SPC - Περίληψη χαρακτηριστικών ERCIBA F.C.TAB 90MG/TAB BTx20 (Alu-Alu Blister)

eRx.gr

|Αρχική|

|Σκεύασμα|

SPC : ERCIBA F.C.TAB 90MG/TAB BTx20 (Alu-Alu Blister)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ERCIBA 30 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία

ERCIBA 60 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία

ERCIBA 90 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία

ERCIBA 120 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 30 mg ετορικοξίμπης.

Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 60 mg ετορικοξίμπης.

Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 90 mg ετορικοξίμπης.

Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 120 mg ετορικοξίμπης.

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο.

30 mg : μμ μ μ μ μ - , δισκία Επικαλυ ένα ε λεπτό υ ένιο δισκία χρώ ατος πλε πράσινου σε

μ μ , μ , μ μ μ μ “30” μ 5,8σχή α ήλου α φίκυρτα ε ση ειω ένο στη ία πλευρά το ε διαστάσεις

mm x 5,9 mm ± 7,5%.

60 mg : μμ μ μ μ ,δισκία Επικαλυ ένα ε λεπτό υ ένιο δισκία χρώ ατος σκούρου πράσινου

μ μ , μ , μ μ μ μ “60” μ σε σχή α ήλου α φίκυρτα ε ση ειω ένο στη ία πλευρά το ε διαστάσεις

7,1 mm x 7,3 mm ± 7,5%.

90 mg : μμ μ μ μ , μδισκία Επικαλυ ένα ε λεπτό υ ένιο δισκία χρώ ατος λευκού σε σχή α

μ , μ , μ μ μ μ “90” μ 8,1 ήλου α φίκυρτα ε ση ειω ένο στη ία πλευρά το ε διαστάσεις mm x 8,3

mm ± 7,5%.

120 mg : μμ μ μ μ δισκία Επικαλυ ένα ε λεπτό υ ένιο δισκία χρώ ατος ανοιχτού

, μ μ , μ , μ μ μ μ “120” πράσινου σε σχή α ήλου α φίκυρτα ε ση ειω ένο στη ία πλευρά το και

μ 8,9 ε διαστάσεις mm x 9,2 mm ± 7,5%.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Για την ανακούφιση από τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας (OA), της

ρευματοειδούς αρθρίτιδας

(ΡΑ), της αγκυλoποιητικής σπονδυλίτιδας και του άλγους και των σημείων της

φλεγμονής που σχετίζονται με την οξεία ουρική αρθρίτιδα.

Για τη μικρής διάρκειας θεραπεία του μέτριου πόνου που σχετίζεται με την

οδοντική χειρουργική επέμβαση.

Η απόφαση για να συνταγογραφηθεί ένας εκλεκτικός COX-2 αναστολέας θα

πρέπει να βασίζεται

στην εκτίμηση των συνολικών ατομικών κινδύνων του ασθενούς (βλ.

παραγράφους 4.3, 4.4.).

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Δοσολογία

μ μ μ μ Επειδή οι κίνδυνοι για το καρδιαγγειακό σύστη α ε την ετορικοξί πη πορεί να

μ αυξηθούν ε τη

, μδόση και τη διάρκεια της έκθεσης πρέπει να χορηγείται η χα ηλότερη

μ μαποτελεσ ατική η ερήσια

μ . δόση για τη ικρότερη δυνατή διάρκεια θεραπείας Η ανάγκη του ασθενούς για

μ μ , συ πτω ατική ανακούφιση και η απόκριση στη θεραπεία πρέπει να

μ , επανεκτι άται περιοδικά ιδιαίτερα σε ασθενείς

μ ( . 4.3, 4.4., 4.8 5.1).ε οστεοαρθρίτιδα βλ παραγράφους και

Οστεοαρθρίτιδα

μ 30 mg μ . μ μΗ συνιστώ ενη δόση είναι άπαξ η ερησίως Σε ορισ ένους ασθενείς ε

μ μ , μ μ 60 mg μ ανεπαρκή ανακούφιση από τα συ πτώ ατα ία αυξη ένη δόση των ία φορά

μ μ μ . η ερησίως πορεί να αυξήσει την αποτελεσ ατικότητα Εάν δεν υπάρξει αύξηση

, του θεραπευτικού οφέλους πρέπει να ληφθούν υπόψιν άλλες εναλλακτικές

.θεραπείες

μ Ρευ ατοειδής αρθρίτιδα

μ 90 mg μ .Η συνιστώ ενη δόση είναι άπαξ η ερησίως

Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα

μ 90 mg μΗ συνιστώ ενη δόση είναι άπαξ η ερησίως

, μ μ Για οξείες καταστάσεις πόνου η ετορικοξί πη θα πρέπει να χορηγείται όνο για

μ μ .την περίοδο της οξείας φάσης των συ πτω άτων

Οξεία ουρική αρθρίτιδα

μ 120 mg μ . μ Η συνιστώ ενη δόση είναι άπαξ η ερησίως Στις κλινικές ελέτες για την

, μ 8 μ .οξεία ουρική αρθρίτιδα η ετορικοξί πη χορηγήθηκε για η έρες

μΜετεγχειρητικός πόνος οδοντιατρικής επέ βασης

μ 90 mg μ , Η συνιστώ ενη δόση είναι άπαξ η ερησίως η οποία περιορίζεται σε ένα

μ 3 μ . μ μ έγιστο των η ερών Ορισ ένοι ασθενείς πορεί να χρειάζονται επιπρόσθετη

μ .ετεγχειρητική αναλγησία

Δ όσεις υψηλότερες από αυτές που συνιστώνται για κάθε ένδειξη είτε δεν έχουν

μ μ μ μ .ε φανίσει επιπρόσθετη αποτελεσ ατικότητα ή δεν έχουν ακό α ελετηθεί

:Συνεπώς

( ) 60 mgΗ δοσολογία για οστεοαρθρίτιδα ΟΑ δεν πρέπει να υπερβαίνει τα

μ .η ερησίως

μ ( A) Η δοσολογία για ρευ ατοειδή αρθρίτιδα Ρ και αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα

90 mg μ .δεν πρέπει να υπερβαίνει τα η ερησίως

120 mgΗ δοσολογία για οξεία ουρική αρθρίτιδα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα

μ , μ 8 μ .η ερησίως που περιορίζεται σε έγιστη διάρκεια θεραπείας η ερών

μ μ Η δόση για οξύ ετεγχειρητικό πόνο οδοντιατρικής επέ βασης δεν πρέπει να

90 mg μ ,υπερβαίνει τα η ερησίως μ 3 μ .που περιορίζεται σε έγιστη διάρκεια η ερών

μΕιδικοί πληθυσ οί

μΗλικιω ένοι

Δ μ μ .εν απαιτείται αναπροσαρ ογή της δοσολογίας στους ηλικιω ένους ασθενείς

μ μ , μ ( .Οπως και ε άλλα φάρ ακα συνιστάται προσοχή σε ηλικιω ένους ασθενείς βλ

4.4).παράγραφο

Ηπατική ανεπάρκεια

μ Ανεξάρτητα από την ένδειξη σε ασθενείς ε ήπια ηπατική δυσλειτουργία

( μ Child-Pugh 5-βαθ ολογία

6) μ 60 mg μ . η η ερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα άπαξ η ερησίως Σε

μ μ ( μ Child-Pugh 7-9),ασθενείς ε έτρια ηπατική δυσλειτουργία βαθ ολογία

, μ 30 mgανεξάρτητα από την ένδειξη η η ερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα

μ .άπαξ η ερησίως

H μ μ μ μ κλινική ε πειρία είναι περιορισ ένη ειδικά στους ασθενείς ε έτρια ηπατική

. Δ δυσλειτουργία και ως εκ τούτου συνιστάται προσοχή εν υπάρχει κλινική

μ μ ε πειρία στους ασθενείς ε σοβαρή ηπατική

( μ Child-Pugh ≥10), , δυσλειτουργία βαθ ολογία για αυτό το λόγο η χορηγησή του

( . 4.3, 4.4 5.2).αντενδείκυται σε αυτούς τους ασθενείς βλ παραγράφους και

Νεφρική ανεπάρκεια

Δ μ εν είναι απαραίτητη οποιαδήποτε αναπροσαρ ογή της δοσολογίας σε ασθενείς

μ ≥30 ml/min ( . 5.2). ε κάθαρση κρεατινίνης βλ παράγραφο Αντενδείκνυται η

μ χορήγηση της ετορικοξί πης σε

μ <30 ml/min ( . 4.3 4.4).ασθενείς ε κάθαρση κρεατινίνης βλ παραγράφους και

μΠαιδιατρικός πληθυσ ός

μ 16 Η ετορικοξί πη αντενδείκνυται σε παιδιά και εφήβους ηλικίας κάτω των ετών

( . 4.3).βλ παράγραφο

Τρόπος χορήγησης

o Τ ERCIBA μ μ μ . χορηγείται από το στό α και πορεί να ληφθεί ε ή χωρίς τροφή Η

μ μ έναρξη της δράσης του φαρ ακευτικού προϊόντος πορεί να επιτευχθεί ταχύτερα

όταν το ERCIBA . μχορηγείται χωρίς τροφή Το γεγονός αυτό πρέπει να λα βάνεται

μ μ .υπόψη όταν απαιτείται ταχεία ανακούφιση των συ πτω άτων

4.3 Αντενδείξεις

Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που

6.1.αναφέρονται στην παράγραφο

μ .Ενεργό πεπτικό έλκος ή ενεργή αι ορραγία από το γαστρεντερικό

μ , , Ασθενείς που έχουν παρουσιάσει βρογχόσπασ ο οξεία ρινίτιδα ρινικούς

, μ , , πολύποδες αγγειονευρωτικό οίδη α κνίδωση αντιδράσεις αλλεργικού τύπου

μ , μ μ μετά τη χορήγηση ακετυλοσαλικυλικού οξέος ή ΜΣΑΦ συ περιλα βανο ένων

COX-2 ( -2).των αναστολέων κυκλοοξυγενάση

( . 4.6 5.3).Κύηση και γαλουχία βλ παραγράφους και

( μ <25 g/l μ Child-Σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία αλβου ίνη του ορού ή βαθ ολογία

Pugh ≥10).

μ <30 ml/min.Προσδιορισθείσα τι ή κάθαρσης κρεατινίνης

16 .Παιδιά και έφηβοι ηλικίας κάτω των ετών

μ .Φλεγ ονώδης νόσος του εντέρου

μ (NYHA II-IV).Συ φορητική καρδιακή ανεπάρκεια

μ , μμ μ μ Ασθενείς ε υπέρταση οι οποίοι έχουν ε ένουσες αυξη ένες τι ές αρτηριακής

140/90 mmHg .πίεσης πάνω από και οι οποίες δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς

Δ μ μ , / ιαγνωσ ένη ισχαι ική καρδιοπάθεια περιφερική αρτηριοπάθεια και ή αγγειακή

.εγκεφαλική νόσο

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Επιδράσεις στο γαστρεντερικό

Εχουν παρουσιασθεί, σε ασθενείς που έλαβαν ετορικοξίμπη, επιπλοκές του

ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος [διατρήσεις, έλκη ή αιμορραγίες (ΔΕΑ)],

μερικές από τις οποίες οδήγησαν σε θανατηφόρο αποτέλεσμα.

Συνιστάται προσοχή κατά την θεραπεία ασθενών που είναι σε μεγαλύτερο

κίνδυνο να παρουσιάσουν

γαστρεντερικές επιπλοκές με ΜΣΑΦ, ηλικιωμένοι ασθενείς που λαμβάνουν

κάποιο άλλο ΜΣΑΦ ή

ακετυλοσαλικυλικό οξύ ταυτόχρονα, ή ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό

γαστρεντερικής νόσου, όπως εξέλκωση και γαστρεντερική αιμορραγία.

Υπάρχει περαιτέρω αύξηση του κινδύνου εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών

του γαστρεντερικού

(γαστρεντερική εξέλκωση ή άλλες επιπλοκές από το γαστρεντερικό) όταν η

ετορικοξίμπη λαμβάνεται ταυτόχρονα με ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ακόμη και σε

χαμηλές δόσεις). Σε κλινικές μελέτες μακράς

διάρκειας δεν έχει τεκμηριωθεί σημαντική διαφορά στην ασφάλεια από το

γαστρεντερικό μεταξύ εκλεκτικών αναστολέων COX-2 + ακετυλοσαλικυλικού

οξέος έναντι ΜΣΑΦ + ακετυλοσαλικυλικού

οξέος (βλ. παράγραφο 5.1).

