ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Meloxicam/Generics Δισκία 7,5 mg
Meloxicam/Generics Δισκία 15 mg
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Meloxicam/Generics Δισκία 7,5 mg
Κάθε δισκίο περιέχει 7,5 mg μελοξικάμης.
Έκδοχo: Κάθε δισκίο περιέχει 40,8 mg λακτόζης (ως λακτόζη μονοϋδρική).
Meloxicam/Generics Δισκία 15 mg
Κάθε δισκίο περιέχει 15,0 mg μελοξικάμης.
Έκδοχo: Κάθε δισκίο περιέχει 81,7 mg λακτόζης (ως λακτόζη μονοϋδρική).
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων βλέπε παράγραφο 6.1
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Δισκία.
7,5 mg: Δισκίο χρώματος ανοιχτού κίτρινου, στρογγυλό, το οποίο φέρει
διαχωριστική γραμμή στη μία όψη του. Η διαχωριστική γραμμή χρησιμεύει μόνο για
να διευκολύνει τη θραύση για διευκόλυνση της κατάποσης και όχι για τον
διαχωρισμό σε ίσες δόσεις
15 mg: Δισκίο χρώματος ανοιχτού κίτρινου, στρογγυλό, το οποίο φέρει
διαχωριστική γραμμή στη μία όψη του.
Το δισκίο μπορεί να διαχωριστεί σε δύο ίσα μέρη.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Βραχυχρόνια συμπτωματική θεραπεία εξάρσεων οστεοαρθρίτιδας.
Μακροχρόνια συμπτωματική θεραπεία ρευματοειδούς αρθρίτιδας ή
αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Από του στόματος χρήση
Meloxicam/Generics Δισκία 7,5 mg
Εξάρσεις οστεοαρθρίτιδας: 7,5 mg/ημέρα (ένα δισκίο των 7,5 mg).
Εφόσον είναι αναγκαίο, απουσία βελτίωσης, η δόση μπορεί να αυξηθεί σε 15
mg/ημέρα (δύο δισκία των 7,5 mg).
1
Ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα: 15 mg/ημέρα (δύο δισκία
των 7,5 mg) (Βλέπε επίσης ‘ειδικοί πληθυσμοί’).
Ανάλογα με τη θεραπευτική ανταπόκριση, η δόση μπορεί να μειωθεί σε 7,5
mg/ημέρα (ένα δισκίο των 7,5 mg).
Meloxicam/Generics Δισκία 15 mg
Εξάρσεις οστεοαρθρίτιδας: 7,5 mg/ημέρα (μισό δισκίο των 15 mg).
Εφόσον είναι αναγκαίο, απουσία βελτίωσης, η δόση μπορεί να αυξηθεί σε 15
mg/ημέρα (ένα δισκίο των 15 mg).
Ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα: 15 mg/ημέρα (ένα δισκίο
των 15 mg) (Βλέπε επίσης ‘ειδικοί πληθυσμοί’).
Ανάλογα με τη θεραπευτική ανταπόκριση, η δόση μπορεί να μειωθεί σε 7,5
mg/ημέρα (μισό δισκίο των 15 mg).
ΜΗΝ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΤΕ ΤΗ ΔΟΣΗ ΤΩΝ 15 mg/ημέρα.
Η ολική ημερήσια ποσότητα πρέπει να λαμβάνεται ως μονήρης δόση, με τη βοήθεια
νερού ή κάποιου άλλου υγρού, κατά τη διάρκεια κάποιου γεύματος.
Επειδή οι κίνδυνοι που συσχετίζονται με τη χρήση της μελοξικάμης είναι πιθανό να
αυξάνονται με την αύξηση της δόσης και τη διάρκεια της έκθεσης στο φάρμακο, η
χρήση θα πρέπει να γίνεται για τη μικρότερη δυνατή χρονική περίοδο και στην
χαμηλότερη αποτελεσματική ημερήσια δόση. Η ανάγκη ανακούφισης των
συμπτωμάτων του ασθενούς καθώς και η ανταπόκριση στη θεραπευτική αγωγή θα
πρέπει να επαναξιολογούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερα στην
περίπτωση των ασθενών που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα.
Ειδικοί πληθυσμοί
Ηλικιωμένοι ασθενείς και ασθενείς που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης
ανεπιθύμητων ενεργειών (βλέπε παράγραφο 5.2): Η συνιστώμενη δόση για
μακροχρόνια θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και της αγκυλοποιητικής
σπονδυλίτιδας σε ηλικιωμένους ασθενείς είναι 7,5 mg την ημέρα. Οι ασθενείς που
διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών θα πρέπει να
ξεκινούν τη θεραπεία με 7,5 mg την ημέρα (βλέπε παράγραφο 4.4).
Νεφρική ανεπάρκεια (βλέπε παράγραφο 5.2):
Σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, η
δόση δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 7,5 mg την ημέρα.
Δεν απαιτείται μείωση της δόσης σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική
ανεπάρκεια (δηλαδή σε ασθενείς με κάθαρση κρεατινίνης μεγαλύτερη των 25
ml/λεπτό). (Για τους ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια που δεν υποβάλλονται
σε αιμοκάθαρση, βλέπε παράγραφο 4.3).
Ηπατική ανεπάρκεια (βλέπε παράγραφο 5.2):
Δεν απαιτείται μείωση της δόσης σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική
ανεπάρκεια (Για τους ασθενείς με σοβαρά επηρεασμένη ηπατική λειτουργία, βλέπε
παράγραφο 4.3).
2
Παιδιά και έφηβοι (<15 ετών):
Το Meloxicam/Generics δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε παιδιά ηλικίας κάτω των
15 ετών.
Το παρόν φαρμακευτικό προϊόν διατίθεται και σε άλλες περιεκτικότητες, οι οποίες
ενδέχεται να είναι περισσότερο κατάλληλες.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορούν να ελαχιστοποιηθούν με την χρήση της
χαμηλότερης αποτελεσματικής δόσης στο μικρότερο χρονικό διάστημα που
απαιτείται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων (βλέπε παράγραφο 4.4).
4.3 Αντενδείξεις
Το Meloxicam/Generics αντενδείκνυται στις εξής καταστάσεις:
- Tρίτο τρίμηνο της κύησης και γαλουχία (βλέπε παράγραφο 4.6)
- Yπερευαισθησία στη μελοξικάμη ή σε κάποιο από τα έκδοχα, ή
υπερευαισθησία σε ουσίες που έχουν παρόμοια δράση, π.χ. στα
ΜΣΑΦ, στο ακετυλοσαλικυλικό οξύ (π.χ. ασπιρίνη). Τo
Meloxicam/Generics δεν πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς που
έχουν εμφανίσει σημεία άσθματος, ρινικούς πολύποδες,
αγγειονευρωτικό οίδημα ή κνίδωση, μετά από λήψη
ακετυλοσαλικυλικού οξέος (π.χ. ασπιρίνη) ή άλλων ΜΣΑΦ.
