάνια έχουν

αναφερθεί περιπτώσεις ακοκκιοκυτταραιμίας, οι περισσότερες αναστρέψιμες αλλά και

μερικές θανατηφόρες. Οι θανατηφόρες περιπτώσεις αφορούσαν κυρίως ασθενείς με ηλικία

άνω των 65. Ο ιατρός θα πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση για συμπτώματα όπως πυρετό,

πονόλαιμο, στοματίτιδα ή άλλα σημεία λοίμωξης. Εάν εμφανισθούν τέτοια συμπτώματα, η

αγωγή πρέπει να διακόπτεται και να διεξάγεται αιματολογικός έλεγχος.

Ίκτερος

Η αγωγή πρέπει να διακόπτεται εάν εμφανιστεί ίκτερος.

Καταστάσεις που χρειάζονται παρακολούθηση

Προσεκτικά επιλεγμένη δοσολογία καθώς και τακτική και στενή παρακολούθηση είναι

απαραίτητη σε ασθενείς με:

− επιληψία και οργανικό εγκεφαλικό σύνδρομο: Μολονότι η κλινική εμπειρία δείχνει

ότι οι επιληπτικές κρίσεις είναι σπάνιες κατά την αγωγή με μιρταζαπίνη, όπως και με

άλλα αντικαταθλιπτικά, η θεραπεία με το MIRTAZAPINE/GENERICS θα πρέπει να

ξεκινά προσεκτικά σε ασθενείς με ιστορικό κρίσεων. Η θεραπεία πρέπει να

σταματήσει εάν κάποιος ασθενής εμφανίσει κρίσεις, ή όταν υπάρχει αύξηση στη

συχνότητα των κρίσεων.

− ηπατική δυσλειτουργία: Μετά από μία εφάπαξ από του στόματος δόση 15 mg

μιρταζαπίνης, η κάθαρση της μιρταζαπίνης είχε κατά προσέγγιση μειωθεί κατά 35 %

σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια, σε σύγκριση με άτομα με

φυσιολογική ηπατική λειτουργία. Η μέση συγκέντρωση της μιρταζαπίνης στο

πλάσμα του αίματος είχε αυξηθεί κατά περίπου 55 %.

− νεφρική δυσλειτουργία: Μετά από μια εφάπαξ από του στόματος δόση 15 mg

μιρταζαπίνης, σε ασθενείς με μέτρια (κάθαρση κρεατινίνης < 40 ml/min) και σοβαρή

(κάθαρση κρεατινίνης ≤ 10 ml/min) νεφρική δυσλειτουργία, η κάθαρση της

μιρταζαπίνης μειώθηκε περίπου κατά 30 % και 50 % αντίστοιχα, σε σύγκριση με

φυσιολογικά άτομα. Η μέση συγκέντρωση της μιρταζαπίνης στο πλάσμα του αίματος

είχε αυξηθεί περίπου κατά 55 % και 115 % αντιστοίχως. Καμία σημαντική διαφορά

δε βρέθηκε σε ασθενείς με ήπια νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης < 80

ml/min) σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

− καρδιακές παθήσεις όπως διαταραχές της αγωγιμότητας, στηθάγχη και πρόσφατο

έμφραγμα του μυοκαρδίου, κατά τις οποίες θα πρέπει να λαμβάνονται οι συνήθεις

προφυλάξεις και να επιδεικνύεται προσοχή στη συγχορήγηση φαρμακευτικής

αγωγής.

− χαμηλή αρτηριακή πίεση.

− σακχαρώδη διαβήτη: Σε ασθενείς με διαβήτη, τα αντικαταθλιπτικά μπορεί να

μεταβάλλουν το γλυκαιμικό έλεγχο. Η δοσολογία της ινσουλίνης και/ή των από του

στόματος υπογλυκαιμικών παραγόντων μπορεί να χρειαστεί να προσαρμοστεί και

συστήνεται στενή παρακολούθηση.

Όπως συμβαίνει και με άλλα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, τα ακόλουθα πρέπει να

λαμβάνονται υπ' όψη:

− Μπορεί να παρουσιασθεί επιδείνωση των ψυχωσικών συμπτωμάτων όταν τα

αντικαταθλιπτικά χορηγούνται σε ασθενείς με σχιζοφρένεια ή άλλες ψυχωσικές

διαταραχές. Οι παρανοϊκές σκέψεις μπορεί να ενταθούν.

− Όταν χορηγείται θεραπεία για την καταθλιπτική φάση της διπολικής διαταραχής, η

κατάσταση μπορεί να μεταπέσει στη φάση μανίας. Οι ασθενείς με ιστορικό μανίας/

υπομανίας πρέπει να παρακολουθούνται στενά. Η μιρταζαπίνη πρέπει να διακόπτεται

όταν κάποιος ασθενής εισέρχεται στη φάση μανίας.