Καρδιαγγειακές επιδράσεις

Οι κλινικές μελέτες υποδεικνύουν ότι οι εκλεκτικοί αναστολείς της COX-2 ως

κατηγορία φαρμάκων μπορεί να σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο θρομβωτικών

επεισοδίων (ιδιαιτέρως έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΕΜ) και αγγειακό

εγκεφαλικό επεισόδιο) σε σχέση με το εικονικό φάρμακο και ορισμένα ΜΣΑΦ.

Επειδή οι κίνδυνοι για το καρδιαγγειακό σύστημα με την ετορικοξίμπη μπορεί

να αυξηθούν με τη δόση και τη διάρκεια της έκθεσης, πρέπει να χορηγείται η

χαμηλότερη αποτελεσματική ημερήσια δόση για τη μικρότερη δυνατή διάρκεια

θεραπείας. Η ανάγκη του ασθενούς για συμπτωματική ανακούφιση και η

απόκριση στη θεραπεία πρέπει να επανεκτιμάται περιοδικά, ιδιαίτερα σε

ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα (βλ. παραγράφους 4.2, 4.3, 4.8 και 5.1).

Οι ασθενείς με σημαντικούς παράγοντες κίνδυνου για εμφάνιση

καρδιαγγειακών συμβαμάτων (π.χ. υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, σακχαρώδης

διαβήτης, κάπνισμα) πρέπει να αντιμετωπίζονται θεραπευτικά με ετορικοξίμπη

μόνο μετά από προσεκτική εκτίμηση (βλ. παράγραφο 5.1).

Οι εκλεκτικοί αναστολείς της COX-2 δεν μπορεί να υποκαταστήσουν το

ακετυλοσαλυκιλικό οξύ για προφύλαξη καρδιαγγειακών θρομβοεμβολικών

παθήσεων λόγω έλλειψης αντιαιμοπεταλιακής δράσης. Επομένως, η

αντιαιμοπεταλιακή αγωγή δεν πρέπει να διακόπτεται (βλ. παραπάνω

παραγράφους 4.5 και 5.1).

Επιδράσεις στη νεφρική λειτουργία

Οι νεφρικές προσταγλανδίνες είναι δυνατόν να παίζουν αντιρροπιστικό ρόλο

στη διατήρηση της νεφρικής διήθησης. Για αυτόν το λόγο σε καταστάσεις

επιβαρυμένης νεφρικής διήθησης, η χορήγηση της ετορικοξίμπης μπορεί να

προκαλέσει μείωση στο σχηματισμό των προσταγλανδινών και δευτερογενώς

μείωση της νεφρικής αιμάτωσης και ως εκ τούτου να οδηγήσει σε περαιτέρω

επιβάρυνση της νεφρικής λειτουργίας. Οι ασθενείς που είναι σε μεγαλύτερο

κίνδυνο εν προκειμένω, είναι εκείνοι με προϋπάρχουσα σημαντική επιβάρυνση

της νεφρικής λειτουργίας, μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια ή κίρρωση.

Σε τέτοιους ασθενείς πρέπει να παρακολουθείται η νεφρική λειτουργία.

Κατακράτηση υγρών, οίδημα και υπέρταση

Οπως και με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα που αναστέλλουν την σύνθεση των

προσταγλανδινών έχει παρατηρηθεί κατακράτηση υγρών, οίδημα και υπέρταση

σε ασθενείς που ελάμβαναν ετορικοξίμπη. Όλα τα Μη Στεροειδή

Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα (ΜΣΑΦ), συμπεριλαμβανομένης της ετορικοξίμπης,

μπορεί να σχετίζονται με νέα εμφάνιση ή επανεμφάνιση συμφορητικής

καρδιακής

ανεπάρκειας. Για πληροφορίες σχετικά με την δοσοεξαρτώμενη απόκριση για

την ετορικοξίμπη, βλ. παράγραφο 5.1. Πρέπει να δίνεται προσοχή στους

ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας, δυσλειτουργία της

αριστεράς κοιλίας ή υπέρταση και σε ασθενείς με προϋπάρχον οίδημα

οποιασδήποτε άλλης αιτιολογίας. Εάν παρατηρηθεί επιδείνωση της κλινικής

κατάστασης αυτών των ασθενών θα πρέπει να γίνονται απαραίτητοι έλεγχοι,

και εάν χρειασθεί μπορεί να διακοπεί η ετορικοξίμπη.

μ μ μ μ μ Η ετορικοξί πη πορεί να σχετίζεται ε πιο συχνά ε φανιζό ενη και σοβαρή

COX-2 , υπέρταση έναντι άλλων ΜΣΑΦ και εκλεκτικών αναστολέων ιδιαίτερα σε

μ . , εγάλες δόσεις Για αυτό το λόγο η υπέρταση πρέπει να ελέγχεται πριν από την

μ μ ( . 4.3) θεραπεία ε ετορικοξί πη βλ παράγραφο και θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη

προσοχή στην παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια της

μ μ . θεραπείας ε ετορικοξί πη Η αρτηριακή πίεση πρέπει να παρακολουθείται για

μ μ μ διάστη α δύο εβδο άδων ετά από την έναρξη της θεραπείας και κατόπιν σε

μ . μ , περιοδικά διαστή ατα Εάν η αρτηριακή πίεση αυξηθεί ση αντικά τότε θα πρέπει

. να ληφθεί υπόψιν εναλλακτική θεραπεία

Επιδράσεις στο ήπαρ

μ (ALT) / Αυξήσεις επιπέδων της α ινοτρανσφεράσης της αλανίνης και ή της

μ ( ST) ( ασπαρτά ης Α περίπου τρεις ή περισσότερες φορές από το ανώτερο

) 1% μμφυσιολογικό όριο έχουν αναφερθεί σε περίπου των ασθενών που συ ετείχαν

μ μ μ σε κλινικές ελέτες και στους οποίους χορηγήθηκε για διάστη α έχρι ένα έτος

μ 30 mg, 60 ετορικοξί πη mg 90 mg μ .και η ερησίως

μ μ μ / μ Εάν κάποιος ασθενής ε φανίσει συ πτώ ατα και ή ση εία που δεικνύουν ηπατική

, μ μδυσλειτουργία ή καταγραφεί κάποια η φυσιολογική εργαστηριακή δοκι ασία

, . της ηπατικής λειτουργίας τότε ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται στενά Εάν

μ μ , ε φανισθούν ση εία ηπατικής ανεπάρκειας ή εάν εξακολουθούν να

μ μ μ (καταγράφονται η φυσιολογικές τι ές των εργαστηριακών δοκι ασιών τρεις

), μ φορές πάνω από το ανώτερο φυσιολογικό όριο η ετορικοξί πη θα πρέπει να

.διακοπεί

Γενικές

Εάν κατά τη διάρκεια της θεραπείας οι ασθενείς παρουσιάσουν επιδείνωση της

μ ,λειτουργίας οποιουδήποτε οργανικού συστή ατος που αναφέρθηκε παραπάνω

μ πρέπει να ληφθούν κατάλληλα έτρα και να εξετασθεί η διακοπή της θεραπείας

μ μ . ε ετορικοξί πη Πρέπει να υφίσταται κατάλληλη ιατρική παρακολούθηση όταν η

μ μ μ , , ετορικοξί πη δίδεται σε ηλικιω ένους και σε ασθενείς ε νεφρική ηπατική ή

.καρδιακή δυσλειτουργία

μΠρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή όταν γίνεται έναρξη της θεραπείας ε

μ μ . ετορικοξί πη σε ασθενείς ε αφυδάτωση Συνιστάται η ενυδάτωση των ασθενών

μ μ .πριν την έναρξη της θεραπείας ε ετορικοξί πη

μ , μ Έχουν αναφερθεί πολύ σπάνια σοβαρές δερ ατικές αντιδράσεις ορισ ένες από

, μ μ ,τις οποίες θανατηφόρες που περιλα βάνουν αποφολιδωτική δερ ατίτιδα

μ Stevens-Johnson, μ μ σύνδρο ο και τοξική επιδερ ική νεκρόλυση σε σχέση ε την χρήση

μ COX-2 των ΜΣΑΦ και ορισ ένων εκλεκτικών αναστολέων κατά τη διάρκεια

μ ( . 4.8). παρακολούθησης ετά την κυκλοφορία βλ παράγραφο Φαίνεται ότι οι

μ ασθενείς διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για ε φάνιση τέτοιων αντιδράσεων

μ , στην αρχή της θεραπείας όπου η έναρξη της αντίδρασης λα βάνει χώρα στην

, μ μ . πλειονότητα των περιπτώσεων έσα στον πρώτο ήνα θεραπείας Έχουν

( , αναφερθεί σοβαρές αντιδράσεις υπερευαισθησίας όπως αναφυλαξία και

μ ) μ μ ( . . 4.8).αγγειοοίδη α σε ασθενείς που λα βάνουν ετορικοξί πη βλ παράγραφο

COX-2 μ μ Μερικοί εκλεκτικοί αναστολείς της έχουν σχετισθεί ε αυξη ένο κίνδυνο

μ μ μ δερ ατικών αντιδράσεων σε ασθενείς ε ιστορικό φαρ ακευτικής αλλεργίας

. μ μ κάθε τύπου Η χορήγηση της ετορικοξί πης θα πρέπει να διακοπεί ε την πρώτη

μ μ μ , , ε φάνιση δερ ατικού εξανθή ατος βλάβης του βλεννογόνου ή οποιουδήποτε

μ .άλλου ση είου υπερευαισθησίας

μ μ μ μ Η ετορικοξί πη πορεί να καλύψει τον πυρετό και άλλα συ πτώ ατα της

μ .φλεγ ονής

μ μ Θα πρέπει να δίνεται προσοχή όταν συγχορηγείται ετορικοξί πη ε βαρφαρίνη ή

μ μ ( . 4.5).άλλα από του στό ατος χορηγού ενα αντιπηκτικά βλ παράγραφο

μ , μ Η χρήση της ετορικοξί πης όπως και κάθε φαρ ακευτικού προϊόντος που είναι

/ γνωστό ότι αναστέλλει την σύνθεση κυκλοοξυγενάσης προσταγλανδίνης δεν

( . 4.6, 5.1,συνιστάται σε γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν βλ παραγράφους

5.3).και

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες

μορφές αλληλεπίδρασης

Φαρμακοδυναμικές αλληλεπιδράσεις

Αντιπηκτικά από του στόματος

: Σε άτομα σταθεροποιημένα, σε χρόνια

θεραπεία με βαρφαρίνη, η χορήγηση ετορικοξίμπης 120 mg ημερησίως

συνδέθηκε με περίπου 13% αύξηση στο χρόνο προθρομβίνης (International

Normalised Ratio, INR). Για αυτόν το λόγο σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία

αντιπηκτικών από του στόματος πρέπει να παρακολουθείται συχνά ο χρόνος

προθρομβίνης INR, ειδικά τις πρώτες ημέρες μετά την έναρξη της θεραπείας με

ετορικοξίμπη ή όταν η δόση της ετορικοξίμπης μεταβληθεί (βλ. παράγραφο 4.4).

Διουρητικά, αναστολείς

MEA

και Ανταγωνιστές της Αγγειοτασίνης ΙΙ

: Tα ΜΣΑΦ

ενδέχεται να μειώσουν την επίδραση των διουρητικών και άλλων

αντιυπερτασικών φαρμάκων. Σε ορισμένους ασθενείς με επιβαρυμένη νεφρική

ανεπάρκεια (όπως π.χ. ασθενείς με αφυδάτωση ή ηλικιωμένοι ασθενείς με

επιβαρυμένη νεφρική λειτουργία) η συγχορήγηση αναστολέα ΜΕΑ ή

ανταγωνιστή της Αγγειοτασίνης ΙΙ με παράγοντες που αναστέλλουν την

κυκλοοξυγενάση μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω επιδείνωση της νεφρικής

λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένης πιθανής οξείας νεφρικής ανεπάρκειας, η

οποία συνήθως είναι αντιστρεπτή. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις θα πρέπει να

λαμβάνονται υπόψη σε ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν ετορικοξίμπη ταυτόχρονα

με αναστολείς ΜΕΑ ή ανταγωνιστές της Αγγειοτασίνης ΙΙ. Γι΄ αυτό, ο

συνδυασμός πρέπει να χορηγηθεί με προσοχή, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους.

Οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν επαρκή ποσότητα υγρών και πρέπει να

ληφθεί υπόψη η παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας μετά την έναρξη της

συνδυασμένης θεραπείας, και κατόπιν σε περιοδικά διαστήματα.