- Ενεργό έλκος του γαστρεντερικού σωλήνα ή ιστορικό
υποτροπιάζοντος έλκους του γαστρεντερικού σωλήνα
- Σοβαρά επηρεασμένη ηπατική λειτουργία
- Σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια που δεν αντιμετωπίζεται με
αιμοκάθαρση
- Γαστρεντερική αιμορραγία, αγγειοεγκεφαλική αιμορραγία ή άλλες
αιμορραγικές διαταραχές
- Ιστορικό γαστρεντερικής αιμορραγίας ή διάτρησης που σχετίζεται
με προηγούμενη θεραπεία με ΜΣΑΦ
- Ενεργό γαστρεντερικό έλκος/αιμορραγία ή ιστορικό
γαστρεντερικού έλκους/αιμορραγίας (δύο ή περισσότερα διακριτά
επεισόδια τεκμηριωμένης έλκωσης ή αιμορραγίας)
- Σοβαρού βαθμού καρδιακή ανεπάρκεια
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση
Η ταυτόχρονη χρήση της μελοξικάμης με ΜΣΑΦ, συμπεριλαμβανομένων
εκλεκτικών αναστολέων της κυκλοοξυγενάσης 2 θα πρέπει να αποφεύγεται.
Η μέγιστη ημερήσια συνιστώμενη δόση δε θα πρέπει να υπερβαίνεται όταν το
θεραπευτικό αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό, όπως επίσης δε θα πρέπει να
προστίθεται ένα επιπλέον ΜΣΑΦ στη θεραπευτική αγωγή επειδή αυτό θα μπορούσε
να αυξήσει την τοξικότητα, ενώ δεν έχει καταδειχτεί σχετικό θεραπευτικό
πλεονέκτημα. Εάν δε σημειωθεί βελτίωση έπειτα από αρκετές ημέρες, το κλινικό
όφελος της αγωγής θα πρέπει να επαναξιολογείται.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορούν να ελαχιστοποιηθούν με την χρήση της
χαμηλότερης αποτελεσματικής δόσης στο μικρότερο χρονικό διάστημα που
απαιτείται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων (βλέπε παράγραφο 4.2 και
3
γαστρεντερικοί και καρδιαγγειακοί κίνδυνοι παρακάτω).
Ενέργειες από το γαστρεντερικό σύστημα
Πρέπει να διερευνάται κάθε πιθανό ιστορικό οισοφαγίτιδας, γαστρίτιδας και/ή
πεπτικού έλκους προκειμένου να εξασφαλισθεί η πλήρης ίασή τους πριν από την
έναρξη της θεραπείας με τη μελοξικάμη. Σε ασθενείς που έχουν τέτοιου είδους
ιστορικό και που λαμβάνουν το Meloxicam/Generics, απαιτείται να δίδεται συνεχής
προσοχή γιατί είναι δυνατόν να σημειωθεί υποτροπή.
Ασθενείς με συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα ή με ιστορικό νόσου του
γαστρεντερικού συστήματος (δηλ. με ιστορικό ελκώδους κολίτιδας, νόσου του
Crohn) πρέπει να παρακολουθούνται στενά γιατί μπορεί να εμφανιστούν διαταραχές
του πεπτικού συστήματος, ιδιαίτερα γαστρεντερική αιμορραγία επειδή η κατάστασή
τους μπορεί να σημειώσει έξαρση.
Όπως και με τα άλλα ΜΣΑΦ, ανεξαρτήτως της χρονικής στιγμής, κατά τη διάρκεια
της θεραπείας με το Meloxicam/Generics έχει αναφερθεί αιμορραγία ή
έλκωση/διάτρηση του γαστρεντερικού σωλήνα, σε σπάνιες περιπτώσεις
θανατηφόρα, με ή χωρίς προειδοποιητικά συμπτώματα ή προηγούμενο ιστορικό
σοβαρών γαστρεντερικών επεισοδίων. Γενικά, η αιμορραγία ή η έλκωση/διάτρηση
του γαστρεντερικού σωλήνα έχουν σοβαρότερες συνέπειες στους ηλικιωμένους
(βλέπε παράγραφο 4.8).
Εάν παρουσιαστεί αιμορραγία ή έλκος του γαστρεντερικού σωλήνα σε ασθενείς που
λαμβάνουν το Meloxicam/Generics, η χορήγηση του φαρμάκου πρέπει να διακοπεί.
Ο κίνδυνος αιμορραγίας από το γαστρεντερικό, έλκωσης ή διάτρησης αυξάνει με
την αύξηση της δόσης των ΜΣΑΦ, στους ασθενείς με ιστορικό έλκους, ιδιαίτερα
εάν υπάρχουν επιπλοκές αιμορραγίας ή διατρήσεων (βλέπε παράγραφο 4.3) και
στους ηλικιωμένους. Οι ασθενείς αυτοί θα πρέπει να ξεκινούν τη θεραπεία στη
χαμηλότερη διαθέσιμη δόση.
Σε αυτούς τους ασθενείς, καθώς και στους ασθενείς που χρειάζεται να λαμβάνουν
ταυτόχρονα ασπιρίνη σε χαμηλές δόσεις, ή άλλα φάρμακα που ενδέχεται να
αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης ενεργειών από το γαστρεντερικό, θα πρέπει να
εξετάζεται το ενδεχόμενο χορήγησης συνδυασμένης θεραπείας με προστατευτικούς
παράγοντες (π.χ. μισοπροστόλη ή αναστολείς της αντλίας πρωτονίων) (βλέπε
παρακάτω και παράγραφο 4.5).
Οι ασθενείς με ιστορικό τοξικότητας από το γαστρεντερικό, ιδιαίτερα όταν είναι
ηλικιωμένοι, θα πρέπει να αναφέρουν οποιαδήποτε μη φυσιολογικά συμπτώματα
στην κοιλιακή χώρα (ιδιαίτερα αιμορραγία από το γαστρεντερικό) ιδιαίτερα κατά τα
αρχικά στάδια της θεραπείας.
Συνιστάται να επιδεικνύεται προσοχή στην περίπτωση των ασθενών που λαμβάνουν
ταυτόχρονα φαρμακευτικές αγωγές οι οποίες θα μπορούσαν να αυξήσουν τον
κίνδυνο εξέλκωσης ή αιμορραγίας, όπως από του στόματος κορτικοστεροειδή,
αντιπηκτικά όπως βαρφαρίνη, εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης της
σεροτονίνης ή αντιαιμοπεταλιακούς παράγοντες όπως ασπιρίνη (βλέπε παράγραφο
4.5).
