Η Δοκιμή Ιατρικής Θεραπείας των Προστατικών Συμπτωμάτων (ΙΘΠΣ)
ήταν μια μελέτη διάρκειας 4-6 ετών σε 3.047 άνδρες με συμπτωματική
ΚΥΠ που επιλέχθηκαν τυχαία, για να λάβουν φιναστερίδη 5 mg/ημέρα,
δοξαζοσίνη 4 ή 8 mg/ημέρα*, συνδυασμό φιναστερίδης 5 mg/ημέρα και
δοξαζοσίνης 4 ή 8 mg/ημέρα* ή εικονικό φάρμακο. Η κύρια παράμετρος
ήταν ο χρόνος για την κλινική εξέλιξη της ΚΥΠ, που ορίστηκε ως
επιβεβαιωμένη αύξηση >4 μονάδων από τη γραμμή αναφοράς στα
αποτελέσματα των συμπτωμάτων, η οξεία κατακράτηση ούρων, η σχετική
με την ΚΥΠ νεφρική ανεπάρκεια, οι επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του
ουροποιητικού ή η ουροσήψη ή η ακράτεια. Σε σύγκριση με το εικονικό
φάρμακο, η θεραπεία με φιναστερίδη, δοξαζοσίνη ή συνδυαστική θεραπεία
είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του κινδύνου κλινικής εξέλιξης
της ΚΥΠ κατά 34 (p = 0,002), 39 (p <0,001), και 67% (p <0.001),
αντίστοιχα. Η πλειονότητα των περιστατικών (274 από 351), που
αποτελούσαν εξέλιξη της ΚΥΠ είχαν επιβεβαιωμένη αύξηση >4 μονάδων
στα αποτελέσματα των συμπτωμάτων· ο κίνδυνος εξέλιξης των
αποτελεσμάτων των συμπτωμάτων ήταν μειωμένος κατά 30 (95% CI 6
έως 48%), 46 (95% CI 25 έως 60%), και 64% (95% CI 48 έως 75%) στις
ομάδες φιναστερίδης, δοξαζοσίνης και συνδυαστικής θεραπείας
αντίστοιχα, σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Η οξεία κατακράτηση
ούρων αντιπροσώπευε τα 41 από τα 351 περιστατικά εξέλιξης της ΚΥΠ· ο
κίνδυνος ανάπτυξης οξείας κατακράτηση ούρων ήταν μειωμένος κατά 67
(p = 0,011), 31 (p = 0,296), και 79% (p = 0,001) στις ομάδες
φιναστερίδης, δοξαζοσίνης και συνδυαστικής θεραπείας αντίστοιχα, σε
σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Μόνο οι ομάδες συνδυαστικής
θεραπείας και θεραπείας με φιναστερίδη ήταν σημαντικά διαφορετικές
από το εικονικό φάρμακο.
* Τιτλοποιήθηκε από 1 mg έως 4 ή 8 mg ως ανεκτή ποσότητα για περίοδο
3 εβδομάδων.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Μετά την από του στόματος δόση φιναστερίδης
14
C σε άνθρωπο, το 39%
της δόσης απεκκρίνεται στα ούρα υπό μορφή μεταβολιτών (στην ουσία
δεν απεκκρίθηκε καθόλου αμετάβλητο φάρμακο στα ούρα) και το 57% της
συνολικής δόσης αποβάλλεται στα κόπρανα. Έχουν εντοπιστεί δύο
μεταβολίτες που διαθέτουν μόνο ένα μικρό κλάσμα της δραστηριότητας
της αναγωγάσης-α Τύπου ΙΙ της φιναστερίδης.
Η από του στόματος βιοδιαθεσιμότητα της φιναστερίδης είναι περίπου
80%, σε σχέση με μία ενδοφλέβια δόση αναφοράς και να είναι
ανεπηρέαστη από την τροφή. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα
επιτυγχάνονται περίπου δύο ώρες μετά τη χορήγηση και η απορρόφηση
είναι πλήρης εντός 6 - 8 ωρών. Η πρωτεϊνική σταθεροποίηση είναι
περίπου 93%. Η κάθαρση πλάσματος και ο όγκος κατανομής είναι περίπου
165 ml / λεπτό και 76 l, αντίστοιχα.
Σε ηλικιωμένα άτομα, τα ποσοστά εξάλειψης της φιναστερίδης είναι
κάπως μειωμένα. Ο χρόνος ημιζωής παρατείνεται από μια μέση ημιζωή
περίπου έξι ωρών σε άνδρες ηλικίας 18 - 60 χρονών σε οκτώ ώρες, σε