Ακετυλοσαλικυλικό οξύ

: Σε μια κλινική μελέτη σε υγιή άτομα, σε

σταθεροποιημένη κατάσταση, η ετορικοξίμπη 120 mg μια φορά ημερησίως δεν

είχε επίδραση στην αντιαιμοπεταλιακή δράση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος

(81 mg μια φορά ημερησίως). Η ετορικοξίμπη μπορεί να χρησιμοποιηθεί

ταυτόχρονα με το ακετυλοσαλικυλικό οξύ σε δόσεις που χορηγούνται για την

καρδειαγγιακή προφύλαξη (χαμηλή δόση ακετυλοσαλικυλικού οξέος). Πάντως,

η ταυτόχρονη χορήγηση χαμηλής δόσης ακετυλοσαλικυλικού οξέος με

ετορικοξίμπη μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του ρυθμού εμφάνισης των ελκών

του γαστρεντερικού ή άλλων επιπλοκών σε σχέση με την χρήση μόνο

ετορικοξίμπης. Ταυτόχρονη χορήγηση της ετορικοξίμπης με δόσεις

ακετυλοσαλικυλικού οξέος υψηλότερες αυτών που χορηγούνται για

καρδιαγγειακή προφύλαξη ή με άλλα ΜΣΑΦ δεν συνίσταται (βλ. παραγράφους

5.1 και 4.4).

Κυκλοσπορίνη και

tacrolimus: Παρόλο που αυτή η αλληλεπίδραση δεν έχει

μελετηθεί με ετορικοξίμπη, η συγχορήγηση κυκλοσπορίνης ή tacrolimus με

οποιοδήποτε ΜΣΑΦ είναι δυνατόν να αυξήσει τη νεφροτοξική δράση της

κυκλοσπορίνης ή του tacrolimus. Η νεφρική λειτουργία πρέπει να ελέγχεται

τακτικά όταν η ετορικοξίμπη και κάποιο από αυτά τα φάρμακα

χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό.

Φαρμακοκινητικές επιδράσεις

Η επίδραση της ετορικοξίμπης στη φαρμακοκινητική άλλων φαρμάκων

Λίθιο

: Τα ΜΣΑΦ μειώνουν την νεφρική απέκκριση του λιθίου και για αυτό το

λόγο αυξάνουν τα επίπεδα του λιθίου στο πλάσμα. Εάν χρειαστεί θα πρέπει να

ελέγχονται συστηματικά τα επίπεδα του λιθίου στο αίμα και να γίνει ρύθμιση

της δόσης του λιθίου κατά τη διάρκεια της συγχορήγησης και μετά την διακοπή

του ΜΣΑΦ.

Μεθοτρεξάτη

: Σε δύο μελέτες διερευνήθηκαν οι επιδράσεις της ετορικοξίμπης

60 mg, 90 mg, ή 120 mg με χορηγούμενη την κάθε δόση μία φορά ημερησίως για

επτά ημέρες, σε ασθενείς που ελάμβαναν εφάπαξ εβδομαδιαίες δόσεις

μεθοτρεξάτης των 7,5 mg έως 20 mg για τη θεραπεία της ρευματοειδούς

αρθρίτιδας. Τα 60 mg και 90 mg ετορικοξίμπης δεν είχαν καμιά επίδραση στην

συγκέντρωση της μεθοτρεξάτης στο πλάσμα ή την νεφρική κάθαρση. Στην μια

μελέτη η ετορικοξίμπη 120 mg δεν είχε επίδραση, ενώ στην άλλη μελέτη, η

ετορικοξίμπη 120 mg αύξησε τις συγκεντρώσεις της μεθοτρεξάτης στο πλάσμα

κατά 28% και μείωσε την νεφρική κάθαρση της μεθοτρεξάτης κατά 13%. Οταν

συγχορηγούνται ετορικοξίμπη και μεθοτρεξάτη πρέπει να υπάρχει επαρκής

παρακολούθηση για τοξικότητα σχετιζόμενη με τη μεθοτρεξάτη.

Από του στόματος αντισυλληπτικά

: H χορήγηση της ετορικοξίμπης 60 mg μαζί

με ένα από του στόματος χορηγούμενο αντισυλληπτικό που περιέχει 35 mcg

αιθινυλοιστραδιόλη (ΕΕ) και 0,5 mg έως 1 mg νορεθινδρόνη για 21 ημέρες,

αύξησε την AUC

(0-24

)

της ΕΕ σε σταθεροποιημένη κατάσταση κατά 37%. H

ετορικοξίμπη 120 mg χορηγούμενη με το ίδιο από του στόματος χορηγούμενο

αντισυλληπτικό ταυτόχρονα είτε χωριστά κάθε 12 ώρες, αύξησε την AUC

(0-24h)

σε σταθεροποιημένη

κατάσταση της ΕΕ κατά 50% έως 60%. Αυτή η αύξηση της συγκέντρωσης της

ΕΕ θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν επιλέγεται το από του στόματος

αντισυλληπτικό για χρήση μαζί με ετορικοξίμπη. Aύξηση της χορήγησης της ΕΕ

μπορεί να προκαλέσει αύξηση της εμφάνισης των ανεπιθυμήτων ενεργειών που

σχετίζονται με τα από του στόματος αντισυλληπτικά (π.χ θρομβοεμβολικά

επεισόδια σε γυναίκες που βρίσκονται σε κίνδυνο).

Θεραπεία Υποκατάστασης Ορμονών (ΘΥΟ)

: Η χορήγηση της ετορικοξίμπης 120

mg με θεραπεία υποκατάστασης ορμονών, που αποτελείται από συζευγμένα

οιστρογόνα (0,625 mg PREMARIN

)

για 28 ημέρες, αύξησε την μέση

συγκέντρωση AUC

0-24

σε σταθεροποιημένη κατάσταση των μη συζευγμένων

οιστρογόνων (41%), εκουϊλίνη (76%) και 17-β-οιστραδιόλη (22%). Η επίδραση

των χρόνιων συνιστώμενων δόσεων ετορικοξίμπης (30 mg, 60 mg και 90 mg) δεν

έχει μελετηθεί. Οι επιδράσεις της ετορικοξίμπης 120 mg κατά την έκθεση (AUC

) σ΄αυτά τα συστατικά οιστρογόνων του PREMARIN ήταν λιγότερο από το

ήμισυ αυτών που παρατηρήθηκαν όταν χορηγήθηκε το PREMARIN μόνον και η

δόση αυξήθηκε από 0,62 mg έως 1,25 mg. Η κλινική σημασία αυτών των

αυξήσεων είναι άγνωστη, και δεν έχουν μελετηθεί μεγαλύτερες δόσεις του

PREMARIN ή σε συνδυασμό με ετορικοξίμπη. Αυτές οι αυξήσεις στην

συγκέντρωση των οιστρογόνων πρέπει να ληφθούν υπόψιν κατά την επιλογή

μετεμμηνοπαυσιακής ορμονικής θεραπείας κατά την χορήγηση με

ετορικοξίμπη, επειδή η αύξηση στην έκθεση των οιστρογόνων μπορεί να

αυξήσει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών που σχετίζονται με την ΘΥΟ.

Πρεδνιζόνη/πρεδνιζολόνη

: Σε μελέτες αλληλεπίδρασης, η ετορικοξίμπη δεν είχε

κλινικά σημαντικές επιδράσεις στην φαρμακοκινητική των

πρεδνιζόνη/πρεδνιζολόνη.

Διγοξίνη

: Η ετορικοξίμπη 120 mg όταν χορηγείται μια φορά ημερησίως για 10

ημέρες σε υγιείς εθελοντές δεν μεταβάλλει την AUC

(0-24h)

σε σταθεροποιημένη

κατάσταση ή την νεφρική απομάκρυνση της διγοξίνης. Σημειώθηκε μια αύξηση

στην τιμή της C

max

της διγοξίνης (περίπου 33%). Αυτή η αύξηση δεν είναι

γενικά σημαντική για τους περισσότερους ασθενείς. Παρόλα αυτά ασθενείς με

υψηλό κίνδυνο από την τοξικότητα της διγοξίνης θα πρέπει να

παρακολουθούνται στενά

όταν χορηγούνται ταυτόχρονα η ετορικοξίμπη με την διγοξίνη.

Επίδραση της ετορικοξίμπης στα φάρμακα που μεταβολίζονται από τις

σουλφοτρανσφεράσες

Η ετορικοξίμπη είναι ένας αναστολέας της δράσης των ανθρώπινων

σουλφοτρανσφερασών, ειδικά

της SULT1E1 και έχει παρατηρηθεί ότι αυξάνει τις συγκεντρώσεις της

αιθυνιλοιστραδιολης στο πλάσμα. Παρόλο που μέχρι σήμερα είναι

περιορισμένες οι πληροφορίες σχετικά με τις δράσεις των

πολλαπλών σουλφοτρανσφερασών και ακόμα μελετώνται οι κλινικές συνέπειες

για πολλά φάρμακα,

θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή όταν χορηγείται ετορικοξίμπη

ταυτόχρονα με άλλα φάρμακα

που μεταβολίζονται πρωτίστως από τις ανθρώπινες σουλφοτρανσφεράσες (π.χ

από του στόματος χορηγούμενες σαλβουταμόλη και μινοξιδίλη).

Επίδραση της ετορικοξίμπης στα φάρμακα που μεταβολίζονται από τα

ισοένζυμα CYP

Σύμφωνα με

in vitro

μελέτες, η ετορικοξίμπη δεν αναμένεται να αναστέλλει τα

κυτοχρώματα P450 (CYP) 1A2, 2C9, 2C19, 2D6, 2Ε1 ή 3Α4. Σε μια μελέτη σε

υγιή άτομα, η ημερήσια χορήγηση της ετορικοξίμπης 120 mg δεν τροποποίησε

την ηπατική δράση του CYP3A4, όπως εκτιμήθηκε με την αναπνευστική

δοκιμασία μετά από ενδοφλέβια χορήγηση ερυθρομυκίνης.

Επιδράσεις άλλων φαρμάκων στη φαρμακοκινητική της ετορικοξίμπης

Η κύρια μεταβολική οδός της ετορικοξίμπης γίνεται μέσω των ενζύμων CYP. Το

CYP3A4 φαίνεται να εμπλέκεται στον μεταβολισμό της ετορικοξίμπης

in vivo

Μελέτες

in vitro

υποδεικνύουν ότι το CYP2D6, CYP2C9, CYP1A2 και το

CYP2C19 μπορούν επίσης να συμμετέχουν ως καταλύτες στην κύρια

μεταβολική οδό, όμως δεν έχει μελετηθεί

in vivo

η ποσοτική αναλογία τους.

Κετοκοναζόλη

: Η κετοκοναζόλη, ένας ισχυρός αναστολέας του CYP3Α4,

χορηγούμενο σε δόση 400 mg μια φορά ημερησίως για 11 ημέρες σε υγιείς

εθελοντές, δεν είχε σημαντική κλινικά επίδραση στην εφάπαξ δόση

φαρμακοκινητική της ετορικοξίμπης των 60 mg (43% αύξηση της AUC).

Βορικοναζόλη και Μικοναζόλη

: Η από του στόματος συγχορήγηση

βορικοναζόλης ή τοπικής γέλης μικοναζόλης, που είναι ισχυροί αναστολείς του

CYP3A4, με ετορικοξίμπη προκάλεσε μικρή αύξηση της έκθεσης σε

ετορικοξίμπη, αλλά δεν θεωρείται κλινικά σημαντική βάσει δημοσιευμένων

στοιχείων.

Ριφαμπικίν

n: H συγχορήγηση της ετορικοξίμπης με ριφαμπικίνη, έναν ισχυρό

επαγωγέα των ενζύμων του CYP, οδηγεί σε μείωση των συγκεντρώσεων της

ετορικοξίμπης στο πλάσμα κατά 65%. Αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να

οδηγήσει στην επανεμφάνιση των συμπτωμάτων όταν η ετορικοξίμπη

συγχορηγείται με την ριφαμπικίνη. Παρόλο που βάσει της συγκεκριμένης

πληροφορίας μπορεί να προταθεί μια αύξηση της δόσης, δόσεις της

ετορικοξίμπης μεγαλύτερες από αυτές που έχουν καθορισθεί για κάθε ένδειξη

δεν έχουν μελετηθεί σε συνδυασμό με τη ριφαμπικίνη και για αυτό το λόγο δεν

συνιστώνται (βλ. παράγραφο 4.2).

Αντιόξινα

: Τα αντιόξινα δεν επηρεάζουν την φαρμακοκινητική της

ετορικοξίμπης σε κλινικά σημαντικό ποσοστό.