Καρδιαγγειακές και αγγειοεγκεφαλικές επιδράσεις
Σε ασθενείς με ιστορικό υπέρτασης και/ή ήπιου έως μετρίου βαθμού συμφορητικής
4
καρδιακής ανεπάρκειας, απαιτείται κατάλληλη παρακολούθηση και συμβουλευτική,
δεδομένου ότι έχουν αναφερθεί περιστατικά κατακράτησης υγρών και οιδήματος
σχετιζόμενα με την θεραπεία με ΜΣΑΦ.
Τα δεδομένα που έχουν προκύψει από κλινικές και επιδημιολογικές μελέτες
υποδεικνύουν ότι η χρήση κάποιων ΜΣΑΦ (ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις και σε
μακροχρόνια θεραπεία) πιθανόν να συσχετίζονται με μικρό αυξημένο κίνδυνο
περιστατικών αρτηριακής θρόμβωσης (για παράδειγμα έμφραγμα μυοκαρδίου ή
εγκεφαλικό επεισόδιο). Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να επιτρέπουν τον
αποκλεισμό αυτού του κινδύνου για το Meloxicam/Generics.
Οι ασθενείς με μη ελεγχόμενη υπέρταση, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια,
εδραιωμένη ισχαιμική καρδιακή νόσο, περιφερική αρτηριακή νόσο και/ ή αγγειακή
εγκεφαλική νόσο, πρέπει να λαμβάνουν θεραπεία με μελοξικάμη μετά από
προσεκτική αξιολόγηση της κατάστασης. Παρόμοια αξιολόγηση της κατάστασης θα
πρέπει να γίνεται πριν ξεκινήσει μεγαλύτερης διάρκειας θεραπεία σε ασθενείς με
προδιαθεσικούς παράγοντες κινδύνου εμφάνισης κάποιας καρδιαγγειακής νόσου
(π.χ. υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, σακχαρώδη διαβήτη, κάπνισμα).
Δερματικές αντιδράσεις
Σοβαρού βαθμού δερματικές αντιδράσεις, μερικές εκ των οποίων είχαν μοιραία
κατάληξη, συμπεριλαμβανομένων αποφολιδωτικής δερματίτιδας, συνδρόμου
Stevens-Johnson και τοξικής επιδερμικής νεκρόλυσης, έχουν αναφερθεί πολύ
σπάνια σε συσχέτιση με τη χρήση των ΜΣΑΦ (βλέπε παράγραφο 4.8). Οι ασθενείς
φαίνεται πως διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης αυτών των
αντιδράσεων κατά τα πρώιμα στάδια της θεραπείας, με την έναρξη της αντίδρασης
να σημειώνεται στην πλειονότητα των περιστατικών εντός του πρώτου μήνα της
θεραπευτικής αγωγής. Η αγωγή με το Meloxicam/Generics θα πρέπει να διακόπτεται
με την πρώτη εμφάνιση δερματικού εξανθήματος, βλαβών των βλεννογόνων, ή
οποιουδήποτε άλλου σημείου υπερευαισθησίας.
Νεφρική δυσλειτουργία
Τα ΜΣΑΦ, αναστέλλοντας την αγγεοδιασταλτική δράση των νεφρικών
προσταγλανδινών, ενδέχεται να επάγουν την διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας,
λόγω ελάττωσης της σπειραματικής διήθησης. Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια είναι
δοσο- εξαρτώμενη. Κατά την έναρξη της θεραπευτικής αγωγής, ή μετά από κάποια
αύξηση της δόσης, συνιστάται η προσεκτική παρακολούθηση της διούρησης και της
λειτουργίας των νεφρών στους ασθενείς όπου απαντούν οι παρακάτω προδιαθεσικοί
παράγοντες κινδύνου:
- Ηλικιωμένοι
- Ταυτόχρονη λήψη θεραπευτικών αγωγών όπως αναστολείς ΜΕΑ,
ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης –ΙΙ, σαρτάνες,
διουρητικά (βλέπε παράγραφο 4.5)
- Υποογκαιμία (ανεξαρτήτως αιτιολογίας)
- Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια
- Νεφρική ανεπάρκεια
- Νεφρωσικό σύνδρομο
- Νεφροπάθεια του λύκου
- Σοβαρού βαθμού ηπατική δυσλειτουργία (λευκωματίνη ορού <25
g/l ή τιμή με βάση την κλίμακα Child-Pugh > 10)
Σε σπάνιες περιπτώσεις, τα ΜΣΑΦ μπορεί να προκαλέσουν διάμεση νεφρίτιδα,
5
σπειραματονεφρίτιδα, νέκρωση της μυελώδους μοίρας των νεφρών ή νεφρωσικό
σύνδρομο.
Κατακράτηση νατρίου και ύδατος
Με τα ΜΣΑΦ μπορεί να παρατηρηθεί επαγωγή κατακράτησης νατρίου, καλίου και
ύδατος και αλληλεπίδραση με τη νατριουρητική δράση των διουρητικών, με
συνέπεια πιθανές εξάρσεις της κλινικής κατάστασης ασθενών με καρδιακή
ανεπάρκεια ή με υπέρταση (βλέπε παραγράφους 4.2, 4.3 και 4.5).
Υπερκαλιαιμία
Η υπερκαλιαιμία ενδέχεται να ευνοηθεί από την ύπαρξη σακχαρώδους διαβήτη ή
από τη λήψη ταυτόχρονης θεραπευτικής αγωγή για την οποία είναι γνωστό πως
αυξάνει τα επίπεδα του καλίου στο αίμα (βλέπε παράγραφο 4.5). Στις περιπτώσεις
αυτές θα πρέπει να παρακολουθούνται οι τιμές του καλίου ανά τακτά χρονικά
διαστήματα.
Ηλικιωμένοι
Στους ηλικιωμένους σημειώνεται αυξημένη συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων
ενεργειών στα ΜΣΑΦ ιδιαίτερα γαστρεντερικής αιμορραγίας και διάτρησης που
μπορεί να έχουν μοιραία κατάληξη (βλέπε παράγραφο 4.2).
Συνήθως οι ανεπιθύμητες ενέργειες γίνονται λιγότερο καλά ανεκτές από ηλικιωμένα,
ευάλωτα ή εξασθενημένα άτομα, τα οποία κατά συνέπεια χρειάζονται προσεκτική
παρακολούθηση. Όπως και με τα άλλα ΜΣΑΦ, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στους
ηλικιωμένους, οι οποίοι συχνά εμφανίζουν ελάττωση της νεφρικής, ηπατικής και
καρδιακής λειτουργίας.
