Τα ενδογενή ανδρογόνα, κυρίως η τεστοστερόνη, που εκκρίνονται από τους όρχεις και ο
κύριος μεταβολίτης της τεστοστερόνης (διϋδροτεστοστερόνη, DHT) είναι υπεύθυνα για την
ανάπτυξη των έξω και έσω γεννητικών οργάνων, τη διατήρηση των δευτερογενών
σεξουαλικών χαρακτηριστικών (ανάπτυξη τριχώματος, αλλαγή της φωνής, ανάκυψη της
γενετήσιας ορμής), τη γενική δράση στον αναβολισμό πρωτεϊνών, την ανάπτυξη των
σκελετικών μυών, την κατανομή του σωματικού λίπους και τη μείωση της απομάκρυνσης
μέσω των ούρων του αζώτου, του νατρίου, του καλίου, του χλωρίου, των φωσφορικών και
του ύδατος.
Οι επιδράσεις της τεστοστερόνης σε ορισμένα όργανα-στόχους παρατηρείται μόνο μετά την
περιφερική μετατροπή της τεστοστερόνης σε οιστραδιόλη, που στη συνέχεια δεσμεύεται
στους υποδοχείς οιστρογόνων των κυττάρων-στόχων, όπως για παράδειγμα στην υπόφυση,
στον λιπώδη ιστό, στον εγκέφαλο, στα οστά, στους όρχεις και στον προστάτη.
5.2. Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Η εφαρμογή δύο διαδερμικών εμπλάστρων και η διατήρησή τους για 48 ώρες σε 24 ασθενείς
με υπογοναδισμό οδηγεί, για δύο διαδερμικά έμπλαστρα 30 cm
2
, στην απελευθέρωση 2 x
1,2 mg τεστοστερόνης ανά 24 ώρες˙ για δύο διαδερμικά έμπλαστρα 45 cm
2
, 2 x 1,8 mg
τεστοστερόνης ανά 24 ώρες˙ για δύο διαδερμικά έμπλαστρα 60 cm
2
, 2 x 2,4 mg
τεστοστερόνης ανά 24 ώρες.
Η τεστοστερόνη απορροφόνταν συνεχώς κατά τη διάρκεια των 48 ωρών. Η επιπεδωμένη
συγκέντρωση επιτυγχάνεται 12 ώρες μετά την εφαρμογή, με Τ
max
να κυμαίνεται από 12 έως
24 ώρες.
Μετά την εφαρμογή δύο εμπλάστρων TESTOPATCH 2,4 mg/24 h, οι συγκεντρώσεις της
τεστοστερόνης του πλάσματος μεταξύ 3 και 10 ng.ml
-1
(φυσιολογικές τιμές) μετρήθηκαν στο
79,5% των υπό θεραπεία ασθενών με υπογοναδισμό. Τα επίπεδα αυτά ήταν υψηλότερα από
10 ng.ml
-1
στο 12,5% των ασθενών.
Μετά από ένα χρόνο θεραπείας με δύο έμπλαστρα TESTOPATCH 2,4 mg/24 h, οι
συγκεντρώσεις της τεστοστερόνης του πλάσματος είχαν επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα
στο 67% των υπό θεραπεία ασθενών με υπογοναδισμό και ήταν υψηλότερες από 10 ng.ml
-1
στο 5,8% των ασθενών.
Δεν έχει παρατηρηθεί συσσώρευση της τεστοστερόνης.
Η ελεύθερη τεστοστερόνη δεσμεύεται ισχυρά (30-60%) στη σφαιρίνη που δεσμεύει τις
γεννητικές ορμόνες (SHBG) και ασθενώς στη λευκωματίνη. Μόνο το 1 έως 2% της δόσης της
τεστοστερόνης είναι παρούσα σε ελεύθερη μορφή.
Η τεστοστερόνη μετατρέπεται σε δύο κύριους μεταβολίτες, την οιστραδιόλη και τη
διϋδροτεστοστερόνη (DHT). Η DHT διαθέτει ισχυρότερη ανδρογενετική δραστικότητα από
την τεστοστερόνη.
Η τεστοστερόνη απομακρύνεται ταχύτατα με ημιπερίοδο ζωής μεταξύ 0,5 και 2 ωρών.
Το 90% περίπου της χορηγούμενης μέσω της ενδομυϊκής οδού τεστοστερόνης απεκκρίνεται
στα ούρα σε γλυκουρο- ή σουλφο-συζευγμένες μορφές και υπό μορφή μεταβολιτών. Περίπου
το 6% της δόσης απεκκρίνεται στα κόπρανα, κυρίως σε μη συζευγμένη μορφή.
Μετά την απομάκρυνση του διαδερμικού εμπλάστρου, τα επίπεδα της τεστοστερόνης του
ορού μειώνονται ταχύτατα (κατά 40%, 2 ώρες μετά την απομάκρυνση).
5.3. Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Η τεστοστερόνη βρέθηκε μη γονοτοξική. Σε μελέτες με πειραματόζωα, αποδείχθηκε σχέση
μεταξύ της θεραπείας με ανδρογόνα και συγκεκριμένων μορφών καρκίνου. Τα στοιχεία που
ελήφθησαν από αρουραίους κατέδειξαν αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του