4.6 μ , Γονι ότητα κύηση και γαλουχία

μΕγκυ οσύνη

Δ μ μ μ εν διατίθενται κλινικά δεδο ένα σχετικά ε την έκθεση της εγκυ οσύνης στην

μ . ( .ετορικοξί πη Μελέτες σε ζώα έδειξαν τοξικότητα κατά την αναπαραγωγή βλ

5.3). μ παράγραφο Ο πιθανός για τον άνθρωπο κίνδυνος κατά την εγκυ οσύνη είναι

. μ μ άγνωστος Η ετορικοξί πη όπως και άλλα φαρ ακευτικά προϊόντα που

μ αναστέλλουν την σύνθεση των προσταγλανδινών πορεί να προκαλέσει

μ αδράνεια της ήτρας και πρόωρη σύγκλιση του αρτηριακού πόρου κατά το

μ . μ τελευταίο τρί ηνο της κύησης Η ετορικοξί πη αντενδείκνυται κατά την κύηση

( . 4.3). μ βλ παράγραφο Εάν κάποια γυναίκα είνει έγκυος κατά τη διάρκεια

, μ .θεραπείας η ετορικοξί πη πρέπει να διακοπεί

μΘηλασ ός

Δ μ μ . εν είναι γνωστό εάν η ετορικοξί πη εκκρίνεται στο ητρικό γάλα Η

μ . ετορικοξί πη εκκρίνεται στο γάλα αρουραίων που θηλάζουν Οι γυναίκες που

μ μ ( . 4.3 5.3).λα βάνουν ετορικοξί πη δεν πρέπει να θηλάζουν βλ παραγράφους και

μΓονι ότητα

H χορήγηση της ετορικοξίμπης, όπως και κάθε φαρμακευτικής ουσίας που είναι

γνωστό ότι αναστέλλει την COX-2, δεν συνιστάται σε γυναίκες που

προσπαθούν να συλλάβουν.

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών

Ασθενείς που εμφανίζουν ζάλη, ίλιγγο ή υπνηλία ενώ λαμβάνουν ετορικοξίμπη,

πρέπει να απέχουν από την οδήγηση ή το χειρισμό μηχανημάτων.

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Περίληψη του προφίλ ασφάλειας

Σε κλινικές μελέτες, η ετορικοξίμπη αξιολογήθηκε ως προς την ασφάλεια σε

7.152 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 4.614 ασθενών με οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ),

ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ), χρόνια χαμηλή οσφυαλγία ή αγκυλοποιητική

σπονδυλίτιδα (περίπου 600 ασθενείς με ΟΑ ή ΡΑ ακολουθούσαν αγωγή για ένα

έτος ή περισσότερο).

Σε κλινικές μελέτες, το προφίλ ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν παρόμοιο σε

ασθενείς με ΟΑ ή ΡΑ στην θεραπεία με ετορικοξίμπη για ένα χρόνο ή

περισσότερο.

Σε μια κλινική μελέτη για την οξεία ουρική αρθρίτιδα,οι ασθενείς έλαβαν

ετορικοξίμπη 120 mg μια φορά ημερησίως για οκτώ ημέρες. Το προφίλ των

ανεπιθύμητων ενεργειών σε αυτή την μελέτη ήταν παρόμοιο γενικά με αυτό

που έχει αναφερθεί στις συνδυασμένες μελέτες για ΟΑ, ΡΑ και χρόνια χαμηλή

οσφυαλγία.

Σε ένα πρόγραμμα αποτελεσμάτων ασφάλειας του καρδιαγγειακού,

συγκεντρωτικών στοιχείων από τρεις ελεγχόμενες με ενεργό συγκριτικό

παράγοντα μελέτες, 17.412 ασθενείς με ΟΑ ή ΡΑ έλαβαν θεραπεία με

ετορικοξίμπη (60 mg ή 90 mg) για μέση διάρκεια περίπου 18 μηνών. Τα

στοιχεία ασφάλειας και πληροφοριών από το πρόγραμμα αυτό παρουσιάζονται

στην παράγραφο 5.1.

Σε κλινικές μελέτες για τον οξύ μετεγχειρητικό οδοντικό πόνο,

συμπεριλαμβανομένων 614 ασθενών που έλαβαν θεραπεία με ετορικοξίμπη (90

mg ή 120 mg), το προφίλ ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν γενικά παρόμοιο με

αυτό που έχει αναφερθεί στις συνδυασμένες μελέτες για ΟΑ, ΡΑ και χρόνια

χαμηλή οσφυαλγία.

Πίνακας ανεπιθύμητων ενεργειών

μ μ Οι ακόλουθες ανεπιθύ ητες ενέργειες αναφέρθηκαν σε κλινικές ελέτες σε

μ ποσοστό εγαλύτερο από

μ , μ , , μ το εικονικό φάρ ακο σε ασθενείς ε ΟΑ ΡΑ χρόνια χα ηλή οσφυαλγία ή

, μ μ μ 30 mg, 60 mgαγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα που ελά βαναν αγωγή ε ετορικοξί πη

90 mg μ 12 μ μμ μ MEDALή για διάστη α έως εβδο άδες ή κατά το πρόγρα α των ελετών

μ 3½ μ μ για διάστη α έως έτη ή σε βραχυπρόθεσ ες ελέτες για τον οξύ πόνο για

μ 7 μ μ μ μ ( .διάστη α έως η έρες ή από την ε πειρία ετά την κυκλοφορία του φαρ άκου βλ

1):Πίνακα

1Πίνακας :

Κατηγορία / οργανικό

σύστημα

μ Ανεπιθύ ητη Ενέργεια Συχνότητα*

μ Λοι ώξεις και

παρασιτώσεις

φατνιακή οστεΐτιδα Συχνές

, μ γαστρεντερίτιδα λοί ωξη του

ανώτερου αναπνευστικού

μ , μ συστή ατος λοί ωξη του

μουροποιητικού συστή ατος

Όχι συχνές

Δ ιαταραχές του

μ αι οποιητικού και του

μ μλε φικού συστή ατος

μ (αναι ία πρωταρχικά

μ μ σχετιζό ενη ε γαστρεντερική

μ ), ,αι ορραγία λευκοπενία

μθρο βοκυτοπενία

Όχι συχνές

Δ ιαταραχές του

ανοσοποιητικού

μσυστή ατος

υπερευαισθησία

‡β

Όχι συχνές

μ / /αγγειοοίδη α αναφυλακτικές

αναφυλακτοειδείς

,αντιδράσεις

μ μ μ συ περιλα βανο ένης της

καταπληξίας

‡

Σπάνιες

Δ ιαταραχές του

μ μ εταβολισ ού και της

θρέψης

μ / οίδη α κατακράτηση υγρών Συχνές

μ ,αύξηση ή είωση της όρεξης

αύξηση βάρους

Όχι συχνές

Ψυχιατρικές

διαταραχές

, , μ μάγχος κατάθλιψη ειω ένη

μ ,πνευ ατική οξύτητα

ψευδαισθήσεις

‡

Όχι συχνές

σύγχυση

‡

, ανησυχία

‡

Σπάνιες

Δ ιαταραχές του

μνευρικού συστή ατος

, ζάλη κεφαλαλγία Συχνές

, ,δυσγευσία αϋπνία

/ ,παραισθησία υπαισθησία

υπνηλία

Όχι συχνές

μΟφθαλ ικές

διαταραχές

μ θα πή ό , ραση επιπεφυκίτιδα Όχι συχνές

Δ ιαταραχές του ωτός

και του λαβυρίνθου

μ , ε βοές ίλιγγος Όχι συχνές

Καρδιακές διαταραχές

μ μ , μαίσθη α παλ ών αρρυθ ία

‡

Συχνές

μ μ ,κολπική αρ αρυγή

ταχυκαρδία

‡

, μσυ φορητική

, μκαρδιακή ανεπάρκεια η

,ειδικές αλλαγές του ΗΚΓ

στηθάγχη

‡

, έμφραγμα του

μυοκαρδίου

Όχι συχνές

Αγγειακές διαταραχές

υπέρταση Συχνές

, έξαψη αγγειακό εγκεφαλικό

επεισόδιο

, παροδικό

μ ,ισχαι ικό επεισόδιο

υπερτασική κρίση

‡

, αγγειίτιδα

‡

Όχι συχνές

Δ ιαταραχές του

αναπνευστικού

μ ,συστή ατος του

θώρακα και του

μεσοθωράκιου

μβρογχόσπασ ος

‡

Συχνές

, , βήχας δύσπνοια επίσταξη Όχι συχνές

Δ ιαταραχές του

γαστρεντερικού

κ οιλιακό άλγος Πολύ συχνές

, μ μ ,δυσκοιλιότητα ετεωρισ ός

, γαστρίτιδα οπισθοστερνικός

/ μ ,καύσος παλινδρό ηση οξέος

, /διάρροια δυσπεψία δυσφορία

, ,από το επιγάστριο ναυτία

μ , ,έ ετος οισοφαγίτιδα

μ στο ατικές εξελκώσεις

Συχνές

, μκοιλιακή διάταση εταβολή

της κινητικότητας του

, μ ,εντέρου ξηροστο ία

γαστροδωδεκαδακτυλικό

, έλκος πεπτικά έλκη

μ μ μ συ περιλα βανο ένης της

γαστρεντερικής διάτρησης και

μ , μαι ορραγίας σύνδρο ο

,ευερέθιστου εντέρου

παγκρεατίτιδα

‡

Όχι συχνές

Δ ιαταραχές του ήπατος

και των χοληφόρων

μ ALT, μ ASTαυξη ένη αυξη ένη Συχνές

ηπατίτιδα

‡

Σπάνιες

ηπατική ανεπάρκεια

‡

, ίκτερος

‡

Σπάνιες

†

Δ ιαταραχές του

μ δέρ ατος και του

υποδόριου ιστού

μεκχύ ωση Συχνές

μ ,οίδη α του προσώπου

μ , μ , μκνησ ός εξάνθη α ερύθη α

‡

κνίδωση

‡

Όχι συχνές

μ Stevens-Johnsonσύνδρο ο

‡

μ τοξική επιδερ ική νεκρόλυση

‡

μτοπικό φαρ ακευτικό

μεξάνθη α

‡

Σπάνιες

†

Δ ιαταραχές του

μυοσκελετικού

μ συστή ατος και του

συνδετικού ιστού

μ μ / μ ,υϊκή κρά πα σπασ ός

μ υοσκελετικός πόνος

/ μακα ψία

Όχι συχνές

Δ ιαταραχές των

νεφρών και των

ουροφόρων οδών

, μπρωτεϊνουρία αυξη ένη

, κρεατινίνη ορού νεφρική

/ανεπάρκεια νεφρική

δυσλειτουργία

‡

( .βλ

4.4)παράγραφο

Όχι συχνές

Γενικές διαταραχές

και καταστάσεις της

οδού χορήγησης

/ , ασθένεια κόπωση νόσος

μ παρό οια της γρίπης

Συχνές

θωρακικό άλγος Όχι συχνές

Παρακλινικές

εξετάσεις

αύξηση του αζώτου ουρίας

μ , μαί ατος αυξη ένη

φωσφοκινάση της

, μ ,κρεατινίνης υπερκαλαι ία

μ αυξη ένο ουρικό οξύ

Όχι συχνές

μ μ μειω ένο νάτριο στο αί α Σπάνιες

* : μ Συχνότητα Προσδιορίζεται για κάθε Ανεπιθύ ητη Ενέργεια από την συχνότητα

μ μ μ : ε την οποία αναφέρεται στη βάση δεδο ένων κλινικών ελετών Πολύ συχνές

(≥1/10), (≥1/100, <1/10), (≥1/1.000, <1/100), Συχνές έως Όχι συχνές έως Σπάνιες

(≥1/10.000, <1/1.000), (<1/10.000).έως Πολύ σπάνιες

‡

μ μ μΑυτή η ανεπιθύ ητη ενέργεια αναγνωρίστηκε έσω της παρακολούθησης ετά

.την κυκλοφορία μΗ κατηγορία συχνότητας εκτι ήθηκε μ ε βάση την υψηλότερη

μ μ συχνότητα που παρατηρήθηκε από δεδο ένα κλινικών ελετών που

μ .συγκεντρώθηκαν ανά ένδειξη και εγκεκρι ένη δόση

†

" " μ μ Η συχνότητα Σπάνια ορίστηκε σύ φωνα ε την οδηγία για την Περίληψη των

( ) ( . 2, μ 2009) μ Χαρακτηριστικών του Προϊόντος ΠΧΠ αναθ Σεπτέ βριος ε βάση το

' μ 95% μ μ 0 κατ εκτί ηση άνω όριο του διαστή ατος ε πιστοσύνης για περιστατικά

μ μ μ μ μ δεδο ένου του αριθ ού των ατό ων που έλαβαν θεραπεία ε ετορικοξί πη κατά

μ , την ανάλυση των δεδο ένων φάσης ΙΙΙ τα οποία συγκεντρώθηκαν από τη δόση

(n = 15.470).και την ένδειξη

μ μ " ", " Η υπερευαισθησία συ περιλα βάνει τους όρους αλλεργία αλλεργία σε

μ ", " μ ", " ", "φάρ ακα υπερευαισθησία σε φάρ ακα υπερευαισθησία υπερευαισθησία

", " " "μ ".ΜΑΚ αντίδραση υπερευαισθησίας και η ειδική αλλεργία

μ μ μ μ μ μ μΣύ φωνα ε αναλύσεις ακροχρόνιων ελεγχό ενων ε εικονικό φάρ ακο ή ε

μ μ , ενεργό φάρ ακο κλινικών ελετών οι εκλεκτικοί αναστολείς της COX-2 έχουν

μ μ μ συσχετισθεί ε αυξη ένο κίνδυνο σοβαρών θρο βωτικών αρτηριακών

, μ μ μ μ μ μ επεισοδίων συ περιλα βανο ένου του ε φράγ ατος του υοκαρδίου και του

. αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου Η απόλυτη αύξηση του κινδύνου για τέτοια

μ μ 1% μ συ βά ατα δεν φαίνεται να υπερβαίνει το ανά έτος ε βάση τα υπάρχοντα

μ ( ).δεδο ένα όχι συχνή

μ μΟι ακόλουθες σοβαρές ανεπιθύ ητες ενέργειες έχουν αναφερθεί ως σχετιζό ενες

μ μ ε τη χορήγηση των ΜΣΑΦ και δεν πορούν να αποκλεισθούν για την

μ : μ μ μ μετορικοξί πη νεφροτοξικότητα συ περιλα βανο ένης της ενδιά εσης

, μ .νεφρίτιδας και του νεφροσικού συνδρό ου

μ μ Αναφορά πιθανολογού ενων ανεπιθύ ητων ενεργειών

Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση

άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει

τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού

προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής

περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες

ενέργειες στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562

Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: + 30 21 32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585,

Ιστότοπος: http://www.eof.gr.