− Αν και το MIRTAZAPINE/GENERICS δεν προκαλεί εξάρτηση, η εμπειρία μετά την

κυκλοφορία του φαρμάκου δείχνει ότι η απότομη διακοπή της θεραπείας μετά από

μακροχρόνια χορήγηση μπορεί μερικές φορές να έχει ως αποτέλεσμα συμπτώματα

απόσυρσης. Στην πλειονότητα τους τα συμπτώματα απόσυρσης είναι ήπια και

περιορίζονται από μόνα τους. Ανάμεσα στα διάφορα αναφερόμενα συμπτώματα

απόσυρσης, η ζάλη, η διέγερση, το άγχος, ο πονοκέφαλος και η ναυτία αναφέρονται

πιο συχνά. Παρότι έχουν αναφερθεί ως συμπτώματα απόσυρσης, θα πρέπει να γίνει

αντιληπτό ότι αυτά τα συμπτώματα μπορεί να σχετίζονται με την υποκείμενη νόσο.

Όπως συστήνεται στην παράγραφο 4.2, είναι προτιμότερο να διακόπτεται η αγωγή με

τη μιρταζαπίνη σταδιακά.

− Προσοχή πρέπει να δίδεται σε ασθενείς με διαταραχές της ούρησης, όπως

υπερτροφία του προστάτη και σε ασθενείς με οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας και

αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση (αν και υπάρχει μικρή πιθανότητα προβλημάτων με το

MIRTAZAPINE/GENERICS εξ’ αιτίας της πολύ ασθενούς αντιχολινεργικής δράσης

του).

− Ακαθησία/ψυχοκινητική ανησυχία: Η χρήση αντικαταθλιπτικών έχει συσχετιστεί με

την ανάπτυξη ακαθησίας, η οποία χαρακτηρίζεται από μια υποκειμενικά δυσάρεστη ή

ενοχλητική ανησυχία και ανάγκη για κίνηση η οποία συχνά συνοδεύεται από

ανικανότητα του ασθενούς να καθίσει ή να μείνει ακίνητος. Αυτό είναι πιο πιθανό να

συμβεί μέσα στις πρώτες εβδομάδες της θεραπείας. Σε ασθενείς που εμφάνισαν αυτά

τα συμπτώματα, η αύξηση της δόσης μπορεί να είναι επιβλαβής.

Υπονατριαιμία

Υπονατριαιμία, πιθανότατα εξαιτίας της μη φυσιολογικής έκκρισης της αντι-διουρητικής

ορμόνης (SIADH), έχει αναφερθεί πολύ σπάνια με τη χρήση της μιρταζαπίνης. Προσοχή

απαιτείται με τους ασθενείς που βρίσκονται σε κίνδυνο, όπως ηλικιωμένοι ασθενείς ή

ασθενείς στους οποίους συγχορηγούνται φάρμακα τα οποία είναι γνωστό ότι προκαλούν

υπονατριαιμία.

Σεροτονινεργικό σύνδρομο

Αλληλεπίδραση με σεροτονινεργικά δραστικές ουσίες: σεροτονινεργικό σύνδρομο μπορεί να

εμφανιστεί όταν εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) δίνονται σε

συνδυασμό με άλλες σεροτονινεργικές δραστικές ουσίες (βλ. παράγραφο 4.5). Τα

συμπτώματα του σεροτονινεργικού συνδρόμου μπορεί να είναι υπερθερμία, μυϊκή ακαμψία,

μυοκλονικοί σπασμοί, αστάθεια του αυτόνομου νευρικού συστήματος με πιθανές ταχείες

διακυμάνσεις των ζωτικών σημείων, αλλαγές της νοητικής κατάστασης που περιλαμβάνουν

σύγχυση, ευερεθιστότητα και υπερβολική διέγερση εξελισσόμενα σε παραλήρημα και κώμα.

Συνιστάται να επιδεικνύεται προσοχή και απαιτείται να εντείνεται η κλινική παρακολούθηση

όταν αυτές οι δραστικές ουσίες συνδυάζονται με τη μιρταζαπίνη. Η αγωγή με τη μιρταζαπίνη

θα πρέπει να διακόπτεται εάν σημειωθούν τέτοια συμβάντα και θα πρέπει να ξεκινά

συμπτωματική αγωγή. Από την εμπειρία μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου φαίνεται ότι το

σεροτονινεργικό σύνδρομο εμφανίζεται πολύ σπάνια σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία

μόνο με MIRTAZAPINE/GENERICS (βλ. παράγραφο 4.8).