Άλλες προειδοποιήσεις
Όπως με τα περισσότερα ΜΣΑΦ, περιστασιακά έχουν αναφερθεί παροδικές
αυξήσεις των επιπέδων τρανσαμινάσης, αυξήσεις της χολερυθρίνης του ορού ή
άλλων παραμέτρων της ηπατικής λειτουργίας, καθώς και του αζώτου της ουρίας του
αίματος, καθώς και άλλες διαταραχές των εργαστηριακών παραμέτρων. Στην
πλειοψηφία τους αυτές οι διαταραχές ήταν παροδικές και ελαφρές. Αν μια τέτοια
διαταραχή αποδειχθεί σημαντική ή επίμονη, η χορήγηση του Meloxicam/Generics
θα πρέπει να διακοπεί και θα πρέπει να πραγματοποιηθούν οι κατάλληλες
εργαστηριακές διερευνητικές εξετάσεις.
Το Meloxicam/Generics, όπως συμβαίνει και με τα άλλα ΜΣΑΦ, ενδέχεται να
συγκαλύψει τα συμπτώματα κάποιας υποκείμενης λοιμώδους νόσου.
Όπως συμβαίνει και με οποιοδήποτε άλλο φάρμακο που είναι γνωστό ότι αναστέλλει
τη σύνθεση κυκλοξυγενάσης/ προσταγλανδίνης, η χρήση του Meloxicam/Generics
ενδέχεται να μειώσει τη γονιμότητα και δεν συνιστάται σε γυναίκες που προσπαθούν
να συλλάβουν. Σε γυναίκες που έχουν δυσκολία ως προς το να συλλάβουν, ή που
υποβάλλονται σε εξετάσεις διερεύνησης της στειρότητας, θα πρέπει να ληφθεί
υπόψη το ενδεχόμενο διακοπής του Meloxicam/Generics.
Το Meloxicam/Generics περιέχει λακτόζη. Ασθενείς με κληρονομικά προβλήματα
έλλειψης ανοχής στη γαλακτόζη, ανεπάρκειας Lapp λακτάσης ή δυσαπορρόφησης
γλυκόζης-γαλακτόζης δεν πρέπει να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές
6
αλληλεπίδρασης
Φαρμακοδυναμικές Αλληλεπιδράσεις:
Άλλα ΜΣΑΦ, περιλαμβανομένων των σαλικυλικών (ακετυλοσαλικυλικό οξύ):
Η χορήγηση αρκετών ΜΣΑΦ ταυτοχρόνως μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο
ανάπτυξης ελκών και αιμορραγίας του γαστρεντερικού σωλήνα, λόγω συνέργιας. Η
ταυτόχρονη χρήση του Meloxicam/Generics και άλλων ΜΣΑΦ δε συνιστάται (βλέπε
παράγραφο 4.4).
Κορτικοστεροειδή:
Αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης έλκωσης ή αιμορραγίας στο γαστρεντερικό σωλήνα
(βλέπε παράγραφο 4.4).
Από του στόματος αντιπηκτικά:
Αυξημένος κίνδυνος αιμορραγίας, λόγω αναστολής της λειτουργίας των
αιμοπεταλίων, και βλάβη του γαστρεντερικού βλεννογόνου. Η ταυτόχρονη χρήση
ΜΣΑΦ και από του στόματος αντιπηκτικών δεν συνιστάται (βλέπε παράγραφο 4.4).
Απαιτείται η προσεκτική παρακολούθηση του INR σε περίπτωση που αποδειχθεί
πως δεν είναι δυνατό να αποφευχθεί η λήψη αυτού του φαρμακευτικού συνδυασμού.
Θρομβολυτικά και αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα:
Αυξημένος κίνδυνος αιμορραγίας, λόγω αναστολής της λειτουργίας των
αιμοπεταλίων και βλάβης του γαστροδωδεκαδακτυλικού βλεννογόνου.
Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRIs):
Αυξημένος κίνδυνος γαστρεντερικής αιμορραγίας (βλέπε παράγραφο 4.4).
Διουρητικά, αναστολείς ΜΕΑ και ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ:
Τα ΜΣΑΦ είναι πιθανό να ελαττώσουν τη δράση των διουρητικών και των άλλων
αντιυπερτασικών φαρμάκων. Σε ορισμένους ασθενείς με μειωμένη νεφρική
λειτουργία (π.χ. αφυδατωμένους ασθενείς ή ηλικιωμένους ασθενείς με μειωμένη
νεφρική λειτουργία) η ταυτόχρονη χορήγηση ενός αναστολέα ΜΕΑ ή ανταγωνιστών
των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ και σκευασμάτων που αναστέλλουν την
κυκλοοξυγενάση είναι πιθανό να οδηγήσει σε περαιτέρω επιδείνωση της λειτουργίας
των νεφρών, περιλαμβανομένης της πιθανής οξείας νεφρικής ανεπάρκειας, η οποία
είναι συνήθως αναστρέψιμη. Κατά συνέπεια, ο συνδυασμός αυτός θα πρέπει να
χορηγείται με προσοχή, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους. Οι ασθενείς θα πρέπει να
ενυδατώνονται επαρκώς και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η παρακολούθηση της
νεφρικής λειτουργίας μετά από την έναρξη της συνδυασμένης θεραπευτικής αγωγής,
και έκτοτε ανά τακτά χρονικά διαστήματα (βλέπε και παράγραφο 4.4).
Άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα (π.χ. β- αποκλειστές):
Όσον αφορά στους τελευταίους, μπορεί να παρουσιαστεί μείωση της
αντιυπερτασικής δράσης των β- αποκλειστών (λόγω αναστολής των
προσταγλανδινών, με αγγειοδιασταλτικό αποτέλεσμα).
Κυκλοσπορίνη:
Η νεφροτοξικότητα της κυκλοσπορίνης μπορεί να ενισχυθεί από τα ΜΣΑΦ, λόγω
επιδράσεων στους νεφρούς όπου διαμεσολαβούν οι προσταγλανδίνες. Κατά τη
διάρκεια της συνδυασμένης θεραπείας, πρέπει να ελέγχεται η νεφρική λειτουργία.
Συνιστάται προσεκτική παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας, ιδιαίτερα στους
7
ηλικιωμένους.
Ενδομήτριες συσκευές:
Έχει αναφερθεί πως τα ΜΣΑΦ μειώνουν την αποτελεσματικότητα των ενδομήτριων
συσκευών, απαιτεί ωστόσο περαιτέρω επιβεβαίωση.
Φαρμακοκινητικές αλληλεπιδράσεις (επίδραση της μελοξικάμης στη
φαρμακοκινητική άλλων φαρμάκων).