4.9 Υπερδοσολογία

μ , ’ μ 500 mg Στις κλινικές ελέτες η χορήγηση εφ άπαξ δόσης ετορικοξί πης έως και

πολλαπλών δόσεων

150 mg/ μ 21 μ , μ μ .έως η έρα για η έρες δεν είχε ως αποτέλεσ α ση αντική τοξικότητα

μ μ , Έχουν γίνει αναφορές οξείας υπερδοσολογίας ε ετορικοξί πη παρόλο που δεν

μ . αναφέρθηκαν ανεπιθύ ητες ενέργειες στην πλειονότητα των περιπτώσεων Οι

μ μ μ πιο συχνές ανεπιθύ ητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν ήταν σύ φωνες ε το

μ ( . . μ μ ,προφίλ ασφάλειας της ετορικοξί πης π χ συ βά ατα από το γαστρεντερικό

μ μ ).συ βά ατα από το καρδιονεφρικό

, μ Σε περίπτωση υπερδοσολογίας απαιτείται να εφαρ οσθούν τα συνήθη

μ μ μ υποστηρικτικά έτρα όπως απο άκρυνση του η απορροφηθέντος υλικού από το

, ,γαστρεντερικό κλινική παρακολούθηση και έναρξη υποστηρικτικής θεραπείας

.εάν απαιτείται

μ μ μ μ Η ετορικοξί πη δεν απο ακρύνεται ε την αι οδιύλυση και δεν είναι γνωστό εάν

μ μ μ .η ετορικοξί πη απο ακρύνεται ε περιτοναϊκή κάθαρση

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία:

Αντιφλεγμονώδη και αντιρευματικά

προϊόντα, μη στεροειδή, κοξίμπες

, κωδικός ATC: Μ01ΑΗ05.

μ Μηχανισ ός δράσης

μ , μ μ Η ετορικοξί πη είναι ένας από του στό ατος χορηγού ενος εκλεκτικός

-2 (COX-2) .αναστολέας της κυκλοοξυγενάσης στο εύρος της κλινικής δοσολογίας

μ μ μ , μ Σε όλο το φάσ α φαρ ακολογικών κλινικών ελετών η ετορικοξί πη παρουσίασε

μδοσοεξαρτώ ενη

COX-2 COX-1 150 mg μ .αναστολή της χωρίς αναστολή της σε δόσεις έως η ερησίως Η

μετορικοξί πη

δεν ανέστειλλε την σύνθεση της γαστρικής προσταγλανδίνης και δεν είχε

επίδραση στην λειτουργία

μ .των αι οπεταλίων

H - .κυκλο οξυγενάση είναι υπεύθυνη για τη σύνθεση των προσταγλανδινών

μ COX-1 COX-2. COX-2 Εχουν αναγνωρισθεί δύο ισο ορφές οι και Η αποτελεί την

μ μ μισο ορφή του ενζύ ου το οποίο φαίνεται να επάγεται από προφλεγ ονώδη

μ διέγερση και έχει τεκ ηριωθεί ότι είναι κυρίως υπεύθυνη για την σύνθεση των

, μ , μ . προστανοειδών δια εσολαβητών του πόνου της φλεγ ονής και του πυρετού Η

COX-2 μ , μ , ε πλέκεται επίσης στην ωορρηξία την ε φύτευση τη σύγκλειση του

, μ αρτηριακού πόρου την ρύθ ιση της νεφρικής λειτουργίας και σε λειτουργίες του

μ ( , , κεντρικού νευρικού συστή ατος επαγωγή πυρετού η αίσθηση του πόνου και

). COX-2 μ νοητική λειτουργία Η είναι δυνατόν να διαδρα ατίζει κάποιο ρόλο στην

. COX-2 επούλωση του έλκους Η έχει εντοπισθεί στον άνθρωπο σε ιστούς

μ , μ παρακεί ενους των γαστρικών ελκών δεν έχει αποδειχθεί η σχέση της ε την

. επούλωση του έλκους

μ Κλινική αποτελεσ ατικότητα και ασφάλεια

μΑποτελεσ ατικότητα

μ ( ) μ 60 mg μ μ Σε ασθενείς ε οστεοαρθρίτιδα ΟΑ η ετορικοξί πη χορηγού ενη ια φορά

μ μ η ερησίως επέδειξε ση αντική βελτίωση του πόνου στους ασθενείς και της

μ εκτί ησης αυτών για την πορεία της

. νόσου Αυτές οι ευεργετικές επιδράσεις παρατηρήθηκαν νωρίτερα από την

μ 52 μ . μδεύτερη η έρα της θεραπείας και διατηρήθηκαν έως και εβδο άδες Μελέτες ε

μ 30 mg μ μ μετορικοξί πη ία φορά η ερησίως έδειξαν εξαιρετική αποτελεσ ατικότητα

μ μ 12 μως προς το εικονικό φάρ ακο σε διάστη α θεραπείας πάνω από εβδο άδες

( μ μ χρησι οποιώντας παρό οιες αξιολογήσεις όπως στις παραπάνω

μ ). μ μ μ μ μ , μ 60 mg ελέτες Σε ία ελέτη ε κυ αινό ενη δοσολογία η ετορικοξί πη έδειξε

μ μ 30 mg 3 ση αντικά εγαλύτερη βελτίωση από οτι τα και για τους πρωταρχικούς

μ στόχους σε διάστη α θεραπείας

6 μ . 30 mg μ πάνω από εβδο άδες Η δοσολογία των δεν έχει ελετηθεί για την

.οστεοαρθρίτιδα των χεριών

μ μ ( ) 90 mg μ μΣε ασθενείς ε ρευ ατοειδή αρθρίτιδα ΡΑ η χορήγηση ια φορά η ερησίως

μ , μ . επέδειξε ση αντική βελτίωση του πόνου της φλεγ ονής και της κινητικότητας Η

12 μ .θετική αυτή επίδραση διατηρήθηκε πέραν των εβδο άδων της θεραπείας

μ μ μ , Σε ασθενείς ε συ πτώ ατα οξείας ουρικής αρθρίτιδας η χορήγηση

μ 120 mg μ μ μετορικοξί πης ια φορά η ερησίως για περίοδο θεραπείας οκτώ η ερών

μ μ , ανακούφισε από τον έτριο έως ισχυρό πόνο του ισχίου και την φλεγ ονή σε

μ μ 50 mg μ . σύγκριση ε την ινδο εθακίνη τρεις φορές η ερησίως Η ανακούφιση του

μ .πόνου παρατηρήθηκε ήδη τέσσερις ώρες ετά την έναρξη της θεραπείας

μ , μ 90 mg μ Σε ασθενείς ε αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα η ετορικοξί πη ία φορά

μ μ ,η ερησίως παρείχε ση αντικές βελτιώσεις στον πόνο της σπονδυλικής στήλης

μ , μ . της φλεγ ονής της ακα ψίας και της λειτουργικότητας Το κλινικό όφελος της

μ μ , μ ετορικοξί πης παρατηρήθηκε νωρίτερα από την δεύτερη η έρα ετά την έναρξη

52 μ της θεραπείας και διατηρήθηκε κατά την διάρκεια των εβδο άδων της

.περιόδου θεραπείας

μ μ μ , Σε ια κλινική ελέτη αξιολόγησης του ετεγχειριτικού οδοντικού πόνου η

μ 90 ετορικοξί πη mg μ μ μ χορηγήθηκε ία φορά η ερησίως για διάστη α έως και τρεις

μ . μ μ μ η έρες Στην υποο άδα των ασθενών ε έτριο πόνο κατά την έναρξη της

, μ 90 θεραπείας η ετορικοξί πη mg μ μ έδειξε παρό οια αναλγητική δράση ε την

600 ιβουπροφένη mg (16,11 16,39; P=0,722), μ έναντι και εγαλύτερη από την

μ / 600 mg/60 mg (11,00; P<0,001) μ (6,84;παρακετα όλη κωδεΐνη και το εικονικό φάρ ακο

P<0,001) μ μ 6 όπως ετρήθηκε ε ολική ανακούφιση πόνου κατά τις πρώτες ώρες

(TOPAR6). μ Το ποσοστό των ασθενών που ανέφεραν χρήση φαρ άκων διάσωσης

μ 24 40,8% μ 90 mg,έσα στις πρώτες ώρες από τη χορήγηση ήταν για την ετορικοξί πη

25,5% 600 mg 6 , 46,7% για την ιβουπροφαίνη κάθε ώρες και για την

μ / 600 mg/60 mg 6 μ 76,2% παρακετα όλη κωδεΐνη κάθε ώρες σε σύγκριση ε για το

μ . μ , μ ( εικονικό φάρ ακο Στη ελέτη αυτή η έση έναρξη δράσης αισθητή ανακούφιση

) μ 90 mg 28 μ .από τον πόνο της ετορικοξί πης ήταν λεπτά ετά τη χορήγηση της δόσης

Ασφάλεια

μμ μ μ (MEDAL) μ μΠρόγρα α της ακράς διάρκειας πολυεθνικής ελέτης ε ετορικοξί πη

και δικλοφενάκη για την αρθρίτιδα

μμ μ MEDAL μμ μΤο πρόγρα α της ελέτης ήταν ένα πρόγρα α προοπτικά σχεδιασ ένο

μ μ για τα αποτελέσ ατα ασφάλειας του καρδιαγγειακού ε συγκεντρωτικά στοιχεία

μ , , μ μ μαπό τρεις τυχαιοποιη ένες διπλές τυφλές ελεγχό ενες ε ήδη εγκεκρι ένο

μ , μ MEDAL, μ EDGE II EDGE.προϊόν θεραπείας ελέτες η ελέτη οι ελέτες και

μ MEDAL μ μ μ μ ,Η ελέτη ήταν ία ελέτη ε τελικό στόχο καρδιαγγειακά αποτελέσ ατα

που διεξήχθη σε

17.804 μ 5.700 μ μ 60 mgασθενείς ε ΟΑ και ασθενείς ε ΡΑ που έλαβαν ετορικοξί πη

μ ( ) η ερησίως ΟΑ ή

90 mg μ ( ) 150 mg μ μη ερησίως ΟΑ και ΡΑ ή δικλοφενάκη η ερησίως για ένα έσο

μ διάστη α διάρκειας

20,3 μ ( μ 42,3 μ , μ 21,3μ ). μ ,ηνών το έγιστο ήνες κατά έσο όρο ήνες Στη ελέτη αυτή

μαναφέρθηκαν όνο

μ σοβαρές ανεπιθύ ητες ενέργειες και καταγράφηκε η διακοπή λόγω σοβαρών

μ .ανεπιθύ ητων ενεργειών

μ EDGE EDGE II Οι ελέτες και συνέκριναν την ανεκτικότητα από το γαστρεντερικό

μ μ . μ EDGE μ 7.111 ε ετορικοξί πη έναντι δικλοφενάκη Η ελέτη συ περιέλαβε ασθενείς