Ηλικιωμένοι ασθενείς

Οι ηλικιωμένοι ασθενείς είναι συχνά περισσότερο ευαίσθητοι, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις

ανεπιθύμητες ενέργειες των αντικαταθλιπτικών. Κατά τη διάρκεια των κλινικών μελετών με

το MIRTAZAPINE/GENERICS, δεν παρατηρήθηκαν περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες

στους ηλικιωμένους ασθενείς σε σύγκριση με τις άλλες ηλικιακές ομάδες.

Ασπαρτάμη

To MIRTAZAPINE/GENERICS περιέχει ασπαρτάμη, μία πηγή φαινυλαλανίνης. Κάθε δισκίο

με 30 mg και 45 mg μιρταζαπίνης αντιστοιχεί σε 3,36 mg και 5,04 mg φαινυλαλανίνης,

αντίστοιχα. Μπορεί να είναι επιβλαβές για ασθενείς με φαινυλκετονουρία.

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές

αλληλεπίδρασης

Φαρμακοδυναμικές αλληλεπιδράσεις

– Η μιρταζαπίνη δεν πρέπει να χορηγείται ταυτόχρονα με αναστολείς ΜΑΟ ή μέσα σε

διάστημα δύο εβδομάδων από τη διακοπή αγωγής με αναστολείς ΜΑΟ. Αντίστροφα,

πρέπει να παρέλθουν περίπου δύο εβδομάδες πριν ο ασθενής που διέκοψε τη

θεραπεία με μιρταζαπίνη λάβει θεραπεία με αναστολείς ΜΑΟ (βλ. παράγραφο 4.3).

Επιπρόσθετα, όπως και με τους SSRIs, η συγχορήγηση με άλλες σεροτονινεργικές

δραστικές ουσίες (L- τρυπτοφάνη, τριπτάνες, τραμαδόλη, λινεζολίδη, SSRIs,

βενλαφαξίνη, λίθιο και σκευάσματα St. John’s Wort - Hypericum perforatum-

υπερικό/βαλσαμόχορτο) μπορεί να οδηγήσει σε εμφάνιση σεροτονινεργικού τύπου

ενεργειών (σεροτονινεργικό σύνδρομο: βλ. παράγραφο 4.4). Συνιστάται προσοχή και

είναι απαραίτητη η πλέον επισταμένη κλινική παρακολούθηση όταν αυτές οι

δραστικές ουσίες συνδυάζονται με τη μιρταζαπίνη.

− Η μιρταζαπίνη μπορεί να αυξήσει τις κατασταλτικές ιδιότητες των βενζοδιαζεπινών

και άλλων κατασταλτικών φαρμάκων (ιδιαίτερα των περισσότερων αντιψυχωσικών,

ανταγωνιστών των Η1 αντιϊσταμινικών υποδοχέων, οπιοειδών). Προσοχή πρέπει να

δίδεται όταν αυτά τα φαρμακευτικά προϊόντα συνταγογραφούνται ταυτόχρονα με τη

μιρταζαπίνη.

− Η μιρταζαπίνη μπορεί να αυξήσει την κατασταλτική δράση του οινοπνεύματος επί

του ΚΝΣ. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να συστήνεται στους ασθενείς να αποφεύγουν

τα οινοπνευματώδη ποτά όσο λαμβάνουν μιρταζαπίνη.

− Η χορήγηση μιρταζαπίνης εφ άπαξ ημερησίως σε δόση 30 mg προκάλεσε μικρή αλλά

στατιστικά σημαντική αύξηση του INR σε άτομα που ελάμβαναν βαρφαρίνη. Αφού

με υψηλότερες δόσεις μιρταζαπίνης μια πιο έντονη επίδραση δεν μπορεί να

αποκλειστεί, συστήνεται να παρακολουθείται το INR σε ταυτόχρονη αγωγή

βαρφαρίνης και μιρταζαπίνης.

Φαρμακοκινητικές αλληλεπιδράσεις

− Η καρβαμαζεπίνη και η φαινυτοΐνη, επαγωγείς του CYP3A4, αυξάνουν την κάθαρση

της μιρταζαπίνης περίπου στο διπλάσιο, με αποτέλεσμα μείωση στη μέση

συγκέντρωση της μιρταζαπίνης στο πλάσμα κατά 60 % και 45 % αντίστοιχα. Όταν η

καρβαμαζεπίνη ή κάποιος άλλος επαγωγέας του ηπατικού μεταβολισμού (όπως η

ριφαμπικίνη) προστεθεί σε αγωγή με μιρταζαπίνη, μπορεί η δόση της μιρταζαπίνης

να χρειαστεί να αυξηθεί. Εάν διακοπεί αγωγή με αυτής της κατηγορίας φαρμακευτικό

προϊόν, μπορεί να είναι απαραίτητο να μειωθεί η δόση της μιρταζαπίνης.