Λίθιο:
Έχει αναφερθεί ότι τα ΜΣΑΦ αυξάνουν τα επίπεδα λιθίου στο αίμα (λόγω
μειωμένης νεφρικής απέκκρισης του λιθίου), που μπορούν να φτάσουν σε τοξικές
τιμές. Η ταυτόχρονη χρήση λιθίου και ΜΣΑΦ δεν συνιστάται (βλέπε παράγραφο
4.4). Εφόσον αυτός ο συνδυασμός δείχνει να είναι αναγκαίος, οι συγκεντρώσεις του
λιθίου στο πλάσμα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά κατά τη διάρκεια της
έναρξης, της ρύθμισης και της διακοπής της θεραπείας με το
Meloxicam/GENERICS.
Μεθοτρεξάτη:
Τα ΜΣΑΦ μπορεί να μειώσουν τη σωληναριακή έκκριση της μεθοτρεξάτης,
αυξάνοντας έτσι τις συγκεντρώσεις της στο πλάσμα. Γι’ αυτό το λόγο, δε συνιστάται
η ταυτόχρονη χρήση ΜΣΑΦ σε ασθενείς που λαμβάνουν υψηλές δόσεις
μεθοτρεξάτης (πάνω από 15 mg/εβδομάδα) (βλέπε παράγραφο 4.4).
Ο κίνδυνος αλληλεπίδρασης μεταξύ σκευασμάτων ΜΣΑΦ και μεθοτρεξάτης, πρέπει
να λαμβάνεται υπόψη και σε ασθενείς που λαμβάνουν χαμηλές δόσεις
μεθοτρεξάτης, ιδιαίτερα σε ασθενείς με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία. Σε
περίπτωση που η συνδυασμένη θεραπεία είναι αναγκαία, θα πρέπει να
προσδιορίζεται ο αριθμός των κυττάρων του αίματος και να παρακολουθείται η
νεφρική λειτουργία. Απαιτείται προσοχή σε περίπτωση που τόσο τα ΜΣΑΦ όσο και
η μεθοτρεξάτη χορηγηθούν εντός 3 ημερών, οπότε τα επίπεδα μεθοτρεξάτης στο
πλάσμα μπορεί να αυξηθούν και να προκαλέσουν αυξημένη τοξικότητα.
Αν και η φαρμακοκινητική της μεθοτρεξάτης (15 mg/εβδομάδα) δεν επηρεάζεται σε
κλινικώς σχετιζόμενο βαθμό από την ταυτόχρονη θεραπεία με μελοξικάμη, πρέπει
να ληφθεί υπόψη ότι η αιματολογική τοξικότητα της μεθοτρεξάτης μπορεί να
ενισχυθεί λόγω της θεραπείας με τα ΜΣΑΦ (βλέπε παραπάνω) (βλέπε παράγραφο
4.8.).
Φαρμακοκινητικές αλληλεπιδράσεις (Επίδραση άλλων φαρμάκων στη
φαρμακοκινητική του Meloxicam / Generics
Χολεστυραμίνη:
Η χολεστυραμίνη επιταχύνει την αποβολή της μελοξικάμης διακόπτοντας την
εντεροηπατική κυκλοφορία, με αποτέλεσμα η κάθαρση της μελοξικάμης να
αυξάνεται κατά 50% και η ημιπερίοδος αποβολής της να μειώνεται στις 13±3 ώρες.
Αυτή η αλληλεπίδραση έχει κλινική σημασία.
Δεν έχουν διαπιστωθεί κλινικώς σχετιζόμενες φαρμακευτικές αλληλεπιδράσεις όταν
η μελοξικάμη συγχορηγήθηκε με αντιόξινα, σιμετιδίνη και διγοξίνη.
4.6 Κύηση και γαλουχία
8
Κύηση:
Η αναστολή της σύνθεσης της προσταγλανδίνης ενδέχεται να επηρεάσει αρνητικά
την κύηση και/ ή την ανάπτυξη του εμβρύου/ νεογνού. Τα δεδομένα που έχουν
προκύψει μέσα από επιδημιολογικές μελέτες υποδεικνύουν πως ο κίνδυνος να
σημειωθεί αποβολή και καρδιακές δυσμορφίες και γαστροσχιστία ενδέχεται να είναι
αυξημένος έπειτα από τη χρήση κάποιου αναστολέα της σύνθεσης της
προσταγλανδίνης κατά τα πρώιμα στάδια της κύησης. Ο απόλυτος κίνδυνος
εμφάνισης καρδιαγγειακών δυσμορφιών αυξήθηκε από κάτω από 1%, μέχρι σε
περίπου 1,5%. Ο κίνδυνος πιστεύεται πως αυξάνει με την αύξηση της δόσης και της
διάρκειας της θεραπευτικής αγωγής. Στα πειραματόζωα, η χορήγηση κάποιου
αναστολέα της σύνθεσης της προσταγλανδίνης έχει καταδειχθεί πως έχει ως
αποτέλεσμα την αυξημένη απώλεια προ και μετά της εμφύτευσης και σε
θνησιμότητα του εμβρύου- νεογνού. Επιπρόσθετα, στα πειραματόζωα στα οποία
χορηγήθηκε κάποιος αναστολέας της σύνθεσης της προσταγλανδίνης κατά τη
διάρκεια της οργανογενετικής περιόδου, σημειώθηκε αυξημένη συχνότητα
εμφάνισης ποικίλλων δυσμορφιών, περιλαμβανομένων καρδιαγγειακών. Κατά τη
διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου τριμήνου της κύησης, η μελοξικάμη δεν
πρέπει να χορηγείται, εκτός και εάν η ένδειξη είναι απόλυτη. Σε περίπτωση που
γίνεται χρήση μελοξικάμης από μία γυναίκα που προσπαθεί να συλλάβει, ή κατά τη
διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου τριμήνου της κυήσεως, τα επίπεδα της δόσης
πρέπει να διατηρούνται όσο το δυνατό χαμηλότερα και η διάρκεια της θεραπείας
πρέπει να είναι όσο το δυνατό συντομότερη.
Κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της κύησης, όλοι οι αναστολείς της σύνθεσης
προσταγλανδινών μπορεί να εκθέσουν το έμβρυο σε:
καρδιοπνευμονική τοξικότητα (συνοδευόμενη από πρώιμη
σύγκλειση του βοτάλειου πόρου και από πνευμονική υπέρταση)
νεφρική δυσλειτουργία, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε νεφρική
ανεπάρκεια συνοδευόμενη από ολιγοϋδράμνιο
Τη μητέρα και το νεογνό, κατά το τέλος της κύησης, σε:
πιθανή παράταση της διάρκειας της αιμορραγίας, γεγονός που
αποτελεί αντιαιμοπεταλιακή επίδραση, η οποία μπορεί να
σημειωθεί ακόμη και σε πολύ χαμηλές δόσεις.