μ μ μ 90 mg μ (1,5 ε ΟΑ που έλαβαν ία δόση ετορικοξί πης η ερησίως φορές τη

μ OA) 150 mg μ μσυνιστώ ενη δόση για ή δικλοφενάκη η ερησίως για ένα έσο

μ 9,1 μ ( μ 16,6 μ , μ 11,4 μ ). μδιάστη α ηνών το έγιστο ήνες κατά έσο όρο ήνες Η ελέτη

EDGE II μ 4.086 μ μ 90 mgσυ περιέλαβε ασθενείς ε ΡΑ που έλαβαν ετορικοξί πη

μ 150 mg μ μ μ 19,2 μ (η ερησίως ή δικλοφενάκη η ερησίως για ένα έσο διάστη α ηνών το

μ 33,1μ , μ 24 μ ).έγιστο ήνες κατά έσο όρο ήνες

μμ μ MEDAL, 34.701Σε ένα πρόγρα α συγκεντρωτικών στοιχείων της ελέτης

μ μ μ 17,9 μασθενείς ε ΟΑ ή ΡΑ έλαβαν θεραπεία για ένα έσο διάστη α διάρκειας ήνες

( μ 42,3 μ , μ 16,3 μ ), μ 12.800 το έγιστο ήνες κατά έσο όρο ήνες περίπου ε ασθενείς που

24 μ . έλαβαν θεραπεία για περισσότερο από ήνες Οι ασθενείς που εισήχθησαν στο

μμ μ πρόγρα α είχαν κατά την έναρξη εγάλο εύρος καρδιαγγειακών και

. μ γαστρεντερικών παραγόντων κινδύνου Οι ασθενείς ε ιστορικό πρόσφατου

μ μ μ , μ μ μ μ ε φράγ ατος του υοκαρδίου ε παρακα πτήριο όσχευ α στεφανιαίας αρτηρίας

μ μ 6 μ ή διαδερ ική παρέ βαση της στεφανιαίας έως και ήνες πριν από την εισαγωγή

μ , μ στη ελέτη αποκλείσθηκανΗ χρήση γαστροπροστατευτικών σκευασ άτων και

μ μ .χα ηλών δόσεων ασπιρίνης επετράπη κατά τις ελέτες αυτές

:Συνολική Ασφάλεια

Δ μ μ μ εν υπήρξε ση αντική διαφορά εταξύ ετορικοξί πης και δικλοφενάκης ως προς

μ . το ποσοστό των καρδιαγγειακών θρο βωτικών επεισοδίων Καρδιονεφρικά

μ μ μεπεισόδια παρατηρήθηκαν πολύ συχνότερα ε ετορικοξί πη από οτι ε

, μ μδικλοφενάκη και αυτό το αποτέλεσ α ήταν δοσοεξαρτώ ενο

( . μ μ ). μ βλ τα συγκεκρι ένα αποτελέσ ατα παρακάτω Ανεπιθύ ητες ενέργειες του

γαστρεντερικού και

μ μ μήπατος παρατηρήθηκαν ση αντικά συχνότερα ε δικλοφενάκη από οτι ε

μ . μ μ EDGE ετορικοξί πη Η συχνότητα των ανεπιθύ ητων ενεργειών στη ελέτη και

EDGE II μ και των ανεπιθύ ητων ενεργειών που θεωρήθηκαν σοβαρές ή οδήγησαν

μ MEDAL μ μ μ μσε διακοπή κατά τη ελέτη ήταν εγαλύτερη ε ετορικοξί πη από οτι ε

.δικλοφενάκη

μ :Αποτελέσ ατα ασφάλειας από το καρδιαγγειακό

μ μ Το ποσοστό των επιβεβαιω ένων θρο βωτικών καρδιαγγειακών σοβαρών

μ ( , ,ανεπιθύ ητων ενεργειών που αποτελούνται από καρδιακά αγγειοεγκεφαλικά

) μ μ και επεισόδια των περιφερικών αγγείων ήταν συγκρίσι ο εταξύ της

μ ετορικοξί πης και της δικλοφενάκης και τα στοιχεία συγκεντρώνονται στον

. Δ μ παρακάτω πίνακα εν υπήρξαν στατιστικά ση αντικές διαφορές στα ποσοστά

μ μ μ μθρο βωτικών επεισοδίων εταξύ της ετορικοξί πης και της δικλοφενάκης εταξύ

μ , μ μ μ όλων των υποο άδων που έχουν αναλυθεί συ περιλα βανο ένων κατηγοριών

’ . ασθενών καθ όλο το εύρος του καρδιαγγειακού κινδύνου κατά την έναρξη Οταν

, μ μαξιολογήθηκαν ξεχωριστά ο σχετικός κίνδυνος επιβεβαιω ένων θρο βωτικών

μ μ μ 60 mg 90καρδιαγγειακών σοβαρών ανεπιθύ ητων ενεργειών ε ετορικοξί πη και

μ 150 mg μ .σε σύγκριση ε δικλοφενάκη ήταν παρό οιος

Πίνακας 2: Ποσοστά των Επιβεβαιωμένων Θρομβωτικών

Καρδιαγγειακών Συμβαμάτων (Συγκεντρωτικά στοιχεία του

Προγράμματος της μελέτης MEDAL)

Ετορικοξίμπη

(N=16.819)

25.836 Ασθενείς-Έτη

Δικλοφενάκη

(N=16.483)

24.766 Ασθενείς-

Έτη

Σύγκριση

μεταξύ των

Θεραπειών

Ποσοστό

†

(95% CI) Ποσοστό

†

(95% CI)

Σχετικός

Κίνδυνος

(95% CI)

Επιβεβαιωμένα Θρομβωτικά Καρδιαγγειακά Σοβαρά Συμβάματα

Ανά-

πρωτόκολλο

1,24 (1,11, 1,38) 1,30 (1,17, 1,45) 0,95 (0,81, 1,11)

Στόχος-για-

θεραπεία

1,25 (1,14, 1,36) 1,19 (1,08, 1,30) 1,05 (0,93, 1,19)

Επιβεβαιωμένα Καρδιακά Συμβάματα

Ανά-

πρωτόκολλο

0,71 (0,61, 0,82) 0,78 (0,68, 0,90) 0,90 (0,74, 1,10)

Στόχος-για-

θεραπεία

0,69 (0,61, 0,78) 0,70 (0,62, 0,79) 0,99 (0,84, 1,17)

Επιβεβαιωμένα Αγγειοεγκεφαλικά Συμβάματα

Ανά-

πρωτόκολλο

0,34 (0,28, 0,42) 0,32 (0,25, 0,40) 1,08 (0,80, 1,46)

Στόχος-για-

θεραπεία

0,33 (0,28, 0,39) 0,29 (0,24, 0,35) 1,12 (0,87, 1,44)

Επιβεβαιωμένα Συμβάματα των Περιφερικών Αγγείων

Ανά-

πρωτόκολλο

0,20 (0,15, 0,27) 0,22 (0,17, 0,29) 0,92 (0,63, 1,35)

Στόχος-για-

θεραπεία

0,24 (0,20, 0,30) 0,23 (0,18, 0,28) 1,08 (0,81, 1,44)

†

Επεισόδια ανά 100 Ασθενείς-Έτη; CI=διάστημα εμπιστοσύνης

N= συνολικός αριθμός ασθενών που συμπεριελήφθησαν στον πληθυσμό Ανά-

πρωτόκολο

Ανά-πρωτόκολο: όλα τα συμβάματα της θεραπείας κατά τη μελέτη ή μέσα σε 14

ημέρες μετά την διακοπή (εξαιρέθηκαν: ασθενείς που έλαβαν <75% του

φαρμάκου της μελέτης, ή που έλαβαν εκτός μελέτης ΜΣΑΦ για διάστημα >10%

του χρόνου).

Στόχος-για-θεραπεία: όλα τα επιβεβαιωμένα συμβάματα ως το τέλος της

μελέτης (συμπεριλαμβανομένων των ασθενών που εκτέθηκαν δυνητικά σε

παρεμβάσεις οχι της μελέτης κατόπιν διακοπής της θεραπείας). Συνολικός

αριθμός τυχαιοποιημένων ασθενών, n = 17.412 με ετορικοξίμπη και 17.289 με

δικλοφενάκη.

μ μ μ , Η θνησι ότητα λόγω καρδιαγγειακών συ βα άτων καθώς και η συνολική

μ ,θνησι ότητα ήταν

μ μ μ μ μ .παρό οια εταξύ των ο άδων ε ετορικοξί πη και δικλοφενάκη

μ μ :Συ βά ατα του Καρδιονεφρικού

50% μ MEDAL Περίπου των ασθενών που εισήχθησαν στη ελέτη είχαν ιστορικό

. μ , υπέρτασης κατά την έναρξη της θεραπείας Στη ελέτη η συχνότητα διακοπής

μ μ της θεραπείας λόγω ανεπιθύ ητων ενεργειών που σχετίζονται ε την υπέρταση

μ μ μ μήταν στατιστικά ση αντικά εγαλύτερη ε ετορικοξί πη

μ . μ μαπό οτι ε δικλοφενάκη Η συχνότητα ανεπιθύ ητων ενεργειών συ φορητικής

( μ μ ) μ μ καρδιακής ανεπάρκειας διακοπές και σοβαρά συ βά ατα ε φανίσθηκαν ε τα

μ μίδια ποσοστά ε ετορικοξί πη

60 mg μ 150 mg μ σε σύγκριση ε δικλοφενάκη αλλά ήταν εγαλύτερη για την

μ 90 mg ετορικοξί πη σε

μ 150 mg ( μ μσύγκριση ε την δικλοφενάκη στατιστικά ση αντική γιά την ετορικοξί πη

90 mg μ 150 σε σύγκριση ε την δικλοφενάκη mg μ στην ο άδα οστεοαρθρίτιδας της

μ ελέτης MEDAL). μ μ Η συχνότητα επιβεβαιω ένων ανεπιθύ ητων ενεργειών

μ ( συ φορητικής καρδιακής ανεπάρκειας επεισόδια που ήταν σοβαρά και

μ μ μ ) κατέληξαν σε νοσοκο είο ή σε επίσκεψη σε τ ή α επειγόντων δεν ήταν

μ μ μ μ μ 150 mg, ση αντικά εγαλύτερη ε ετορικοξί πη από οτι ε δικλοφενάκη και αυτό

μ μ . το αποτέλεσ α ήταν δοσοεξαρτώ ενο Η συχνότητα διακοπής λόγω

μ μ μ μ μανεπιθύ ητων ενεργειών που σχετίζονται ε οίδη α ήταν εγαλύτερη ε

μ μ 150 mg μ ετορικοξί πη από οτι ε δικλοφενάκη και αυτό το αποτέλεσ α ήταν

μ ( μ μ μ μ 90 mg δοσοεξαρτώ ενο στατιστικά ση αντικά εγαλύτερη ε ετορικοξί πη αλλά

μ μ 60 mg).όχι ε ετορικοξί πη

μ μ EDGE EDGE II Τα αποτελέσ ατα του καρδιονεφρικού της ελέτης και ήταν

μ μ σύ φωνα ε αυτά που

μ MEDAL.αναφέρθηκαν στη ελέτη

μμ μ MEDAL μ μ (60 mg 90 mg) Στα ξεχωριστά προγρά ατα της ελέτης ε ετορικοξί πη ή η

μ 2,6%απόλυτη συχνότητα διακοπής σε οποιαδήποτε ο άδα θεραπείας ήταν έως

, 1,9% μ , 1,1% μ για υπέρταση έως για οίδη α και έως για συ φορητική καρδιακή

, μ μ μανεπάρκεια ε εγαλύτερη συχνότητα διακοπής που παρατηρήθηκε ε

μ 90 mg μ μ 60 mg.ετορικοξί πη από οτι ε ετορικοξί πη

μ μμ Αποτελέσ ατα ανεκτικότητας από το γαστρεντερικό του προγρά ατος της

μ MEDAL:ελέτης

μ μ Παρατηρήθηκε ση αντικά ικρότερη συχνότητα διακοπής της θεραπείας για

μ ( . . ,οποιαδήποτε κλινική ανεπιθύ ητη ενέργεια από το γαστρεντερικό π χ δυσπεψία

, ) μ μκοιλιακό άλγος έλκος ε ετορικοξί πη

μ μ μ από οτι ε δικλοφενάκη στα πλαίσια καθε ίας των τριών ελετών του

μμ MEDAL. προγρά ατος Το ποσοστό διακοπής της θεραπείας λόγω κλινικών

μ - ανεπιθύ ητων ενεργειών από το γαστρεντερικό ανά εκατό ασθενείς έτη καθ΄όλη

μ : 3,23 μ μ 4,96 μτην διάρκεια τη ελέτης ήταν ως ακολούθως ε ετορικοξί πη και ε

μ MEDAL, 9,12 μ μ 12,28 μ δικλοφενάκη στη ελέτη ε ετορικοξί πη και ε δικλοφενάκη στη

