ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
BIKALEN
®
50mg, επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία.
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε δισκίο περιέχει 50 mg βικαλουταμίδης.
Έκδοχα με γνωστές δράσεις:
Κάθε δισκίο περιέχει 60,44 mg lactose monohydrate.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο.
Λευκά, σφαιρικά, αμφίκυρτα επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία, με χαραγμένη
στη μία πλευρά την ένδειξη ΒCM 50.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Αντιμετώπιση του προχωρημένου καρκίνου του προστάτη σε συνδυασμό με
θεραπεία με ανάλογο ορμόνης απελευθέρωσης της ωχρινοποιητικής ορμόνης
(LHRH) ή χειρουργική αφαίρεση των όρχεων.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Ενήλικες άνδρες συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων: Η δοσολογία είναι 1
δισκίο των 50 mg μία φορά την ημέρα με από του στόματος χορήγηση.
Η θεραπεία με βικαλουταμίδη πρέπει να αρχίζει τουλάχιστον 3 ημέρες πριν την
έναρξη της θεραπευτικής αγωγής με ένα ανάλογο LHRH ή ταυτόχρονα με την
χειρουργική αφαίρεση των όρχεων.
Ειδικοί πληθυσμοί
Νεφρική ανεπάρκεια
Δεν απαιτείται τροποποίηση της δοσολογίας σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια.
Ηπατική ανεπάρκεια
Δεν απαιτείται τροποποίηση της δοσολογίας σε ασθενείς με ήπια ηπατική
ανεπάρκεια. Αυξημένη συσσώρευση του φαρμάκου μπορεί να παρατηρηθεί σε
ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια (βλ. παράγραφο 4.4).
Παιδιατρικός πληθυσμός
Η βικαλουταμίδη δεν ενδείκνυται στα παιδιά και στους εφήβους.
2
Τρόπος χορήγησης
Τα δισκία πρέπει να καταπίνονται ολόκληρα με τη βοήθεια υγρού.
4.3 Αντενδείξεις
Η βικαλουταμίδη αντενδείκνυται στις γυναίκες και τα παιδιά (βλ. παράγραφο
4.6).
Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται
στην παράγραφο 6.1.
Συγχορήγηση τερφεναδίνης, αστεμιζόλης ή σιζαπρίδης με βικαλουταμίδη
αντενδείκνυται (βλ. παράγραφο 4.5).
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Η έναρξη της θεραπείας θα πρέπει να γίνεται υπό την άμεση επίβλεψη ειδικού.
Η βικαλουταμίδη μεταβολίζεται εκτεταμένα στο ήπαρ. Τα διαθέσιμα στοιχεία
υποδηλώνουν ότι η αποβολή του μπορεί να είναι βραδύτερη σε άτομα με σοβαρή
ηπατική ανεπάρκεια και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη συσσώρευση της
βικαλουταμίδης. Συνεπώς, η βικαλουταμίδη πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή
σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια.
Συνιστάται περιοδικός έλεγχος της ηπατικής λειτουργίας προκειμένου να
διαπιστωθούν πιθανές μεταβολές της ηπατικής λειτουργίας. Στην πλειοψηφία
τους οι μεταβολές στην ηπατική λειτουργία αναμένεται να εμφανισθούν μέσα
στους 6 πρώτους μήνες της θεραπείας με βικαλουταμίδη.
Σπάνια έχουν παρατηρηθεί σοβαρές ηπατικές βλάβες και ηπατική ανεπάρκεια με
τη βικαλουταμίδη και έχουν αναφερθεί θανατηφόρες καταλήξεις (βλ. παράγραφο
4.8). Η θεραπεία με βικαλουταμίδη θα πρέπει να διακοπεί εάν οι ηπατικές
μεταβολές είναι σοβαρές.
Μείωση στην ανοχή της γλυκόζης έχει παρατηρηθεί σε άνδρες που λάμβαναν
LHRH αγωνιστές. Αυτό μπορεί να εκδηλώνεται ως διαβήτης ή ως απώλεια του
γλυκαιμικού ελέγχου σε αυτούς με προϋπάρχοντα διαβήτη. Ως εκ τούτου πρέπει να
λαμβάνεται υπόψη η παρακολούθηση των τιμών της γλυκόζης του αίματος σε
ασθενείς που λαμβάνουν βικαλουταμίδη σε συνδυασμό με LHRH αγωνιστές.
