Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος
Πολύ συχνές:
Γαστρεντερικές διαταραχές, όπως αίσθημα καύσου, δυσπεψία,
κοιλιακό άλγος και ναυτία, έμετος, μετεωρισμός, διάρροια, δυσκοιλιότητα
Συχνές:
Γαστρεντερικά έλκη, μερικές φορές με αιμορραγία και διάτρηση (βλ.
παράγραφο 4.4), λανθάνουσα απώλεια αίματος, που μπορεί να οδηγήσει σε
αναιμία, μέλαινα, αιματέμεση, ελκώδη στοματίτιδα, κολίτιδα, επιδείνωση της
φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, επιπλοκές κολικών εκκολπωμάτων
(διάτρηση, συρίγγιο)
Όχι συχνές:
Γαστρίτιδα
Πολύ σπάνιες:
Οισοφαγίτιδα, παγκρεατίτιδα, εντερικές στενώσεις
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων
Πολύ σπάνιες:
Ηπατική δυσλειτουργία, βλάβη του ήπατος, ιδίως σε
μακροχρόνια χρήση, ηπατική ανεπάρκεια, οξεία ηπατίτιδα, ίκτερος
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού
Όχι συχνές:
Φωτοευαισθησία
Πολύ σπάνιες:
Σοβαρές μορφές δερματικών αντιδράσεων (πολύμορφο ερύθημα,
απολεπιστική δερματίτιδα, πομφολυγώδεις αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένου
του συνδρόμου Stevens-Johnson και της τοξικής επιδερμικής νεκρόλυσης),
αλωπεκία, νεκρωτική απονευρωσίτιδα (βλ. παράγραφο 4.4.). Σοβαρές
δερματικές λοιμώξεις με επιπλοκές των μαλακών ιστών μπορεί να συμβούν
κατά τη διάρκεια ανεμοβλογιάς.
Διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών
Όχι συχνέ
ς: Ανάπτυξη οιδήματος, ιδιαίτερα σε ασθενείς με αρτηριακή
υπέρταση ή νεφρική ανεπάρκεια, νεφρωτικό σύνδρομο, διάμεση νεφρίτιδα, που
μπορεί να σχετίζεται με νεφρική ανεπάρκεια #
Σπάνιες:
Νέκρωση των νεφρικών θηλών #
Εγκυμοσύνη, λοχεία και περιγεννητικές καταστάσεις
Πολύ σπάνιες:
Διαταραχές της έμμηνου ρύσης
Παρακλινικές εξετάσεις
Σπάνιες:
Αύξηση του αζώτου της ουρίας στο αίμα, των τρανσαμινασών στον
ορό και της αλκαλικής φωσφατάσης, μείωση των τιμών της αιμοσφαιρίνης και
του αιματοκρίτη, αναστολή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων, παράταση
του χρόνου αιμορραγίας, μείωση του ασβεστίου στον ορό, αύξηση του ουρικού
οξέος στον ορό.
Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων αντιδράσεων
Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος
Τα πρώτα συμπτώματα ή σημεία μπορεί να περιλαμβάνουν: πυρετό, πονόλαιμο,
επιφανειακά στοματικά έλκη, γριπώδη συμπτώματα, έντονη κόπωση,
αιμορραγία στη μύτη και το δέρμα. Αυτές οι αιματοπάθειες μπορεί να συμβούν
ιδιαίτερα έπειτα από μακροχρόνια χρήση υψηλών δόσεων. Σε μακροχρόνια
θεραπεία, η εξέταση του αίματος θα πρέπει να πραγματοποιείται τακτικά (βλ.
παράγραφο 4.4).
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος
Αυτό μπορεί να συνδέεται με το μηχανισμό δράσης των ΜΣΑΦ. Εάν κατά τη
χορήγηση της ιβουπροφαίνης εμφανιστούν σημεία λοίμωξης ή αυτά
επιδεινωθούν, οι ασθενείς συνιστάται να επισκεφτούν αμέσως ιατρό. Θα
13