μ EDGE 3,71 μ μ 4,81 μ μ EDGE . ελέτη και ε ετορικοξί πη και ε δικλοφενάκη στη ελέτη ΙΙ

μ μ MEDAL:Αποτελέσ ατα ασφάλειας από το γαστρεντερικό της ελέτης

Συνολικά τα επεισόδια του ανώτερου γαστρεντερικού προσδιορίσθηκαν ως

, μ . μ διατρήσεις έλκη και αι ορραγίες Η υποο άδα των συνολικών επεισοδίων του

ανώτερου γαστρεντερικού που θεωρήθηκε

μ μ μ , μεπιπλεγ ένη συ περιελά βανε διατρήσεις αποφράξεις και επιπλεγ ένες

μ : μαι ορραγίες η υποο άδα

των συνολικών επεισοδίων του ανώτερου γαστρεντερικού που θεωρήθηκε

μ μ μ .ανεπίπλεκτη συ περιελά βανε ανεπίπλεκτες αι ορραγίες και ανεπίπλεκτα έλκη

μ μ μ μ Παρατηρήθηκε ση αντικά ικρότερο ποσοστό συ βα άτων του ανώτερου

μ μ μ . Δ γαστρεντερικού ε ετορικοξί πη από οτι ε δικλοφενάκη εν παρατηρήθηκε

μ μ μ ση αντική διαφορά εταξύ ετορικοξί πης και δικλοφενάκης στη συχνότητα των

μ . μ μ μ επιπλεγ ένων επεισοδίων Για την υποο άδα ε επεισόδια αι ορραγίας του

ανώτερου

( μ μ ), γαστρεντερικού επιπλεγ ένων και ανεπίπλεκτων συνδυασ ένων δεν υπήρξε

μ ση αντική διαφορά

μ μ . εταξύ ετορικοξί πης και δικλοφενάκης Το όφελος του ανώτερου

μ μγαστρεντερικού ε ετορικοξί πη

μ μ σε σύγκριση ε δικλοφενάκη δεν ήταν στατιστικά ση αντικό σε ασθενείς που

μ μ ( 33% ).λα βάνουν ταυτόχρονα ικρές δόσεις ασπιρίνης περίπου των ασθενών

- μ μ μΤο ποσοστό ανά εκατό ασθενείς έτη των επιβεβαιω ένων επιπλεγ ένων και η

μ ( ,επιπλεγ ένων κλινικών επεισοδίων του ανώτερου γαστρεντερικού διατρήσεις

μ (Δ )) έλκη και αι ορραγίες ΕΑ ήταν

0,67 (95% CI 0,57, 0,77) μ μ 0,97 (95% CI 0,85, 1,10) μ ,ε ετορικοξί πη και ε δικλοφενάκη

0,69 (95% CI 0,57, 0,83).καταλήγοντας στο σχετικό κίνδυνο του

μ Το ποσοστό των επιβεβαιω ένων επεισοδίων του ανώτερου γαστρεντερικού σε

μ μ μ ηλικιω ένους ασθενείς αξιολογήθηκε και η εγαλύτερη είωση παρατηρήθηκε σε

≥ 75 (1,35 [95% CI 0,94, 1,87] 2,78 [95% CI 2,14, 3,56]ασθενείς ηλικίας ετών έναντι

- επεισόδια ανά εκατό ασθενείς έτη για την

μ .ετορικοξί πη και τη δικλοφενάκη αντίστοιχα

μ Τα ποσοστά των επιβεβαιω ένων κλινικών επεισοδίων του κατώτερου

(μ μ , γαστρεντερικού ικρής ή εγαλύτερης έκτασης διάτρηση απόφραξη ή

μ (Δ )) μ μ μ αι ορραγία ΑΑ δεν ήταν ση αντικά διαφορετικά εταξύ ετορικοξί πης και

.δικλοφενάκης

μ μμ μ Αποτελέσ ατα του προγρά ατος ασφάλειας του ήπατικού συστή ατος της

μ MEDAL:ελέτης

μ μ μ μΗ ετορικοξί πη έχει συσχετισθεί ε ένα στατιστικά ση αντικά ικρότερο

μ μ ποσοστό διακοπών λόγω ανεπιθύ ητων ενεργειών που σχετίζονται ε το ήπαρ

. μμ από οτι η δικλοφενάκη Στα συγκεντρωτικά στοιχεία του προγρά ατος της

μ MEDAL, 0,3% μ μ 2,7% μελέτης των ασθενών ε ετορικοξί πη και των ασθενών ε

μ μ δικλοφενάκη διέκοψαν λόγω ανεπιθύ ητων ενεργειών που σχετίζονται ε το

. ήπαρ Το

- 0,22 μ μ 1,84 μποσοστό ανά εκατό ασθενείς έτη ήταν ε ετορικοξί πη και ε

(p-value δικλοφενάκη ήταν

< 0,001 μ μ ). , ε ετορικοξί πη έναντι δικλοφενάκης Ωστόσο οι περισσότερες

μ ανεπιθύ ητες ενέργειες του

μ μμ μ MEDAL .ηπατικού συστή ατος στο πρόγρα α της ελέτης δεν ήταν σοβαρές

μ Επιπρόσθετα στοιχεία ασφάλειας Θρο βωτικών Καρδιαγγειακών επεισοδίων

μ μμ μ MEDAL 3.100Σε κλινικές ελέτες εκτός του προγρά ατος της ελέτης περίπου

ασθενείς έλαβαν

μ ≥60 mg μ 12 μ . Δετορικοξί πη η ερησίως για εβδο άδες ή και περισσότερο εν

μπαρατηρήθηκε διακριτή διαφορά στο ποσοστό των επιβεβαιω ένων

μ μ καρδιαγγειακών θρο βωτικών ανεπιθυ ήτων ενεργειών

μ μ μ ≥60 mg, μ , ανά εσα στους ασθενείς που ελά βαναν ετορικοξί πη εικονικό φάρ ακο ή

. μΜΣΑΦ εκτός ναπροξένης Παρόλα αυτά το ποσοστό αυτών των ανεπιθύ ητων

μ μ ενεργειών ήταν υψηλότερο σε ασθενείς που ελά βαναν ετορικοξί πη σε σύγκριση

μ μ 500 mg μ . ε αυτούς που ελά βαναν ναπροξένη δύο φορές η ερησίως Η διαφορά στην

μ μ μ COX-1αντιαι οπεταλιακή δράση εταξύ ορισ ένων ΜΣΑΦ που αναστέλλουν την

COX-2 μ μ και των αναστολέων της πορεί να είναι κλινικά ση αντική για τους

μ μ - μ . ασθενείς ε κίνδυνο θρο βο ε βολικών επεισοδίων Οι εκλεκτικοί αναστολείς

COX-2 μ μ μ μ ( ειώνουν το σχη ατισ ό της συστη ατικής και για αυτό το λόγο πιθανώς

) μ και ενδοθηλιακής προστακυκλίνης χωρίς να επηρεάζουν το θρο βοξάνιο των

μ . Δ μ αι οπεταλίων εν έχει καθορισθεί η κλινική ση ασία των

.παρατηρήσεων αυτών

Επιπρόσθετα στοιχεία ασφάλειας του γαστρεντερικού

μ 12 μ , Σε δύο διπλές τυφλές ελέτες ενδοσκόπησης διάρκειας εβδο άδων η συνολική

μ μσυχνότητα γαστροδωδεκαδακτυλικών εξελκώσεων ήταν ση αντικά χα ηλότερη

μστους ασθενείς που ελά βαναν

μ 120 mg μ μ μ ετορικοξί πη ια φορά η ερησίως σε σύγκριση ε τους ασθενείς που

μ 500 mg μ μ 800 mgελά βαναν είτε ναπροξένη δύο φορές την η έρα ή ι πουπροφένη

μ . μ μ μτρεις φορές η ερησίως Στην ο άδα της ετορικοξί πης η συχνότητα ε φάνισης

μ μ μ .των εξελκώσεων ήταν εγαλύτερη σε σύγκριση ε το εικονικό φάρ ακο

μ μ Μελέτη σε ηλικιω ένους σχετικά ε την νεφρική λειτουργία

μ μ , , μ μ μ ,Σε ία τυχαιοποιη ένη διπλή τυφλή ελεγχό ενη ε εικονικό φάρ ακο

μ μ 15παράλληλων ο άδων ελέτη αξιολογήθηκαν οι επιδράσεις της θεραπείας

μ μ μ (90 mg), μ (200 mg bid), (500 mg bid) η ερών ε ετορικοξί πη σελεκοξί πη ναπροξένη και

μ μ μ , εικονικό φάρ ακο σχετικά ε την αποβολή νατρίου έσω της ούρησης την

μ μαρτηριακή υπέρταση και άλλες παρα έτρους της νεφρικής λειτουργίας σε άτο α

60 85 , 200-mEq/ μ . ηλικίας έως ετών που ήταν σε διαιτητική λήψη νατρίου η έρα Η

μ , μ μ ετορικοξί πη η σελεκοξί πη και η ναπροξένη είχαν παρό οιες επιδράσεις στην

μ , μ 2 μαποβολή νατρίου έσω της ούρησης κατά το διάστη α των εβδο άδων

. , μ θεραπείας Όλοι οι δραστικοί παράγοντες που συγκρίθηκαν έδειξαν ία αύξηση

μ μ .σε σύγκριση ε το εικονικό φάρ ακο ως προς τη συστολική αρτηριακή πίεση

, μ μ μ Ωστόσο η ετορικοξί πη σχετίσθηκε ε στατιστικά ση αντική αύξηση κατά την

μ 14, μ μ μ (μ Η έρα συγκρινό ενη ε τη σελεκοξί πη και τη ναπροξένη έση διαφορά σε

μ μ : μ 7,7σύγκριση ε την αρχική τι ή για τη συστολική αρτηριακή πίεση ετορικοξί πη

mmHg, μ 2,4 mmHg, 3,6 mmHg).σελεκοξί πη ναπροξένη

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση

μ μ μ . H Η ετορικοξί πη ετά από χορήγηση από το στό α απορροφάται καλά απόλυτη

μ 100%. 120 mg μβιοδιαθεσι ότητα είναι περίπου Μετά από δόση εφάπαξ η ερησίως

μ , μ μ (μσε σταθεροποιη ένη κατάσταση η έγιστη συγκέντρωση στο πλάσ α έση

μ Cγεω ετρική

max

= 3,6 μg/ml) 1 (παρατηρήθηκε σε ώρα περίπου Τ

max

) μ ετά τη χορήγηση

. μ μ μ (AUCσε ενήλικες εν νηστεία Η γεω ετρική έση περιοχή κάτω από την κα πύλη

24hr

) 37,8 ήταν µg•hr/ml. μ μ μμΗ φαρ ακοκινητική της ετορικοξί πης είναι γρα ική

’ .καθ όλο το εύρος της κλινικής δοσολογίας

H μ ( μ μ ) συγχορήγηση ε τροφή γεύ α ε υψηλά λιπαρά δεν είχε επίδραση στο ποσοστό

απορρόφησης

μ μ 120 mg. O μ της ετορικοξί πης ετά από χορήγηση δόσης ρυθ ός απορρόφησης

μ μ μ Cεπηρεάστηκε ε αποτέλεσ α να ειωθεί η

max

36% κατά και να αυξηθεί η Τ

max

κατά

2 . μ . ώρες Αυτά τα στοιχεία θεωρείται ότι δεν είναι κλινικά ση αντικά Στις

μ μ κλινικές ελέτες η ετορικοξί πη χορηγήθηκε χωρίς

.να ληφθεί υπόψη η λήψη τροφής

μΚατανο ή

μ μ μ 92%Η ετορικοξί πη δεσ εύεται από τις πρωτεΐνες του πλάσ ατος σε ποσοστό

0,05 μg/ml 5 μg/ml. O μ περίπου σε συγκεντρώσεις έως όγκος κατανο ής σε

μ (Vdss)σταθεροποιη ένη κατάσταση

120 .στον άνθρωπο είναι λίτρα περίπου

μ Η ετορικοξί πη διαπερνά τον πλακούντα στους αρουραίους και τα κουνέλια και

μ μ .τον αι ατοεγκεφαλικό φραγ ό στους αρουραίους

μ μ μ Βιο ετασχη ατισ ός

μ μ μ μ < 1% Η ετορικοξί πη εταβολίζεται εκτετα ένα ε περίπου της δόσης να

μ μ . μ ανακτάται στα ούρα ως α ετάβλητο φάρ ακο Η κύρια εταβολική οδός ώσπου να

6 - μ , μ μ CYP. παραχθεί το ΄ υδροξυ εθυλο παράγωγο καταλύεται έσω των ενζύ ων Το

CYP3A4 μ μ μ μ φαίνεται να ε πλέκεται στον εταβολισ ό της ετορικοξί πης in vivo.