αναστολή των συσπάσεων της μήτρας η οποία έχει ως
αποτέλεσμα την καθυστέρηση ή την παράταση της διάρκειας
του τοκετού.
Κατά συνέπεια, το Meloxicam/Generics αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια του
τρίτου τριμήνου της κύησης.
Γαλουχία:
Αν και δεν υπάρχει ειδική εμπειρία με τη χρήση της μελοξικάμης, έχει γίνει γνωστό
πως τα ΜΣΑΦ περνούν στο γάλα της μητέρας. Η χορήγησή τους αντενδείκνυται
στις γυναίκες που θηλάζουν.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων
Δεν έχουν γίνει ειδικές μελέτες για την ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
9
μηχανημάτων. Εντούτοις, βάσει του φαρμακοδυναμικού προφίλ και των
ανεπιθύμητων αντιδράσεων στο φάρμακο που έχουν αναφερθεί, η επίδραση της
μελοξικάμης σε αυτές τις ικανότητες πιθανότατα είναι από ανύπαρκτη έως
αμελητέα. Όταν όμως εμφανιστούν διαταραχές της όρασης ή υπνηλία, ίλιγγος ή
άλλες διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, συνιστάται οι ασθενείς να
απέχουν από την οδήγηση ή το χειρισμό μηχανών.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
α) Γενική Περιγραφή
Οι συχνότητες των ανεπιθύμητων ενεργειών που περιγράφονται παρακάτω έχουν
βασισθεί σε αντίστοιχες αναφορές ανεπιθύμητων ενεργειών που σημειώθηκαν κατά
τη διάρκεια κλινικών μελετών. Οι πληροφορίες βασίζονται σε κλινικές μελέτες που
πραγματοποιήθηκαν σε 3750 ασθενείς, οι οποίοι έλαβαν από το στόμα καθημερινές
δόσεις μελοξικάμης των 7,5 ή 15 mg υπό μορφή δισκίων ή καψακίων για χρονικό
διάστημα μέχρι και 18 μηνών (μέση διάρκεια θεραπείας 127 ημέρες).
Περιλαμβάνονται και ανεπιθύμητες ενέργειες που έγιναν γνωστές από αναφορές
μετά από την κυκλοφορία του φαρμάκου.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες κατατάσσονται ανάλογα με τη συχνότητα εμφάνισής τους
σύμφωνα με την παρακάτω σύμβαση:
Πολύ συχνές ( 1/10)
Συχνές ( 1/100, < 1/10)
Όχι συχνές ( 1/1000, < 1/100)
Σπάνιες ( 1/10000, < 1/1000)
Πολύ σπάνιες (< 1/10000), μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν από τα
διαθέσιμα δεδομένα).
β) Πίνακας ανεπιθύμητων ενεργειών
Διαταραχές του αίματος και του λεμφικού συστήματος
Συχνές: Αναιμία
Όχι συχνές: Διαταραχές στις τιμές των γενικών εξετάσεων του αίματος:
λευκοπενία, θρομβοπενία, ακοκκιοκυτταραιμία (βλέπε παράγραφο γ)
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος
Σπάνιες: Αναφυλακτικές/αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις
Ψυχιατρικές διαταραχές
Σπάνιες: Διαταραχές της διάθεσης, αϋπνία και εφιάλτες
Διαταραχές του νευρικού συστήματος
Συχνές: Αίσθημα ελαφριάς κεφαλής, κεφαλαλγία
Όχι συχνές: Ίλιγγος, εμβοές, υπνηλία
Σπάνιες: Σύγχυση
Οφθαλμικές διαταραχές
Σπάνιες: Διαταραχές όρασης που περιλαμβάνουν θάμβος όρασης
Καρδιακές διαταραχές
10
Όχι συχνές: Αίσθημα παλμών, καρδιακή ανεπάρκεια
Αγγειακές διαταραχές
Όχι συχνές: Υπέρταση (βλέπε παράγραφο 4.4), εξάψεις
Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα και του μεσοθωρακίου
Σπάνιες: Έναρξη κρίσεων άσθματος σε ορισμένα άτομα αλλεργικά στο
ακετυλοσαλικυλικό οξύ (π.χ. ασπιρίνη) ή σε άλλα ΜΣΑΦ.
Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος
Συχνές: Συμπτώματα δυσπεψίας, ναυτίας και εμέτων, κοιλιακό άλγος,
δυσκοιλιότητα, μετεωρισμός, διάρροια
Όχι συχνές: Γαστρεντερική αιμορραγία, γαστροδωδεκαδακτυλικά έλκη,
οισοφαγίτιδα, στοματίτιδα
Σπάνιες: Διάτρηση του γαστρεντερικού σωλήνα, γαστρίτιδα, κολίτιδα
Τα πεπτικά έλκη, η διάτρηση ή η αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα μερικές
φορές ενδέχεται να είναι σοβαρής μορφής, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους (βλέπε
παράγραφο 4.4).
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων
Σπάνιες: Ηπατίτιδα
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού
Συχνές: Κνησμός, εξάνθημα
Όχι συχνές: Κνίδωση
Σπάνιες: Σύνδρομο Stevens-Johnson και τοξική επιδερμική νεκρόλυση,
αγγειοοίδημα, πομφολυγώδεις αντιδράσεις όπως πολύμορφο ερύθημα,
αντιδράσεις φωτοευαισθησίας
Διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών
Όχι συχνές: Παρακράτηση νατρίου και ύδατος, υπερκαλιαιμία, (βλέπε παράγραφο
4.4 και παράγραφο 4.5)
Σπάνιες: Οξεία νεφρική δυσλειτουργία στους ασθενείς με προδιαθεσικούς
παράγοντες κινδύνου (βλέπε παράγραφο 4.4)
Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης
Συχνές: Οίδημα, περιλαμβανομένου οιδήματος των κάτω άκρων
Παρακλινικές εξετάσεις
Όχι συχνές: Παροδική διαταραχή των εξετάσεων προσδιορισμού των ηπατικών
παραμέτρων (π.χ. αυξημένες τιμές τρανσαμινασών ή χολερυθρίνης),
Όχι συχνές: Διαταραχή των εργαστηριακών εξετάσεων που διερευνούν τη νεφρική
λειτουργία (π.χ. αυξημένες τιμές κρεατινίνης ή ουρίας)
γ) Πληροφορίες που αφορούν σε Μεμονωμένες Σοβαρές και/ή Συχνά
Εμφανιζόμενες Ανεπιθύμητες Ενέργειες
Έχουν αναφερθεί μεμονωμένα περιστατικά ακοκκιοκυτταραιμίας σε ασθενείς στους
οποίους χορηγήθηκε μελοξικάμη και άλλα δυνητικά μυελοτοξικά φάρμακα (βλ.