− Η συγχορήγηση του ισχυρού αναστολέα του CYP3A4, κετοκοναζόλη αύξησε τα

μέγιστα επίπεδα στο πλάσμα και τη συγκέντρωση κάτω από την καμπύλη (AUC) της

μιρταζαπίνης κατά περίπου 40 % και 50 % αντίστοιχα.

− Όταν η σιμετιδίνη (ασθενής αναστολέας των CYP1A2, CYP2D6 και CYP3A4)

χορηγείται μαζί με τη μιρταζαπίνη, η μέση συγκέντρωση της μιρταζαπίνης στο

πλάσμα μπορεί να αυξηθεί περισσότερο από 50 %. Προσοχή πρέπει να δίδεται και

πιθανότατα να χρειάζεται μείωση της δόσης όταν η μιρταζαπίνη συγχορηγείται με

ισχυρούς αναστολείς του CYP3A4, αναστολείς HIV πρωτεάσης, αντιμυκητιασικά

τύπου αζόλης, ερυθρομυκίνη, σιμετιδίνη ή νεφαζοδόνη.

− Οι μελέτες αλληλεπιδράσεων δεν έδειξαν κάποια σχετική φαρμακοκινητική επίδραση

κατά την ταυτόχρονη χορήγηση της μιρταζαπίνης με την παροξετίνη, την

αμιτριπτυλίνη, τη ρισπεριδόνη ή το λίθιο.

4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία

Περιορισμένα δεδομένα για τη χρήση της μιρταζαπίνης σε έγκυες γυναίκες δε δείχνουν

αυξημένο κίνδυνο συγγενών ανωμαλιών. Μελέτες σε ζώα δεν έχουν δείξει τερατογενετικές

επιδράσεις με κλινική σημασία, αν και έχει παρατηρηθεί τοξικότητα στην ανάπτυξη (βλ.

παράγραφο 5.3). Η χορήγηση σε εγκύους πρέπει να πραγματοποιείται με προσοχή. Εάν το

MIRTAZAPINE/GENERICS χρησιμοποιείται μέχρι, ή λίγο πριν τον τοκετό, συνιστάται

παρακολούθηση του νεογνού για ανίχνευση πιθανών συμπτωμάτων απόσυρσης.

Τα επιδημιολογικά δεδομένα υποδηλώνουν πως η χρήση των SSRIs κατά την κύηση,

ιδιαίτερα κατά το τελικό στάδιο της κύησης, είναι πιθανόν να αυξήσει τον κίνδυνο

εμμένουσας πνευμονικής υπέρτασης του νεογνού (PPHN). Αν και δεν έχει διερευνηθεί η

συσχέτιση μεταξύ της PPHN και της αγωγής με μιρταζαπίνη, αυτός ο δυνητικός κίνδυνος δεν

μπορεί να αποκλειστεί λαμβάνοντας υπόψη τον εμπλεκόμενο μηχανισμό δράσης (αύξηση της

συγκέντρωσης της σεροτονίνης).

Θηλασμός

Οι μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε ζώα και τα περιορισμένα δεδομένα για ανθρώπους

έχουν δείξει έκκριση της μιρταζαπίνης στο μητρικό γάλα σε πολύ μικρές μόνο ποσότητες. Η

απόφαση για την συνέχιση/διακοπή του θηλασμού ή τη συνέχιση/διακοπή της θεραπείας με

MIRTAZAPINE/GENERICS πρέπει να λαμβάνεται εξετάζοντας το όφελος του θηλασμού για

το παιδί και το όφελος της θεραπείας με MIRTAZAPINE/GENERICS για τη γυναίκα.

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών

Το MIRTAZAPINE/GENERICS έχει μικρή έως μέτρια επίδραση στην ικανότητα οδήγησης

και χειρισμού μηχανών. To MIRTAZAPINE/GENERICS μπορεί να μειώσει την ικανότητα

προσοχής και το βαθμό εγρήγορσης (ιδιαίτερα στην αρχική φάση της θεραπείας). Οι ασθενείς

πρέπει να αποφεύγουν την εκτέλεση δυνητικά επικίνδυνων εργασιών, που απαιτούν

εγρήγορση και αυξημένη συγκέντρωση, όπως η οδήγηση οχήματος ή ο χειρισμός μηχανών,

σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή όταν οι ικανότητες αυτές επηρεάζονται.