Μελέτες in vitro CYP2D6, CYP2C9, CYP1A2 CYP2C19υποδεικνύουν ότι το και το

μ μμ μ , μπορούν επίσης να συ ετέχουν ως καταλύτες στην κύρια εταβολική οδό ό ως

μ δεν έχει ελετηθεί in vivo . η ποσοτική αναλογία

μ . μ Στον άνθρωπο έχουν εντοπισθεί πέντε εταβολίτες Ο κύριος εταβολίτης είναι

6 - μ , το παράγωγο του ΄ καρβοξυλικού οξέος της ετορικοξί πης που παράγεται από

6 - μ . την περαιτέρω οξείδωση του ΄ υδροξυ εθυλο παραγώγου Οι κύριοι αυτοί

μ μ εταβολίτες είτε δεν έχουν κα ιά δραστηριότητα ή έχουν

μ COX-2. όνο ασθενή δράση ως αναστολείς της Κανένας από αυτούς τους

μ COX-1.εταβολίτες δεν αναστέλλει την

Αποβολή

μ μ μ μΜετά από χορήγηση από το στό α ίας εφάπαξ ενδοφλέβιας ραδιοση ασ ένης

25 mg μ μ , 70% δόσης ετορικοξί πης σε υγιή άτο α της ραδιενέργειας ανακτήθηκε στα

20% , μ . 2%ούρα και στα κόπρανα κατά το πλείστον ως εταβολίτες Λιγότερο από

μ μ .ανακτήθηκε ως α ετάβλητο φάρ ακο

μ μ μ μ Η απο άκρυνση της ετορικοξί πης επισυ βαίνει σχεδόν αποκλειστικά έσω του

μ μ , μ . εταβολισ ού του ακολουθού ενη από νεφρική απέκκριση Οι συγκεντρώσεις της

μ μ ετορικοξί πης σε σταθεροποιη ένη κατάσταση επιτυγχάνονται εντός επτά

μ , μ μ 120 mg, μ μ 2,η ερών ε εφάπαξ η ερήσια χορήγηση ε ρυθ ό συσσώρευσης περίπου

μ 22 . μπου αντιστοιχεί σε χρόνο η ίσειας ζωής ώρες περίπου Η κάθαρση στο πλάσ α

μ μ 25 mg, 50ετά από ία ενδοφλέβια χορήγηση υπολογίζεται ότι είναι περίπου

ml/min.

X αρακτηριστικά σε ασθενείς

μΗλικιω ένοι: μ μ μ (65Η φαρ ακοκινητική του φαρ άκου στους ηλικιω ένους ασθενείς

) μ μ .ετών και άνω είναι παρό οια ε αυτή σε νεότερους ασθενείς

Γένος: μ μ μ Η φαρ ακοκινητική της ετορικοξί πης είναι παρό οια σε άνδρες και

.γυναίκες

Ηπατική ανεπάρκεια: μ ( μΟι ασθενείς ε ήπια ηπατική δυσλειτουργία βαθ ολογία

Child-Pugh 5-6) ’ μ 60 mgστους οποίους χορηγήθηκε εφ άπαξ δόση ετορικοξί πη

μ , 16% μ μ AUC μ η ερησίως είχαν περίπου υψηλότερη έση τι ή σε σχέση ε αυτή των

μ . μυγιών ατό ων στα οποία χορηγήθηκε η ίδια δόση Ασθενείς ε

μ ( μ Child-Pugh 7-9) έτρια ηπατική δυσλειτουργία βαθ ολογία στους οποίους

μ 60 mg χορηγήθηκε ετορικοξί πη μκάθε δεύτερη η έρα, μ μ μείχαν παρό οια έση τι ή

AUC μ μ 60 mg μτης ε εκείνη των υγιών ατό ων στα οποία χορηγήθηκε ετορικοξί πη

μ μ . Δ μ ’ μ 30 mgία φορά η ερησίως εν έχει ελετηθεί η εφ άπαξ δόση ετορικοξί πη

μ μ . Δ μ η ερησίως σε αυτόν τον πληθυσ ό εν υπάρχουν κλινικά δεδο ένα ή στοιχεία

μ μ ( μφαρ ακοκινητικής σε ασθενείς ε σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία βαθ ολογία

Child-Pugh ≥10). ( . 4.2 4.3). Βλ παραγράφους και

Νεφρική ανεπάρκεια: μ ’ 120 mg μ Η φαρ ακοκινητική εφ άπαξ δόσης ετορικοξί πης σε

μ μ μ ασθενείς ε έτρια έως σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια και ασθενείς ε νεφρική

, μ , ανεπάρκεια τελικού σταδίου που υποβάλλονται σε αι οδιύλυση δεν ήταν

μ μ . μση αντικά διαφορετική από αυτή σε υγιή άτο α Η συ βολή

μ μ ( 50 ml/min) της αι οδιάλυσης στην απο άκρυνση κάθαρση διάλυσης περίπου ήταν

μ . ( .α ελητέα Βλ

4.3 4.4).παραγράφους και

Παιδιατρικοί ασθενείς: Δ μ μ μεν έχει ελετηθεί η φαρ ακοκινητική της ετορικοξί πης

( <12 ).σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας ετών

μ μ μ (n=16) ( 12 Σε ία ελέτη φαρ ακοκινητικής που διεξήχθη σε εφήβους ηλικίας έως

17 ) μ 40 kg 60 kg, ετών η φαρ ακοκινητική στους εφήβους που ζυγίζουν έως που τους

μχορηγήθηκε ετορικοξί πη

60 mg μ μ >60 kg, ία φορά η ερησίως και στους εφήβους που ζυγίζουν που τους

μ 90 mg μ μ , μ μ χορηγήθηκε ετορικοξί πη ία φορά η ερησίως ήταν παρό οια ε την

μ , 90 mg μ . φαρ ακοκινιτική στους ενήλικες στους οποίους χορηγήθηκε η ερησίως Η

μ μ ασφάλεια και η αποτελεσ ατικότητα της ετορικοξί πης σε παιδιατρικούς

μ ( . 4.2).ασθενείς δεν έχει τεκ ηριωθεί βλ παράγραφο

5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια

Σε προκλινικές μελέτες, αποδείχθηκε ότι η ετορικοξίμπη δεν είναι γενοτοξική.

Η ετορικοξίμπη δεν ήταν καρκινογόνος στα ποντίκια. Οι αρουραίοι

παρουσίασαν ηπατοκυτταρικό και θυλακιώδες κυτταρικό αδένωμα του

θυρεοειδούς σε δόσεις >2 φορές την ημερήσια ανθρώπινη δόση [90 mg], με

βάση τη συστηματική έκθεση, όταν χορηγήθηκε περίπου για δύο χρόνια.

Hπατοκυτταρικά και θυλακιώδη αδενώματα του θυροειδούς που

παρατηρήθηκαν στους αρουραίους, θεωρούνται ότι είναι

το αποτέλεσμα ενός ειδικού μηχανισμού στους αρουραίους που σχετίζεται με

την επαγωγή του ηπατικού ενζύμου CYP. Η ετορικοξίμπη δεν έδειξε ότι

προκαλεί επαγωγή του ηπατικού ενζυμικού

συστήματος CYP3A στον άνθρωπο.

Στους αρουραίους, η τοξικότητα της ετορικοξίμπης στο γαστρεντερικό

αυξήθηκε με τη δόση και το

χρόνο έκθεσης. Σε μια 14 εβδομάδων μελέτη τοξικότητας, η ετορικοξίμπη

προκάλεσε γαστρεντερικά

έλκη σε έκθεση μεγαλύτερη από την ανθρώπινη στη θεραπευτική δόση. Σε

μελέτες τοξικότητας 53 και 106 εβδομάδων, παρατηρήθηκαν επίσης

γαστρεντερικά έλκη σε έκθεση συγκρίσιμη της ανθρώπινης στη θεραπευτική

δόση. Σε υψηλά επίπεδα έκθεσης έχουν παρουσιασθεί νεφρικές και

γαστρεντερικές ανωμαλίες στους σκύλους.

Η ετορικοξίμπη δεν ήταν τερατογόνος σε μελέτες αναπαραγωγικής

τοξικότητας, που διεξήχθησαν σε

αρουραίους με 15 mg/kg/ημέρα (αυτό αντιστοιχεί περίπου σε 1,5 φορές στην

ημερήσια ανθρώπινη

δόση [90 mg] βάσει της συστηματικής έκθεσης). Στα κουνέλια, παρατηρήθηκε

μια σχετιζόμενη με τη

θεραπεία εμφάνιση καρδιαγγειακών δυσμορφιών σε επίπεδα έκθεσης, που είναι

μικρότερα από ότι

της κλινικής έκθεσης της ημερήσιας ανθρώπινης δόσης (90 mg). Ωστόσο, δεν

παρατηρήθηκαν εξωτερικές ή σκελετικές εμβρυϊκές δυσμορφίες σχετιζόμενες

με την θεραπεία. Στους αρουραίους και

στα κουνέλια υπήρξε μία δοσοεξαρτώμενη αύξηση αποβολών μετά την σύλληψη

σε εκθέσεις μεγαλύτερες ή ίσες με 1,5 φορές της ανθρώπινης έκθεσης (βλ.

παραγράφους 4.3 και 4.6).

Η ετορικοξίμπη εκκρίνεται στο γάλα των αρουραίων που θηλάζουν σε

συγκεντρώσεις περίπου διπλάσιες από αυτές στο πλάσμα. Υπήρξε μείωση στο

σωματικό βάρος των νεογέννητων μετά από

την έκθεση αυτών στο γάλα της μητέρας που ελάμβανε ετορικοξίμπη κατά τη

διάρκεια της γαλουχίας.

6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

6.1 Κατάλογος εκδόχων

Πυρήνας δισκίου

Μικροκρυσταλλική Κυτταρίνη (E460)

Όξινο Φωσφορικό Ασβέστιο (Άνυδρο)

Νατριούχος Κροσκαρμελόζη

Σ (E470b)τεατικό Μαγνήσιο

πικάλυψη

δισκίου

Για 30 mg, 60 mg, 120 mg:

Πολυβινυλική Αλκοόλη (E1203)

Διοξείδιο του Τιτανίου (E171)

Μονοστεατική Γλυκερόλη (E471)

Λάκα αργιλούχου ινδικοκαρμίνιου (E132)

Κίτρινο Οξείδιο του Σιδήρου (E172)

Τάλκη (E553b)

Λ αουρυλοθειικό Νάτριο

Για 90 mg:

Πολυβινυλική Αλκοόλη (E1203)

Διοξείδιο του Τιτανίου (E171)

Μονοστεατική Γλυκερόλη (E471)

Τάλκη (E553b)

Λ αουρυλοθειικό Νάτριο

6.2 Ασυμβατότητες

Δεν εφαρμόζεται.

6.3 Διάρκεια ζωής

30 μήνες

6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος

μ μ Αυτό το φαρ ακευτικό προϊόν δεν απαιτεί ιδιαίτερες συνθήκες θερ οκρασίας για

. την φύλαξή του

.Φυλάσσεται στην αρχική συσκευασία για να προστατεύεται από την υγρασία

6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

Βlisters αλουμινίου (alu-alu)

30 mg: 2, 7, 14, 20, 28, 49 δισκία ή πολλαπλές συσκευασίες που περιέχουν 98

(2 συσκευασίες των 49) δισκία, 2 x 1, 7 x 1, 14 x 1, 20 x 1, 28 x 1, 49 x 1 δισκία

ή πολλαπλές συσκευασίες που περιέχουν 98 x 1 (2 συσκευασίες των 49) δισκία

σε διάτρητα blister μονάδων δόσης.

60 mg, 90 mg και 120 mg: 2, 5, 7, 10, 14, 20, 28, 30, 50, 84, 100 δισκία ή

πολλαπλές συσκευασίες που περιέχουν 98 (2 συσκευασίες των 49) δισκία, 2 x

1, 5 x 1, 7 x 1, 10 x 1, 14 x 1, 20 x 1, 28 x 1, 30 x 1, 50 x 1, 84 x 1, 100 x 1 δισκία

ή πολλαπλές συσκευασίες που περιέχουν 98 x 1 (2 συσκευασίες των 49) δισκία

σε διάτρητα blister μονάδων δόσης.

Συσκευασίες των 5 x 1, 50 x 1 ή 100 x 1 δισκίων σε διάτρητα blister μονάδων

δόσης.

Μπορεί να μη κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.

6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης

Καμία ειδική υποχρέωση.

Κάθε μ μ αχρησι οποίητο φαρ ακευτικό προϊόν ή υπόλειμμα πρέπει να απορρίπτεται

σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις.

7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

ELPEN A.E. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Λεωφ. Μαραθώνος 95, 190 09 Πικέρμι Αττικής

8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ

10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