Η βικαλουταμίδη έχει φανεί να αναστέλλει το κυτόχρωμα P450 (CYP 3A4), ως εκ
τούτου απαιτείται προσοχή όταν η βικαλουταμίδη συγχορηγείται με φάρμακα που
μεταβολίζονται κυρίως από το CYP 3A4, (βλ. παράγραφο 4.3 και 4.5).
Ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη γαλακτόζη, με Lapp
ανεπάρκεια λακτάσης, ή δυσαπορρόφηση γλυκόζης-γαλακτόζης, δεν πρέπει να
λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.
Η θεραπεία ανδρογονικού αποκλεισμού μπορεί να παρατείνει το διάστημα QT.
Οι γιατροί θα πρέπει να αξιολογήσουν την αναλογία οφέλους/κινδύνου, καθώς και
την ενδεχόμενη εμφάνιση κοιλιακής ταχυκαρδίας δίκην ριπιδίου (Torsade de
pointes) πριν την έναρξη θεραπείας με βικαλουταμίδη, σε ασθενείς με ιστορικό ή
με παράγοντες κινδύνου παράτασης τους διαστήματος QT και σε ασθενείς που
λαμβάνουν ταυτόχρονα φαρμακευτικά προϊόντα που μπορεί να παρατείνουν το
διάστημα QT.
3
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές
αλληλεπίδρασης
Δ μ μ μ εν υπάρχουν στοιχεία φαρ ακοδυνα ικών ή φαρ ακοκινητικών αλληλεπιδράσεων
μ εταξύ της βικαλουταμίδης και των αναλόγων LHRH.
Μελέτες
in vitro
έχουν δείξει ότι το R-εναντιομερές της βικαλουταμίδης είναι
αναστολέας του CYP 3A4 με μικρότερο ανασταλτικό αποτέλεσμα στη
δραστικότητα των CYP 2C9, 2C19 και 2D6.
Μολονότι κλινικές μελέτες που χρησιμοποιούσαν αντιπυρίνη ως δείκτη της
δραστικότητας του Κυτοχρώματος P450 (CYP), δεν έδειξαν στοιχεία
αλληλεπίδρασης της βικαλουταμίδης με άλλο φάρμακο, η μέση έκθεση της
μιδαζολάμης (AUC) αυξήθηκε έως και 80% μετά από συγχορήγηση με
βικαλουταμίδη για 28 ημέρες. Για φάρμακα με μικρό θεραπευτικό εύρος τέτοια
αύξηση μπορεί να συσχετίζεται. Έτσι, η συγχορήγηση με τερφεναδίνη, αστεμιζόλη
και σιζαπρίδη αντενδείκνυται (βλ. παράγραφο 4.3.) και απαιτείται προσοχή κατά
τη συγχορήγηση βικαλουταμίδης με ουσίες όπως η κυκλοσπορίνη και οι
αποκλειστές των διαύλων ασβεστίου. Μπορεί να χρειαστεί μείωση της δοσολογίας
για τα φάρμακα αυτά, ειδικότερα αν υπάρχει ένδειξη ενίσχυσης του
αποτελέσματος ή αύξησης των ανεπιθύμητων ενεργειών. Για την κυκλοσπορίνη
συνιστάται να παρακολουθούνται στενά οι συγκεντρώσεις της στο πλάσμα και η
κλινική κατάσταση του ασθενούς, μετά την έναρξη ή τη διακοπή της θεραπείας με
βικαλουταμίδη.
Απαιτείται προσοχή όταν συνταγογραφείται βικαλουταμίδη με άλλα φάρμακα τα
οποία μπορεί να αναστέλλουν οξείδωση του φαρμάκου, π.χ. σιμετιδίνη και
κετοκοναζόλη. Στη θεωρία, αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα αυξημένες
συγκεντρώσεις βικαλουταμίδης στο πλάσμα, που θα μπορούσαν θεωρητικά να
οδηγήσουν σε αύξηση των ανεπιθύμητων ενεργειών.
Μελέτες
in vitro
έχουν δείξει ότι η βικαλουταμίδη μπορεί να εκτοπίσει το
κουμαρινικό αντιπηκτικό βαρφαρίνη, από τις θέσεις σύνδεσής του με τις
πρωτεΐνες. Συνιστάται επομένως, εάν γίνεται έναρξη χορήγησης βικαλουταμίδης
σε ασθενείς που λαμβάνουν ήδη κουμαρινικά αντιπηκτικά, να παρακολουθείται
στενά ο χρόνος προθρομβίνης.