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Οι καταθλιπτικοί ασθενείς παρουσιάζουν μία σειρά συμπτωμάτων που σχετίζονται με αυτή

καθ' αυτή τη νόσο. Ως εκ τούτου μερικές φορές είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ποια από αυτά τα

συμπτώματα οφείλονται στη νόσο αυτή καθαυτή και ποια αποτελούν αποτέλεσμα της

θεραπείας με MIRTAZAPINE/GENERICS.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρονται πιο συχνά, συμβαίνουν σε περισσότερο από το

5 % των ασθενών που λαμβάνουν MIRTAZAPINE/GENERICS και συμμετέχουν στις

τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο κλινικές μελέτες (βλ. παρακάτω) είναι η

υπνηλία, η καταστολή, η ξηροστομία, η αύξηση του σωματικού βάρους, η αύξηση της

όρεξης, η ζάλη και η κόπωση.

Όλες οι τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο κλινικές μελέτες σε ασθενείς

(συμπεριλαμβανομένων και άλλων ενδείξεων εκτός από διαταραχές μείζονος κατάθλιψης),

έχουν αξιολογηθεί για τις ανεπιθύμητες ενέργειες του MIRTAZAPINE/GENERICS. Η

μετανάλυση αφορά 20 κλινικές μελέτες, με σχεδιασμένη διάρκεια θεραπείας μέχρι 12

εβδομάδες, με 1501 ασθενείς (134 ανθρωποέτη) που λάμβαναν δόσεις μιρταζαπίνης μέχρι

60 mg και με 850 ασθενείς (79 ανθρωποέτη) που λάμβαναν εικονικό φάρμακο. Οι φάσεις

επέκτασης αυτών των κλινικών μελετών έχουν εξαιρεθεί ώστε να διατηρηθεί η

συγκρισιμότητα με το εικονικό φάρμακο.

Ο πίνακας 1 δείχνει ανά κατηγορίες τη συχνότητα εμφάνισης των ανεπιθύμητων ενεργειών,

οι οποίες παρουσιάστηκαν κατά τις κλινικές μελέτες στατιστικώς σημαντικά συχνότερα κατά

τη θεραπεία με MIRTAZAPINE/GENERICS από ότι με το εικονικό φάρμακο, καθώς και τις

ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν αυθόρμητα. Οι συχνότητες των ανεπιθύμητων

ενεργειών που προέκυψαν από αυθόρμητες αναφορές βασίζονται στο ποσοστό αναφοράς

αυτών των περιστατικών κατά τις κλινικές μελέτες. Οι συχνότητες των ανεπιθύμητων

ενεργειών που προέκυψαν από αυθόρμητες αναφορές, για τις οποίες δεν υπάρχει αντίστοιχη

αναφορά ότι παρατηρήθηκαν στις τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο

κλινικές μελέτες με τη μιρταζαπίνη, κατηγοριοποιήθηκαν ως «μη γνωστές».

 Πίνακας 1. Ανεπιθύμητες ενέργειες του MIRTAZAPINE/GENERICS

Κατηγορία/

Οργανικό

σύστημα

Πολύ συχνές

(≥1/10)

Συχνές

(≥1/100 έως

<1/10)

Όχι συχνές

(≥1/1000 έως

<1/100)

Σπάνιες

(≥1/10.000 έως

<1/1000)

Μη γνωστής

συχνότητας

Διαταραχές

του

αιμοποιητικού

και του

λεμφικού

συστήματος

 Καταστολή του

μυελού των οστών

(κοκκιοκυτταροπενία,

ακοκκιοκυτταραιμία,

απλαστική αναιμία,

θρομβοκυττοπενία)

 Ηωσινοφιλία

Διαταραχές

του

 Απρόσφορη

έκκριση

ενδοκρινικού

συστήματος

αντιδιουρητικής

ορμόνης

Διαταραχές

του

μεταβολισμού

και της θρέψης

 Αυξημένο βάρος

 Αυξημένη όρεξη

 Υπονατριαιμία

Ψυχιατρικές

διαταραχές

 Μη

φυσιολογικά

όνειρα

 Σύγχυση

 Άγχος

2,5

 Αϋπνία

3,5

 Εφιάλτες

 Μανία

 Διέγερση

 Ψευδαισθήσεις

 Ψυχοκινητική

ανησυχία

(συμπεριλαμβα

νομένης

ακαθησίας,

υπερκινησία)

 Επιθετικότητα  Αυτοκτονικός

ιδεασμός

 Αυτοκτονική

συμπεριφορά

Διαταραχές

του νευρικού

συστήματος

 Υπνηλία

1,4

 Καταστολή

1,4

 Κεφαλαλγία

 Λήθαργος

 Ζάλη

 Τρόμος

 Παραισθησία

 Σύνδρομο

ανήσυχων

ποδών

 Συγκοπή

 Μυοκλονίες  Σπασμοί

(προσβολές)