παράγραφο 4.5).
11
δ) Ανεπιθύμητες ενέργειες που δεν έχουν μέχρι στιγμής παρατηρηθεί σε
συσχέτιση με το παρόν φαρμακευτικό προϊόν, αλλά οι οποίες είναι γενικά
αποδεκτό πως συσχετίζονται με τη χρήση άλλων σκευασμάτων της ίδιας
φαρμακοθεραπευτικής κατηγορίας.
Οργανική νεφρική βλάβη η οποία είναι πιθανό να οφείλεται σε οξεία νεφρική
ανεπάρκεια: έχουν αναφερθεί μεμονωμένα περιστατικά διάμεσης νεφρίτιδας, οξείας
σωληναριακής νέκρωσης, νεφρωσικό σύνδρομο και νέκρωση της νεφρικής θηλής
(βλέπε παράγραφο 4.4)
Έχουν αναφερθεί οίδημα, υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια σε σχέση με τη
θεραπεία με ΜΣΑΦ.
Τα δεδομένα που έχουν προκύψει από κλινικές και επιδημιολογικές μελέτες
υποδεικνύουν ότι η χρήση κάποιων ΜΣΑΦ (ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις και
μακροχρόνια θεραπεία) πιθανόν να συσχετίζονται με μικρό αυξημένο κίνδυνο
περιστατικών αρτηριακής θρόμβωσης (για παράδειγμα έμφραγμα μυοκαρδίου ή
εγκεφαλικό επεισόδιο (βλέπε παράγραφο 4.4).
4.9 Υπερδοσολογία
Τα συμπτώματα που ακολουθούν την οξεία υπερδοσολογία από ΜΣΑΦ συνήθως
περιορίζονται σε λήθαργο, υπνηλία, ναυτία, έμετο και επιγαστρικό άλγος, τα οποία
είναι γενικά αναστρέψιμα με υποστηρικτική φροντίδα. Μπορεί να σημειωθεί
αιμορραγία από το γαστρεντερικό σωλήνα.
Η σοβαρή δηλητηρίαση μπορεί να προκαλέσει υπέρταση, οξεία νεφρική ανεπάρκεια,
ηπατική δυσλειτουργία, αναπνευστική καταστολή, κώμα, σπασμούς, καρδιαγγειακή
κατέρρειψη και καρδιακή ανακοπή. Έχουν αναφερθεί αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις
μετά από θεραπευτική λήψη ΜΣΑΦ οι οποίες μπορούν να εμφανιστούν και μετά
από λήψη υπερβολικής δόσης.
Μετά από λήψη υπερβολικής δόσης ΜΣΑΦ, οι ασθενείς πρέπει να αντιμετωπιστούν
με συμπτωματική και υποστηρικτική φροντίδα. Σε μια κλινική μελέτη αποδείχτηκε
ότι η χορήγηση δόσεων 4 g χολεστυραμίνης από το στόμα τρεις φορές την ημέρα
επιτάχυνε την απομάκρυνση της μελοξικάμης.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα,
Οξικάμες, κωδικός ATC: M01AC06.
Η μελοξικάμη είναι ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (ΜΣΑΦ) της
οικογένειας των οξικαμών, με αντιφλεγμονώδεις, αναλγητικές και αντιπυρετικές
ιδιότητες.
Η αντιφλεγμονώδης δράση της μελοξικάμης έχει αποδειχτεί σε κλασικά μοντέλα
φλεγμονών. Όπως και με τα άλλα ΜΣΑΦ, ο ακριβής μηχανισμός δράσης της
παραμένει άγνωστος. Όμως, υπάρχει τουλάχιστον ένας κοινός τρόπος δράσης που
12
μοιράζονται όλα τα ΜΣΑΦ (περιλαμβανομένης της μελοξικάμης): αναστέλλουν τη
βιοσύνθεση των προσταγλανδινών, που είναι γνωστοί διαμεσολαβητές των
φλεγμονών.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Η μελοξικάμη απορροφάται καλά από τον γαστρεντερικό σωλήνα, και αυτό
αντανακλάται στην υψηλή απόλυτη βιοδιαθεσιμότητά της που φθάνει στο 89% μετά
τη χορήγησή της από το στόμα (καψάκιο). Αποδείχτηκε ότι τα δισκία, το πόσιμο
εναιώρημα και τα καψάκια είναι βιοϊσοδύναμα.
Μετά τη χορήγηση μονήρους δόσης μελοξικάμης, οι μέσες μέγιστες συγκεντρώσεις
στο πλάσμα επιτυγχάνονται σε διάστημα 2 ωρών όταν το φάρμακο λαμβάνεται από
το στόμα υπό μορφή εναιωρήματος και σε διάστημα 5-6 ωρών όταν λαμβάνεται υπό
στερεή από του στόματος μορφή (καψάκια και δισκία).
Μετά από χορήγηση πολλών δόσεων, η σταθερή κατάσταση επιτυγχάνεται σε
διάστημα 3 έως 5 ημερών. Η χορήγηση των δόσεων μία φορά την ημέρα οδηγεί σε
συγκεντρώσεις του φαρμάκου στο πλάσμα με σχετικά μικρή διακύμανση μεταξύ
μεγίστων-ελαχίστων τιμών, σε εύρος 0,4-1,0 µg/mL με τις δόσεις των 7,5 mg και 0,8
– 2,0 µg/mL με τις δόσεις των 15 mg, αντίστοιχα (C
min
και C
max
σε σταθερή
κατάσταση, αντίστοιχα). Οι μέγιστες συγκεντρώσεις μελοξικάμης στο πλάσμα σε
σταθερή κατάσταση επιτυγχάνονται σε διάστημα πέντε έως έξι ωρών με τα δισκία,
τα καψάκια και το πόσιμο εναιώρημα, αντίστοιχα. Η συνεχής θεραπεία για χρονικό
διάστημα που υπερβαίνει το ένα έτος έχει ως αποτέλεσμα παρόμοιες συγκεντρώσεις
φαρμάκου με αυτές που παρατηρούνται όταν επιτυγχάνεται σταθερή κατάσταση για
πρώτη φορά. Η έκταση της απορρόφησης της μελοξικάμης μετά τη χορήγησή της
από το στόμα δεν μεταβάλλεται με την ταυτόχρονη λήψη τροφής.
Κατανομή
Η μελοξικάμη συνδέεται πολύ ισχυρά με τις πρωτεΐνες του πλάσματος, ουσιαστικά
με τη λευκωματίνη (99%). Η μελοξικάμη διεισδύει στο αρθρικό υγρό και οι
συγκεντρώσεις της σε αυτό φτάνουν περίπου στο μισό των συγκεντρώσεών της στο
πλάσμα. Ο όγκος κατανομής είναι μικρός, κατά μέσον όρο 11 L. Οι διαφορές από
άτομο σε άτομο είναι της τάξης του 30-40%.