Επειδή η θεραπεία ανδρογονικού αποκλεισμού μπορεί να παρατείνει το διάστημα
QT, θα πρέπει να αξιολογηθεί προσεκτικά η ταυτόχρονη χρήση βικαλουταμίδης με
φαρμακευτικά προϊόντα που είναι γνωστό ότι παρατείνουν το διάστημα QT ή
φαρμακευτικά προϊόντα που μπορούν να προκαλέσουν κοιλιακή ταχυκαρδία δίκην
ριπιδίου (Torsade de pointes) όπως τάξης ΙΑ (π.χ. κινιδίνη, δισοπυραμίδη) ή τάξης
ΙΙΙ (π.χ. αμιοδαρόνη, σοταλόλη, δοφετιλίδη, ιβουτιλίδη) αντιαρρυθμικά
φαρμακευτικά προϊόντα, μεθαδόνη, μοξιφλοξασίνη, αντιψυχωσικά, κ.τ.λ. λ.
παράγραφο 4.4).
Παιδιατρικός πληθυσμός
Μελέτες αλληλεπιδράσεων έχουν πραγματοποιηθεί μόνο σε ενήλικες.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Η βικαλουταμίδη αντενδείκνυται στις γυναίκες και δεν πρέπει να χορηγείται σε
εγκύους και θηλάζουσες μητέρες.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Η βικαλουταμίδη είναι μάλλον απίθανο να βλάψει την ικανότητα των ασθενών να
4
οδηγούν ή να χειρίζονται μηχανήματα. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ενίοτε
μπορεί να παρατηρηθεί υπνηλία. Ασθενείς που εμφανίζουν τέτοιες επιδράσεις
πρέπει να προσέχουν.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Σε αυτήν την παράγραφο οι ανεπιθύμητες ενέργειες ορίζονται ως ακολούθως:
Πολύ συχνές (≥1/10), συχνές (≥1/100 έως < 1/10), όχι συχνές (≥1/1,000 έως
<1/100), σπάνιες (≥1/10,000 έως <1/1,000), πολύ σπάνιες (<1/10,000), μη
γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία).
Πίνακας 1: Συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών
Σύστημα Όργανο
Τάξη
Συχνότητα Περιστατικό
Διαταραχές του
αιμοποιητικού και του
λεμφικού συστήματος
Πολύ συχνές Αναιμία
Διαταραχές του
ανοσοποιητικού
συστήματος
Όχι συχνές Υπερευαισθησία,
αγγειοοίδημα και
κνίδωση
Διαταραχές του
μεταβολισμού και της
θρέψης
Συχνές Μειωμένη όρεξη
Ψυχιατρικές
διαταραχές
Συχνές Μειωμένη libido,
Κατάθλιψη
Διαταραχές του
νευρικού συστήματος
Πολύ συχνές
Συχνές
Ζάλη
Υπνηλία
Καρδιακές διαταραχές Συχνές
Μη γνωστές
Έμφραγμα του
μυοκαρδίου (έχουν
αναφερθεί
θανατηφόρες
καταλήξεις)
4
,
Καρδιακή ανεπάρκεια
4
Παράταση του
διαστήματος QTλ.
παραγράφο 4.4 και
4.5)
Αγγειακές διαταραχές Πολύ συχνές Έξαψη
Διαταραχές του
αναπνευστικού
συστήματος,του
θώρακα και του
μεσοθωράκιου
Όχι συχνές Διάμεση
πνευμονοπάθεια
5
(έχουν αναφερθεί
θανατηφόρες
καταλήξεις)
Διαταραχές του
γαστρεντερικού
Πολύ συχνές
Συχνές
Κοιλιακό άλγος,
Δυσκοιλιότητα,
Ναυτία Δυσπεψία,
Μετεωρισμός
Διαταραχές του
ήπατος και των
χοληφόρων
Συχνές Ηπατοτοξικότητα,
Ίκτερος,
Υπερτρανσαμιναιμία
1
,
Σπάνιες Ηπατική ανεπάρκεια
2
(έχουν αναφερθεί
θανατηφόρες
καταλήξεις)
5
Διαταραχές του
δέρματος και του
υποδόριου ιστού
Συχνές Αλωπεκία,
Υπερτρίχωση/ Επανα-
τριχοφυία,
Ξηροδερμία,Κνησμός,
Σπάνιες
Εξάνθημα
Αντίδραση
φωτοευαισθησίας
Διαταραχές των
νεφρών και των
ουροφόρων οδών
Πολύ συχνές Αιματουρία
Διαταραχές του
αναπαραγωγικού
συστήματος και του
μαστού
Πολύ συχνές Γυναικομαστία &
ευαισθησία των
μαστών
3
Συχνές Στυτική
δυσλειτουργία
Γενικές διαταραχές
και καταστάσεις της
οδού χορήγησης
Πολύ συχνές
Συχνές
Αδυναμία, Οίδημα
Πόνος στο στήθος
Παρακλινικές
εξετάσεις
Συχνές Αύξηση Σωματικού
Βάρους
1
Οι μεταβολές της ηπατικής λειτουργίας σπάνια είναι σοβαρές και συχνά είναι
παροδικές και αποκαθίστανται ή βελτιώνονται με τη συνέχιση της θεραπείας ή
μετά την διακοπή της.