 Σεροτονινεργικό

σύνδρομο

 Παραισθησία

στοματική

 Δυσαρθρία

Αγγειακές

διαταραχές

 Ορθοστατική

υπόταση

 Υπόταση

Διαταραχές

του

γαστρεντερικο

ύ συστήματος

 Ξηροστομία  Ναυτία

 Διάρροια

 Έμετος

 Στοματική

υπαισθησία



Παγκρεα

τίτιδα

 Οίδημα στόματος

 Αυξημένη

σιελόρροια

Διαταραχές

του ήπατος και

των

χοληφόρων

 Αύξηση

στις

τρανσαμι

νάσες

ορού

Διαταραχές

του δέρματος

και του

υποδόριου

ιστού

 Εξάνθημα

 Σύνδρομο Stevens-

Johnson

 Δερματίτιδα

πομφολυγώδης

 Πολύμορφο

ερύθημα

 Τοξική επιδερμική

νεκρόλυση

Διαταραχές

του

μυοσκελετικού

συστήματος

και του

συνδετικού

ιστού

 Αρθραλγία

 Μυαλγία

 Οσφυα

λγία

Γενικές

διαταραχές

και

καταστάσεις

της οδού

 Περιφερικό

οίδημα

 Κόπωση

 Υπνοβασία

χορήγησης

Στις κλινικές μελέτες αυτά τα περιστατικά παρουσιάστηκαν σε στατιστικώς σημαντικό βαθμό συχνότερα κατά τη

θεραπεία με το MIRTAZAPINE/GENERICS από ότι με το εικονικό φάρμακο.

Στις κλινικές μελέτες αυτά τα περιστατικά παρουσιάστηκαν συχνότερα κατά τη θεραπεία με το εικονικό

φάρμακο από ότι με το MIRTAZAPINE/GENERICS, όχι όμως συχνότερα σε στατιστικώς σημαντικό βαθμό.

Στις κλινικές μελέτες αυτά τα περιστατικά παρουσιάστηκαν σε στατιστικώς σημαντικό βαθμό συχνότερα κατά τη

θεραπεία με το εικονικό φάρμακο από ότι με το MIRTAZAPINE/GENERICS.

Σημείωση: η μείωση της δόσης γενικά δεν οδηγεί σε μειωμένη υπνηλία/καταστολή αλλά μπορεί να θέσει σε

κίνδυνο την αντικαταθλιπτική δράση.

Κατά τη διάρκεια θεραπείας με αντικαταθλιπτικά γενικότερα, το άγχος και η αϋπνία (τα οποία μπορεί να είναι

και συμπτώματα της κατάθλιψης) μπορεί να εμφανιστούν ή να επιδεινωθούν. Σε αγωγή με μιρταζαπίνη, έχει

αναφερθεί η εμφάνιση ή η επιδείνωση του άγχους και της αϋπνίας.

Περιστατικά αυτοκτονικού ιδεασμού και αυτοκτονικής συμπεριφοράς έχουν αναφερθεί κατά τη διάρκεια

θεραπείας με μιρταζαπίνη ή λίγο μετά τη διακοπή της θεραπείας (βλ. παράγραφο 4.4).

Σε εργαστηριακές εξετάσεις στις κλινικές μελέτες παρατηρήθηκαν παροδικές αυξήσεις στις

τρανσαμινάσες και στην γ-γλουταμυλ-τρανσφεράση (ωστόσο σχετιζόμενα ανεπιθύμητα

συμβάντα δεν έχουν αναφερθεί σε στατιστικώς σημαντικό βαθμό συχνότερα με το

MIRTAZAPINE/GENERICS συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο).

Παιδιατρικός πληθυσμός:

Παρατηρήθηκαν τα ακόλουθα συχνά ανεπιθύμητα συμβάντα κατά τις κλινικές μελέτες που

πραγματοποιήθηκαν στα παιδιά: αύξηση του σωματικού βάρους, κνίδωση και

υπερτριγλυκεριδαιμία (βλ. επίσης παράγραφο 5.1).

Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών

Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας

κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή

παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από

τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε

πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς: Εθνικός

Οργανισμός Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562 Χολαργός, Αθήνα. Τηλ: + 30 21

32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585, Ιστότοπος: http://www.eof.gr

4.9 Υπερδοσολογία

Η παρούσα εμπειρία σε περιπτώσεις υπερδοσολογίας μόνο με MIRTAZAPINE/GENERICS

υποδηλώνει ότι τα συμπτώματα είναι συνήθως ήπια. Καταστολή του κεντρικού νευρικού

συστήματος συνοδευόμενη από αποπροσανατολισμό και παρατεταμένη κατασταλτική δράση

έχει αναφερθεί, μαζί με ταχυκαρδία και ήπια υπέρταση ή υπόταση. Ωστόσο, υπάρχει η

πιθανότητα πιο σοβαρών συνεπειών (συμπεριλαμβανομένων περιστατικών με μοιραία

κατάληξη) σε δόσεις πολύ μεγαλύτερες από τις θεραπευτικές, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις

μεικτών υπερδοσολογήσεων.