Βιομετατροπή
Η μελοξικάμη υφίσταται εκτεταμένη ηπατική βιομετατροπή. Στα ούρα έχουν
ταυτοποιηθεί τέσσερις διαφορετικοί μεταβολίτες της μελοξικάμης, που είναι όλοι
φαρμακοδυναμικά ανενεργοί. Ο κύριος μεταβολίτης, η 5’-καρβοξυ- μελοξικάμη
(60% της δόσης), σχηματίζεται με οξείδωση ενός ενδιάμεσου μεταβολίτη της 5’-
υδροξυ μεθυλ- μελοξικάμης, ο οποίος απεκκρίνεται επίσης αλλά σε μικρότερο
βαθμό (9 % της δόσης). Μελέτες in vitro δείχνουν ότι το CYP 2C9 παίζει σημαντικό
ρόλο σε αυτή τη μεταβολική οδό, με μικρή συμμετοχή του ισοενζύμου CYP 3A4. Η
δράση της υπεροξειδάσης στον ασθενή είναι πιθανόν υπεύθυνη για τους άλλους δύο
μεταβολίτες, που αναλογούν στο 16% και στο 4% της χορηγηθείσας δόσης,
αντίστοιχα.
Αποβολή
Η μελοξικάμη απεκκρίνεται κυρίως με τη μορφή των μεταβολιτών της, σε ίσο βαθμό
στα ούρα και στα κόπρανα. Λιγότερο από το 5% της ημερήσιας δόσης απεκκρίνεται
13
αμετάβλητο στα κόπρανα, ενώ ίχνη μόνο της μητρικής ένωσης απεκκρίνονται στα
ούρα.
Η μέση ημιπερίοδος της αποβολής είναι περίπου 20 ώρες. Η ολική κάθαρση στο
πλάσμα είναι κατά μέσον όρο 8 mL /min.
Γραμμικότητα/ μη- γραμμικότητα
Η μελοξικάμη επιδεικνύει γραμμική φαρμακοκινητική σε φάσμα θεραπευτικής
δόσης από 7,5 mg έως 15 mg, μετά τη χορήγηση από το στόμα ή ενδομυϊκά.
Ειδικοί πληθυσμοί
Ηπατική/ νεφρική ανεπάρκεια:
Ούτε η ήπια ούτε η μέτρια ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια έχει ουσιαστική επίδραση
στη φαρμακοκινητική της μελοξικάμης. Σε νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου, η
αύξηση του όγκου κατανομής μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερες
συγκεντρώσεις ελεύθερης μελοξικάμης, και η ημερήσια δόση των 7,5 mg δεν πρέπει
να υπερβαίνεται (βλέπε παράγραφο 4.2).
Ηλικιωμένοι:
Στους ηλικιωμένους ασθενείς, η μέση κάθαρση στο πλάσμα σε σταθερή κατάσταση
ήταν ελαφρώς μικρότερη από ότι στους νεότερους ασθενείς.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Σε προκλινικές μελέτες έχει βρεθεί ότι το τοξικολογικό προφίλ της μελοξικάμης
είναι ταυτόσημο με αυτό των ΜΣΑΦ: έλκη και διαβρώσεις του γαστρεντερικού
σωλήνα, νέκρωση νεφρικής θηλής κατά τη χρόνια χορήγηση υψηλών δόσεων σε δύο
είδη πειραματόζωων.
Μελέτες αναπαραγωγής σε αρουραίους με χορήγηση μελοξικάμης από το στόμα
έχουν δείξει μείωση ωορρηξιών, αναστολή εμφυτεύσεων και εμβρυοτοξικές
επιδράσεις (αύξηση των αναρροφήσεων) σε τοξικά για τη μητέρα επίπεδα δόσης της
τάξης του 1 mg/kg και υψηλότερα. Κατά τις μελέτες τοξικότητας κατά την
αναπαραγωγή που διεξάχθηκαν σε αρουραίους και κουνέλια δεν καταδείχτηκε
τερατογένεση με τη λήψη από του στόματος δόσεων έως και 4 mg/kg στους
αρουραίους και 80 mg/kg στα κουνέλια.
Αυτά τα επίπεδα δόσης είναι 5-πλάσια έως 10-πλάσια της κλινικής δόσης (7,5 – 15
mg) που υπολογίζεται βάσει των mg/kg (σε άτομο σωματικού βάρους 75 kg). Έχουν
αναφερθεί εμβρυοτοξικές επιδράσεις στο τέλος της κύησης, κοινές για όλους τους
αναστολείς της σύνθεσης προσταγλανδινών. Δεν έχουν υπάρξει ενδείξεις
μεταλλαξιογόνου δράσης, είτε in vitro είτε in vivo. Με δόσεις πολύ υψηλότερες από
αυτές που χρησιμοποιούνται κλινικά δεν έχει αποδειχθεί κίνδυνος καρκινογένεσης
σε αρουραίους και ποντικούς.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Κυτταρίνη μικροκρυσταλλική
14
Άμυλο αραβοσίτου προζελατινοποιημένο
Λακτόζη μονοϋδρική
Άμυλο αραβοσίτου
Νάτριο κιτρικό
Πυριτίου οξείδιο, κολλοειδές, άνυδρο
Μαγνήσιο στεατικό
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
3 χρόνια.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν πρέπει να φυλάσσεται στην αρχική
συσκευασία.Φυλάσσετε στην αρχική συσκευασία.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Κυψέλες από PVC/PVdC και φύλλο αλουμινίου σκληρής επίστρωσης.
Χάρτινα κουτιά των 7, 10, 14, 15, 20, 28, 30, 50, 60, 100, 140, 280, 300, 500, ή 1000
δισκία.
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις χρήσης και χειρισμού (και απόρριψης)
Καμία ειδική υποχρέωση.
Κάθε προϊόν που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ή υπόλειμμα πρέπει να απορριφθεί
σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Δικαιούχος Προϊόντος:
Generics [UK] Limited
Station Close, Potters Bar, Hertfordshire, EN61TL, United Kingdom
Κάτοχος Άδειας Κυκλοφορίας για την Ελλάδα:
Generics Pharma Hellas ΕΠΕ, Λεωφόρος Βουλιαγμένης 577Α, 164-51 Αργυρούπολη
τηλ: 210-9936410
8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
7.5 mg: 34594/12-05-2011
15 mg: 34595/12-05-2011
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
17-12-2004/12-05-2011
15
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
Μάιος 2011
16