2
Αναφέρεται ως ανεπιθύμητη ενέργεια μετά την αξιολόγηση των δεδομένων που
προέκυψαν από την κυκλοφορία στην αγορά. Η συχνότητα αναφοράς έχει
καθοριστεί από το ρυθμό εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών ηπατικής
ανεπάρκειας σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία στην ομάδα βικαλουταμίδης 150
mg
στις μελέτες
EPC
3
Μπορεί να μειωθεί με σύγχρονη χειρουργική αφαίρεση των όρχεων.
4
Παρατηρήθηκε σε μια φαρμακο-επιδημιολογική μελέτη
LHRH
αγωνιστών και
αντι-ανδρογόνων που χρησιμοποιήθηκαν στη θεραπεία του καρκίνου του
προστάτη. Ο κίνδυνος φάνηκε να αυξάνεται όταν η βικαλουταμίδη 50
mg
χρησιμοποιήθηκε σε συνδυασμό με
LHRH
αγωνιστές, αλλά δεν διαπιστώθηκε
αύξηση του κινδύνου όταν η βικαλουταμίδη 150
mg
χρησιμοποιήθηκε ως
μονοθεραπεία για την θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.
5
Αναφέρεται ως ανεπιθύμητη ενέργεια μετά την αξιολόγηση των δεδομένων που
προέκυψαν από την κυκλοφορία στην αγορά. Η συχνότητα έχει καθοριστεί από το
ρυθμό αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών διάμεσης πνευμονίας στην
τυχαιοποιημένη περίοδο θεραπείας σε
EPC
μελέτες με 150
mg
.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη
συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού
προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής
περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες
ενέργειες στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562
Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: + 30 21 32040380/337, Φαξ: +30 21 06549585, Ιστότοπος:
http://www.eof.gr ή στις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες της Κύπρου, Υπουργείο Υγείας,
CY-1475, www . moh . phs . gov . cy / phs, Fax: +357 22608649.
4.9 Υπερδοσολογία
Δεν υπάρχει εμπειρία από υπερδοσολογία στον άνθρωπο. Δεν υπάρχει ειδικό
αντίδοτο. Η θεραπεία πρέπει να είναι συμπτωματική. Η αιμοδιύλιση ενδέχεται να
6
μην βοηθήσει, καθώς η βικαλουταμίδη συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τις
πρωτεΐνες και δεν ανιχνεύεται αναλλοίωτο στα ούρα. Συνιστάται γενική
υποστηρικτική αγωγή, συμπεριλαμβανομένου συχνού ελέγχου των ζωτικών
σημείων.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: αντιανδρογόνα, Κωδικός ATC: L02BB03
Μηχανισμός δράσης
Η βικαλουταμίδη είναι ένα μη-στερεοειδές αντιανδρογόνο, χωρίς άλλη
ενδοκρινική δράση. Συνδέεται με τους υποδοχείς των ανδρογόνων χωρίς να
ενεργοποιεί την έκφραση γονιδίων και με αυτό τον τρόπο αναστέλλει την
διέγερση των ανδρογόνων. Η αναστολή αυτή έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του
μεγέθους των όγκων του προστάτη. Κλινικά, σε μια υποομάδα ασθενών, η
διακοπή της βικαλουταμίδης μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση του
συνδρόμου διακοπής αντιανδρογόνων.
Η βικαλουταμίδη είναι ρακεμική ένωση με αντιανδρογονική δράση η οποία
οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο (R)-εναντιομερές του.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Η απορρόφηση της βικαλουταμίδης είναι καλή μετά την από του στόματος
χορήγηση. Δεν υπάρχουν στοιχεία κάποιας κλινικά σημαντικής επίδρασης της
τροφής στη βιοδιαθεσιμότητα.