Σε περιπτώσεις υπερδοσολόγησης θα πρέπει να χορηγείται κατάλληλη συμπτωματική και

υποστηρικτική των ζωτικών λειτουργιών αγωγή. Επίσης η χορήγηση ενεργού άνθρακα ή

πλύση στομάχου πρέπει να εξετάζονται.

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: λοιπά αντικαταθλιπτικά, Κωδικός ATC: N06AX11

Η μιρταζαπίνη είναι ένας κεντρικά δρών ανταγωνιστής των α2 προσυναπτικών υποδοχέων, ο

οποίος αυξάνει την κεντρική νοραδρενεργική και σεροτονινεργική νευρομεταβίβαση. Η

ενίσχυση της σεροτονινεργικής νευρομεταβίβασης διενεργείται ειδικά μέσω των 5-ΗΤ1

υποδοχέων, καθ’ όσον οι υποδοχείς 5-ΗΤ2 και 5-ΗΤ3 αποκλείονται από την μιρταζαπίνη.

Αμφότερα τα εναντιομερή της μιρταζαπίνης θεωρείται ότι συμβάλουν στην αντικαταθλιπτική

δράση, το S(+) εναντιομερές αποκλείοντας τους α2 και τους 5-ΗΤ2 υποδοχείς και το R(-)

εναντιομερές αποκλείοντας τους 5-ΗΤ3 υποδοχείς.

Η ιδιότητα της μιρταζαπίνης να ανταγωνίζεται τους Η1 υποδοχείς της ισταμίνης συσχετίζεται

με την κατασταλτική δράση της. Πρακτικά στερείται αντιχολινεργικής δράσης και, σε

θεραπευτικές δόσεις, δεν έχει πρακτικά επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα.

Παιδιατρικός πληθυσμός:

Στα πλαίσια δύο τυχαιοποιημένων, διπλά τυφλών, ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο

κλινικών μελετών σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 7 και 18 ετών με μείζονα καταθλιπτική

διαταραχή (n=259), κατά τις οποίες χρησιμοποιήθηκε ευέλικτο δοσολογικό σχήμα για τις

πρώτες 4 εβδομάδες (15-45mg μιρταζαπίνης) ακολουθούμενο από σχήμα σταθερής δόσης

(15, 30 ή 45 mg μιρταζαπίνης) για άλλες 4 εβδομάδες, δεν καταδείχτηκαν σημαντικές

διαφορές μεταξύ της μιρταζαπίνης και του εικονικού φαρμάκου ως προς τα πρωτεύοντα και

όλα τα δευτερεύοντα τελικά σημεία. Σημαντική αύξηση του σωματικού βάρους (≥7%)

παρατηρήθηκε σε ποσοστό 48,8% των υποκειμένων που έλαβαν Mirtazapine/Generics

συγκριτικά με ποσοστό 5,7% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Επίσης παρατηρήθηκαν

συχνά κνίδωση (11,8% έναντι 6,8%) και υπερτριγλυκεριδαιμία (2,9% έναντι 0%).

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Μετά την από του στόματος χορήγηση του MIRTAZAPINE/GENERICS, η δραστική ουσία

μιρταζαπίνη απορροφάται ταχέως και αποτελεσματικά (η βιοδιαθεσιμότητα είναι ≈ 50 %),

φθάνοντας τα μέγιστα επίπεδα στο πλάσμα σε περίπου 2 ώρες. Η δέσμευση της μιρταζαπίνης

από τις πρωτεΐνες του πλάσματος είναι περίπου 85 %. Ο μέσος χρόνος ημισείας ζωής της

αποβολής είναι 20-40 ώρες. Μεγαλύτεροι χρόνοι ημισείας ζωής, ως και 65 ώρες, έχουν

καταγραφεί περιστασιακά καθώς και μικρότεροι χρόνοι ημισείας ζωής έχουν παρατηρηθεί σε

νέους άνδρες. Ο χρόνος ημισείας ζωής της αποβολής είναι τέτοιος που να δικαιολογεί εφάπαξ

ημερήσιες δόσεις. Η σταθεροποιημένη κατάσταση επιτυγχάνεται μετά από 3-4 ημέρες

θεραπείας, μετά από τις οποίες δεν παρατηρείται περαιτέρω συσσώρευση. Η μιρταζαπίνη

παρουσιάζει γραμμική φαρμακοκινητική εντός των ορίων της συνιστώμενης δόσης. Η λήψη

τροφής δεν επηρεάζει τη φαρμακοκινητική της μιρταζαπίνης.