Κατανομή
Η βικαλουταμίδη συνδέεται σε υψηλό ποσοστό με τις πρωτεΐνες (ρακεμικό μίγμα
96%, R-εναντιομερές >99%) και μεταβολίζεται εκτεταμένα (μέσω οξείδωσης και
μετατροπής σε γλυκουρονίδια): oι μεταβολίτες του αποβάλλονται μέσω των
νεφρών και της χολής σε περίπου ίσες αναλογίες.
Βιομετασχηματισμός
Το (S)-εναντιομερές αποβάλλεται ταχέως σε σχέση με το (R)-εναντιομερές, το
οποίο έχει χρόνο ημίσειας ζωής στο πλάσμα περίπου 1 εβδομάδα.
Σε καθημερινή χορήγηση βικαλουταμίδης, το (R)-εναντιομερές συσσωρεύεται
περίπου 10 φορές στο πλάσμα, , ως αποτέλεσμα της μεγάλης ημίσειας ζωής του.
Συγκεντρώσεις στο πλάσμα περίπου 9 μg/ml σε σταθεροποιημένη κατάσταση
παρατηρούνται για το (R)-εναντιομερές, κατά τη χορήγηση δόσεων 50 mg
βικαλουταμίδης ημερησίως. Στη σταθεροποιημένη κατάσταση, το υπερισχύον
δραστικό (R)-εναντιομερές αποτελεί το 99% του συνόλου των κυκλοφορούντων
εναντιομερών.
Αποβολή
Σε μια κλινική μελέτη η μέση συγκέντρωση της R-bicalutamide στο σπέρμα των
ανδρών που ελάμβαναν βικαλουταμίδη 150 mg ήταν 4,9 μg/ml. Η ποσότητα της
βικαλουταμίδης που δυνητικά μεταφέρεται στη γυναίκα σύντροφο κατά την επαφή
είναι μικρή και ισούται περίπου με 0,3μg/kg. Η ποσότητα αυτή είναι χαμηλότερη
από αυτήν που απαιτείται ώστε να προκαλέσει μεταβολές στους απογόνους των
πειραματοζώων.
7
Ειδικοί πληθυσμοί
Η φαρμακοκινητική του (R)-εναντιομερούς δεν επηρεάζεται από την ηλικία, τη
νεφρική ανεπάρκεια ή την ήπια έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια. Υπάρχουν
στοιχεία σύμφωνα με τα οποία στα άτομα με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια, το (R)-
εναντιομερές αποβάλλεται βραδύτερα από το πλάσμα.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Η βικαλουταμίδη είναι ένα ισχυρό αντιανδρογόνο και επαγωγέας μικτής δράσης
των οξειδασών στα ζώα. Αλλαγές στα όργανα-στόχους, συμπεριλαμβανομένης της
πρόκλησης όγκων στα ζώα, σχετίζονται με αυτές τις ενέργειες. Κανένα από τα
ευρήματα σε προκλινικές δοκιμές δε θεωρείται ότι έχει σχέση με τη θεραπεία
ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του προστάτη.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Πυρήνας δισκίου
Lactose monohydrate
Povidone K-29/32
Crospovidone
Sodium laurilsulfate
Magnesium stearate
Επικάλυψη
Lactose monohydrate
Hypromellose
Titanium dioxide (E 171)
Macrogol 4000
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
5 χρόνια.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Το προϊόν δεν απαιτεί ιδιαίτερες συνθήκες φύλαξης.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Κουτιά με blisters από PVC/PE/PVDC/φύλλο αλουμινίου.
Οι συσκευασίες περιέχουν 5, 7, 10, 14, 20, 28, 30, 40, 50, 56, 80, 84, 90, 98, 100,
140, 200 ή 280 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία.
Μπορεί να μη κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
Καμία ειδική υποχρέωση.
8
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΕLPEN AE ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ
Λεωφ. Μαραθώνος 95, 190 09 Πικέρμι Αττικής.
7Α. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Κ.ΤΣΙΣΙΟΣ & ΣΙΑ ΛΤΔ, Τ.Θ. 56495 ΛΕΜΕΣΟΣ.
8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Ελλάδα: 44920/30-6-2015 (Ανανέωση)
Κύπρος: 21301/5-3-2012
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
Ελλάδα: 30-6-2015 (Ανανέωση)
Κύπρος: 5-3-2012
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
9