H μιρταζαπίνη μεταβολίζεται εκτενώς και απομακρύνεται μέσω των ούρων και των

κοπράνων σε λίγες ημέρες. Οι κύριες μεταβολικές οδοί βιομετασχηματισμού είναι η

απομεθυλίωση και η οξείδωση, που ακολουθούνται από σύζευξη. In vitro στοιχεία από

μικροσώματα ανθρώπινου ήπατος υποδηλώνουν ότι τα ένζυμα CYP2D6 και CYP1A2 του

κυτοχρώματος P450 εμπλέκονται στο σχηματισμό του 8-υδροξυ μεταβολίτη της

μιρταζαπίνης, ενώ το CYP3A4 θεωρείται ότι είναι υπεύθυνο για το σχηματισμό των Ν-

απομεθυλιωμένων και Ν-οξειδωμένων μεταβολιτών. Ο απομεθυλιωμένος μεταβολίτης της

μιρταζαπίνης είναι φαρμακολογικά ενεργός και εμφανίζει το ίδιο φαρμακοκινητικό προφίλ με

την αρχική ουσία.

Η κάθαρση της μιρταζαπίνης μπορεί να μειωθεί επί νεφρικής ή ηπατικής δυσλειτουργίας.

5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια

Τα προκλινικά δεδομένα βασισμένα σε καθιερωμένες μελέτες για την φαρμακολογική

ασφάλεια, την τοξικότητα επαναλαμβανόμενης δόσης, την καρκινογένεση ή την

γονοτοξικότητα δεν αποκάλυψαν κάποιο ιδιαίτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο.

Σε μελέτες για την τοξικότητα στην αναπαραγωγή σε αρουραίους και κουνέλια δεν

παρατηρήθηκαν τερατογενετικές επιδράσεις. Συστηματική έκθεση σε διπλάσια δόση από τη

μέγιστη θεραπευτική στους ανθρώπους, έδειξε αύξηση στην απώλεια μετά την εμφύτευση,

μείωση του βάρους γέννησης των νεογνών των ζώων και μείωση στο δείκτη επιβίωσης

νεογέννητων αρουραίων στις τρεις πρώτες ημέρες του θηλασμού.

Η μιρταζαπίνη δεν ήταν γονοτοξική σε μια σειρά από δοκιμασίες για γονιδιακή μετάλλαξη,

χρωμοσωμική βλάβη και βλάβη στο DNA. Όγκοι του θυρεοειδούς αδένα που βρέθηκαν σε

μελέτη καρκινογένεσης σε αρουραίους και ηπατοκυτταρικά νεοπλάσματα που βρέθηκαν σε

μελέτη καρκινογένεσης σε ποντίκια θεωρούνται ότι είναι χαρακτηριστικό του είδους,

απόρροια μη γονοτοξικών αντιδράσεων που σχετίζονται με μακράς διάρκειας θεραπεία με

υψηλές δόσεις επαγωγέων των ηπατικών ενζύμων.

6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

6.1 Κατάλογος εκδόχων

Κροσποβιδόνη

Μαννιτόλη (E421)

Κυτταρίνη, μικροκρυσταλλική

Ασπαρτάμη (E951)

Βελτιωτικό γεύσης φράουλας γουαράνης

Βελτιωτικό γεύσης μίνθης

Πυριτίου διοξείδιο, κολλοειδές άνυδρο

Μαγνήσιο στεατικό

6.2 Ασυμβατότητες

Δεν εφαρμόζεται.

6.3 Διάρκεια ζωής

3 χρόνια

6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος

Δεν υπάρχουν ειδικές οδηγίες διατήρησης για το προϊόν αυτό.

6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

Κυψέλη (blister) από PVC /πολυαμίδιο/ αλουμίνιο / πολυεστέρα.

Είναι διαθέσιμες οι ακόλουθες συσκευασίες:

6, 12, 18, 30, 48, 60, 90, 96 και 100 δισκία.

Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.

6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης

Κάθε προϊόν που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ή υπόλειμμα πρέπει να απορριφθεί σύμφωνα με τις

κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις.

7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

Δικαιούχος προϊόντος

Generics [UK] Ltd trading as Mylan

Station Close, Potters Bar

Hertfordshire EN6 1TL

United Kingdom

Κάτοχος Άδειας Κυκλοφορίας για την Ελλάδα:

Generics Pharma Hellas Ltd

Λεωφόρος Βουλιαγμένης 577

164 51 Αργυρούπολη

τηλ: 210-9936410

8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

MIRTAZAPINE/GENERICS 30 mg/TAB: 17944/20-3-2008

MIRTAZAPINE/GENERICS 45 mg/TAB: 17945/20-3-2008

9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ /ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ

20-3-2008

10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